Η Αφροδίτη με τη Γούνα( Venus in Fur)

Δράμα, 96′ Γαλλία 2013, Γλώσσα: Γαλλικά- Γερμανικά

του Ρόμαν Πολάνσκι

Με 2 συνεχόμενες κινηματογραφικές παρεκκλίσεις( Αόρατος Συγγραφέας, Ο Θεός της Σφαγής), ο Ρόμαν Πολάνσκι στα 80 του πια επανέρχεται στο γνώριμο  στερεότυπο του πεδίο, το οποίο εκτός από την  παράνοια και τη διαστροφή, περικλείει ως θεματική την ηδονοβλεψία και τον σαδισμό, μέσω της λεπτής γραμμής που χωρίζει τη πραγματικότητα από το φανταστικό. Ίσως να μην είναι η κατάλληλη στιγμή να δώσουμε τις διάφορες συνωμοσιολογικές ερμηνείες για αυτή του την εμμονή που χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 50 όταν γύρισε την μικρού μήκου “Morderstwo”. Η «Αφροδίτη με Γούνα «είναι μια πανέξυπνη μαύρη κωμωδία, με την ικανότητα του κορυφαίου σκηνοθέτη να χρησιμοποιεί ελάχιστο χώρο , εν προκειμένω ένα θεατρικό σανίδι , και να προκαλεί μια άνευ προηγουμένου εσωτερική αναταραχή στους 2 μοναδικούς πρωταγωνιστές.

Το έργο βασίζεται πάνω σε μια νουβέλα του Sacher Masoch με τίτλο «μαζοχισμός»,  και στον κεντρικό ρόλο βλέπουμε τον  Τόμας (τον οποίο υποδύεται ο Mατιέ Αμαλρίκ), που ψάχνει εναγωνίως την ιδανική ηθοποιό για ένα θεατρικό  που θα ανεβάσει στο Παρίσι. Τα δοκιμαστικά της ημέρας είναι μια καταστροφή, μέχρι που εμφανίζεται η μυστηριώδης Βάντα( Εμανουέλ Σενιέ) που θα τον σαγηνέψει με τη σεξουαλική της έλξη.

Εκεί λοιπόν θα ξεκινήσει ένα δικό τους κρεσέντο με ατάκες  αποσπασμάτων από το έργο, και θα μας  παρασύρει σε ένα μαγευτικό 90 λέπτο παιχνίδι λόγου και εικόνας με πυρήνα τον έρωτα και τις σχέσεις εξουσίας των δύο φύλων.

Η σχέση αυτή είναι ενδιαφέρουσα, γιατί ο Πολάνσκι θα εισάγει το θέμα του βήμα με βήμα. Οι ατάκες διαδέχονται η μία την άλλη, και οι ρόλοι ανάμεσα στον Τόμας και στη Βάντα συνεχώς θα ανατρέπονται. Ποιος έχει το πάνω χέρι τελικά; Η σεξουαλικότητα θα πάρει μια διαφορετική διάσταση από τις σπουδαίες δικές του ταινίες  που διαπραγματεύονται το θέμα αυτό ( «Αποστροφή», «Το Μωρό της Ρόζμαρι»).

Τα διάφορα φαινόμενα του μαζοχισμού των φετίχ και των παραγώγων του σεξ,  για τον Πολάνσκι τελικά θα αμφισβητήσουν την ανδρική επικυριαρχία. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο  Mατιέ Αμαλρίκ στριμώχθηκε και παγιδεύτηκε από την Εμανουέλ Σενιέ, είτε με την απειλή ενός μαχαιριού, ενός πιστολιού , ενός μαστιγίου,  δεμένος σε μια καρέκλα αδύναμος να αντιδράσει, αποδεχόμενος μια αριστοτεχνική ήττα και παραζαλισμένος από την ακατανίκητη έλξη της γυναικείας παρουσίας.

Ο τρόπος που ο Πολάνσκι τοποθετεί τη κάμερα στον εσωτερικό χώρο και στα πρόσωπα, δείχνει την αξεπέραστη γνώση του να συνδυάζει τόσο περίτεχνα το θεατρικό κείμενο με την κινηματογραφική γλώσσα. Το χει κάνει και στο «Μάκβεθ» και βεβαίως στον πρόσφατο «Ο Θεό της Σφαγής».

Χωρίς να κάνει την ταινία της ζωής του, ο Πολωνός δημιουργός  θα αναδείξει τη δύναμη του γυναικείου φύλου και σαφώς θα παραπλανήσει με την προβοκατόρικη δήλωση του στο Φεστιβάλ των Καννών ότι « η ισότητα των δυο φύλων διώχνει τον ρομαντισμό από τις ζωές μας».

Η “Αφροδίτη με Γούνα” απο 14/11 στους κινηματογράφους, σε διανομή Spentzos.