Αντάμ Μπακρί

Γράφει η Ναταλία Αργυράκη

Ο 25χρονος Adam Bakri υποδύεται τον Omar στην ομότιτλη ταινία του Παλαιστίνιου Hany Abu-Assad που απέσπασε το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του τμήματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα», Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Παλαιστίνιου νέου που ζει στη μία πλευρά του τοίχους που χωρίζει τη Δυτική Όχθη σε δύο μέρη, ενώ η αγαπημένη του, που είναι ακόμη μαθήτρια, ζει στην άλλη πλευρά. Κι ενώ εκείνος ρισκάρει καθημερινά τη ζωή του για να επισκεφθεί αυτήν που αγαπάει, ταυτόχρονα με τους κολλητούς του δημιουργούν μία μικρή ομάδα αντίστασης που δολοφονεί έναν φύλακα περιπολίας. Ο Ομάρ συλλαμβάνεται, βασανίζεται, έρχεται αντιμέτωπος με ηθικά διλήμματα αλλά και με την ίδια την επιβίωσή του.

Η ταινία μιλάει για την ελευθερία, τη φιλία και την πίστη στις αξίες. Ποιες είναι  οι δικές σου αξίες; Τι μετράει περισσότερο για σένα;

Δύσκολη ερώτηση. Θέλω να ζω σε έναν ειρηνικό κόσμο. Γι’  αυτό ήθελα να ασχοληθώ με την Τέχνη και τον κινηματογράφο. Γιατί μέσω αυτού μπορείς να προωθήσεις το όνειρο μιας καλύτερης ζωής, να δώσεις δυνατά μηνύματα. Γι’ αυτό άλλωστε είμαι τόσο περήφανος που συμμετέχω σε μία ταινία που έχει τόσο ισχυρό μήνυμα.

Ποιο είναι το μήνυμα;

Το μήνυμα είναι η ειρήνη! Φτάνει η κατοχή. Δεν οδηγεί πουθενά.

Αν ήσουν στη θέση του ήρωα, του Omar, θα αντιδρούσες με τον ίδιο τρόπο; Θα αγωνιζόσουν ρισκάροντας τη ζωή σου;

Ο Omar σε κάποια φάση μπερδεύεται πάρα πολύ. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Στην κατοχή για πολύ απλά πράγματα πρέπει να έχεις άδεια για να τα κάνεις. Δεν ζω εκεί, αλλά γνωρίζω ανθρώπους που ζουν έτσι. Μακάρι να αντιδρούσα κι εγώ σαν τον Ομάρ αν ήμουν στη θέση του.

Πιστεύεις ότι το μήνυμα αφορά μόνο την Παλαιστίνη;

Όχι μόνο την Παλαιστίνη, αλλά όλο τον κόσμο. Έχει διεθνή απήχηση. Κι αυτό είναι το σπουδαίο με αυτή την ταινία.

Πώς είναι η ζωή στη Νέα Υόρκη;

Ζω στην Νέα Υόρκη εδώ και σχεδόν τρία χρόνια. Τη λατρεύω. Αποφοίτησα πρόσφατα από τη σχολή του Lee Strasberg (The Lee Strasberg Theatre and Film Institute) και σχεδόν αμέσως συμφώνησα να κάνω αυτή την ταινία. Γενικά δεν θέλω να δουλεύω σε ένα μόνο μέρος, αλλά παντού.

Δυσκολεύτηκες να αφήσεις τη ζωή σου στην Παλαιστίνη;

Ήταν μια δύσκολη απόφαση να αφήσω πίσω την οικογένειά μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Ήμουν 21 ετών όταν έφυγα. Δεν ήταν εύκολο. Τώρα, όμως, το έχω συνηθίσει.

Επόμενος στόχος; Το Λος Άντζελες;

Δεν έχω αποφασίσει αν θα πάω στο Λος Άντζελες. Θα δούμε. Προς το παρόν απολαμβάνω τη Νέα Υόρκη.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου σκηνοθέτες/ ηθοποιοί;

Πάρα πολλοί. Πάντα με δυσκολεύει αυτή η ερώτηση. Λατρεύω τον σκηνοθέτη του Drive, Νίκολας Γουάντινγκ Ρεφν. Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες του. Και από ηθοποιούς, ξεχωρίζει τον Ryan Gosling.

Πόσο αισιόδοξος είσαι ως προς το τέλος της κατοχής;

Πολύ αισιόδοξος. Πιστεύω πως θα συμβεί μια μέρα. Είμαι σίγουρος πως θα γίνει αυτό. Απλά εύχομαι να γίνει όσο είμαι ζωντανός και όσο είναι ζωντανοί οι γονείς μου. Ναι, είμαι αισιόδοξος.

Έχεις ακούσει ιστορίες από κοντινά σου πρόσωπα σχετικά με τη ζωή στην κατοχή;

Φυσικά, πολλές ιστορίες. Όχι από τόσο κοντινά μου πρόσωπα, αλλά έχω ακούσει πολλά. Ακόμη και στις εφημερίδες της Αμερικής, όπως στη New York Times, διαβάζεις τι συμβαίνει εκεί.

Πώς πιστεύεις ότι θα αντιδράσουν οι Παλαιστίνιοι όταν δουν την ταινία;

Πιστεύω ότι θα την αγαπήσουν! Θα πρέπει να την αγαπήσουν.

Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο στη διάρκεια των γυρισμάτων;

Ποτέ πριν δεν είχα βρεθεί σε κατασκήνωση προσφύγων. Εκεί, οι άνθρωποι ξυπνούσαν μαζί μας στις πέντε το πρωί που ξεκινούσαμε το γύρισμα. Γύρω μας υπήρχε ένα πλήθος, μικροί, μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες. Τους έκανε μεγάλη εντύπωση. Ήταν σημαντικό για εκείνους ότι γυρίζεται μία ταινία εκεί.

Ο Omar βιώνει την προδοσία από τους φίλους και τον έρωτα. Σου έχει συμβεί;

Ευτυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχω προδοθεί έτσι. Σίγουρα, αισθάνομαι ότι έχω πολλά κοινά με τον Omar. Πιστεύει σε κάτι και το κυνηγάει. Κι εγώ το κάνω.

Πιστεύεις στο Θεό;

Δεν μεγάλωσα ως θρησκευόμενος, αλλά πιστεύω στον Θεό.