47 RONIN
Περιπέτεια φαντασίας, 119΄, ΗΠΑ 2013
Του Καρλ Ριντς
Παίζουν: Κιάνου Ριβς, Ρίνκο Κικούτσι, Χιρογιούκι Σανάντα, Κο Σιμπασάκι, Μιν Τανάκα, Ταντανόμπου Ασάνο
Ύστερα από τη δολοφονία του δασκάλου τους και το διωγμό από την πατρίδα τους, 47 καταζητούμενοι σαμουράι περιπλανιούνται από πόλη σε πόλη, αναζητώντας τρόπο να αποκαταστήσουν την τιμή τους. Εκείνο που τους ενδιαφέρει περισσότερο όμως είναι η εκδίκηση. Πάντως ο σατανικός Κίρα (ο σταρ Ταντανόμπου Ασάνο θεωρείται ένας συνδυασμός Τζόνι Ντεπ και Τοσίρο Μιφούνε στη χώρα του), υπεύθυνος τόσο για τη δολοφονία του αφέντη τους όσο και για το δικό τους ξεπεσμό, δεν είναι εύκολος στόχος.
Οι σχεδόν εξωπραγματικές δυνάμεις και ο τεράστιος στρατός του Κίρα, κάνει απαγορευτική κάθε σκέψη όχι μόνο για εκδίκηση αλλά και να τον πλησιάσουν έστω. Ο Όισι (Χιρογιούκι Σανάντα) που ηγείται των 47 Ρόνιν έχει μια ιδέα που ίσως αποφέρει αποτέλεσμα. Αναθέτει την αρχηγία σε έναν απόκληρο της ιαπωνικής κοινωνίας, τον Κάι (Κιάνου Ριβς), νόθο γιο ενός βρετανού ναυτικού και μιας γιαπωνέζας. Ο Κάι, ικανότατος στο σπαθί και γνώστης αρχέγονων πολεμικών τεχνών, έχει τους δικούς του λόγους για να συμπορευθεί με τους 47 Ρόνιν κατά του Κίρα…
Είναι η 7η φορά και η πρώτη από πλευράς Χόλιγουντ, που ο μύθος των 47 Ρόνιν, ένας από τους μεγαλύτερους της ιαπωνικής κουλτούρας, μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη. Εξέχουσα παραμένει η αρχική (1941) ομότιτλη ταινία του Κένζι Μιζογκούτσι αλλά και το έπος του Χιρόσι Ιναγκάκι «Chushingura» του 1962. Η πραγματική ιστορία των γενναίων Ρόνιν που ζήτησαν δικαιοσύνη και εκδίκηση, αντιμετωπίζοντας το στρατό ενός αδίστακτου και διεφθαρμένου ηγεμονα, έχει τις ρίζες της στον 18ο αιώνα. Μάλιστα ο συγκεκριμένος μύθος είναι τόσο δημοφιλής ακόμη και σήμερα, ώστε στην επέτειο του κλείνουν τραπέζες και σχολεία της Ιαπωνίας ως ένδειξη τιμής!
Ο σκηνοθέτης Καρλ Ρινς που ανέλαβε το πανάκριβο (πάνω από 225 εκατομμύρια δολάρια κόστισε συνολικά η παραγωγή και η προώθηση του) πρότζεκτ της Universal, έχει κάνει μόνο φιλμ μικρού μήκους και διαφημίσεις. Σε τούτη την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, η γραφή του, χαοτική, δίχως έμπνευση και στείρα, παραπέμπει κυρίως σε φαντασμαγορική comic αισθητική τύπου «300» παρά σε κάτι πιο μινιμάλ που να θυμίζει την ιαπωνική παράδοση.
Το 3D είναι ένα στοιχείο που προσθέτει πόντους στην παρακολούθηση του έργου (παρότι είναι προφανής η τάση αντιγραφής των τεράτων του «Άρχοντα των δαχτυλιδιών»), ειδικότερα αν καταφέρει κανείς να απωθήσει το γενικό αχταρμά που θέλει στο ίδιο μπλέντερ πολεμικές τέχνες, υπερφυσικά όντα, έρωτα – το love story μεταξύ του Κάι και της Μίκα, της κόρης του σκοτωμένου αφέντη τους, δοκιμάζει τη συνοχή των Ρόνιν - και δυνατές μονομαχίες με σπαθιά. Δυστυχώς δεν μπορείς να βρεις πολλά καλά στοιχεία σε μια ταινία που η έξοδος της αναβλήθηκε δύο φορές (γιατί άραγε;) και το ξόδεμα των εκατομμυρίων δολαρίων γίνεται χωρίς μέτρο και ποιοτικό αντιστάθμισμα.
Ok, τα εφέ και τα σκηνικά είναι άκρως χορταστικά και μεγαλοπρεπή (οι σκηνές μεταμόρφωσης της μάγισσας σε δράκο είναι το χιτ του φιλμ) και εκεί τα λεφτά φαίνεται να πιάνουν τόπο. Όχι όμως και στα υπόλοιπα: από την επιλογή του Κιάνου Ριβς ως πρωταγωνιστή, ενός σταρ που ανέκαθεν αποτελούσε ρωσική ρουλέτα για τους παραγωγούς, έως την ξεδίπλωση μιας ιστορίας που μπολιάζεται αναίτια με πανάκριβες σαβούρες πάσης φύσης. Σε τούτη την εισαγωγή απόκοσμων μπανάλ στοιχείων που κάνει αυτό τον ανερμάτιστο πακτωλό χρημάτων να δείχνει εντέλει φτηνιάρικος και δευτεροκλασάτος, το στοίχημα δείχνει εκ προοιμίου χαμένο. Μάλιστα αν η ταινία δεν βγάλει τα λεφτά της – ορατός ο κίνδυνος ναυαγίου στα ταμεία – τότε ποιος είδε τους αληθινούς Ρόνιν (της Universal) και δεν τους φοβήθηκε…
To ” 47 Ronin” από 26/12 στους κινηματογράφους σε διανομή UIP