Έξι φωτεινές στιγμές του 15ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου

Γράφει η Βάλυ Μουκανάκη

Δέκατη πέμπτη διοργάνωση για το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου και όπως κάθε χρόνο ένα πρόγραμμα γαλλικών και γαλλόφωνων ταινιών παρουσιάζεται στο κοινό της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Φέτος, το Φεστιβάλ τιμά ιδιαίτερα τον καναδικό κινηματογράφο αλλά και το γαλλόφωνο ντοκιμαντέρ. Σαράντα επτά ταινίες, μεταξύ των οποίων ταινίες που προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα αλλά και αναδρομές στο παρελθόν σε όμορφες στιγμές του γαλλικού κινηματογράφου και σε αγαπημένους δημιουργούς.

Η βιογραφία «Yves Saint Laurent» του Jalil Lespert, λίγο καιρό μετά την προβολή της στη Μπερλινάλε, άνοιξε το Φεστιβάλ και μας μετέφερε κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’50 στις αρχές της μεγάλης καριέρας του διάσημου μόδιστρου.

Από τη μόδα στην τέχνη της γλυπτικής και από την αρχή μιας σταδιοδρομίας στο τέλος ενός πολύπαθου βίου… Ο λόγος για τη βιογραφία «Camille Claudel 1915» του Bruno  Dumont με πρωταγωνίστρια τη Juliette Binoche η ερμηνευτική δεινότητα της οποίας αποδίδει εξαιρετικά την πραγματικότητα του εφιάλτη που βίωσε η γλύπτρια κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού της στο ψυχιατρείο. Παρόλο που η ταινία σε ορισμένα σημεία κουράζει ελαφρώς, μένει πιστή στην ουσία της και καταφέρνει να μας μεταφέρει επιτυχώς το αίσθημα ασφυξίας και εγκλωβισμού που διακατείχε τη γλύπτρια.

Από τη φετινή διοργάνωση δεν θα μπορούσαν βέβαια να λείπουν τα κινούμενα σχέδια. Η προβολή του «Ernest et Célestine» σε σκηνοθεσία των Stéphane Aubier, Vincent Patar και Benjamin Renner αφηγείται την ιστορία μιας ιδιαίτερης φιλίας που μέσα από τα εξαιρετικά σχέδια αυτού του animation έκανε τη φαντασία μας να ταξιδέψει ενώ μέσα από την απλότητα και την παιδικότητά του κατάφερε να μας μεταφέρει τα δικά του μηνύματα.

Πέρα από τη μυθοπλασία, την τιμητική τους είχαν και οι ταινίες τεκμηρίωσης. Από αυτές αδιαμφισβήτητα ξεχώρισε το «Le dernier des injustes» με κεντρικό πρόσωπο τον Benjamin Murmelstein, τον τελευταίο πρόεδρο του Εβραϊκού γκέτο στο Theresienstadt, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που κατηγορήθηκε ως συνεργάτης των Ναζί αλλά κατάφερε να βοηθήσει περισσότερους από 120.000 Εβραίους να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Ο Claude Lanzmann, γνωστός από το διάρκειας εννιάμιση ωρών ντοκιμαντέρ «Soah» επιστρέφει σε μια γνώριμη θεματική που δεν μπορεί παρά να αγγίξει και να συγκλονίσει τον θεατή.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε επίσης και το «L’image manquante» του Rithy Panh ο οποίος επέλεξε να χρησιμοποιήσει φιγούρες από πηλό για να αναπαραστήσει τις θηριωδίες του καθεστώτος των Κόκκινων Χμερ στην Καμπότζη.

Ένα θέμα επίκαιρο, επηρεασμένο από την οικονομική κρίση και τα προβλήματα της εποχής επέλεξε ο  Sébastien Pilote  για την ταινία του «Le démantèlement» (Ο Πλειστηριασμός ), το σενάριο της οποίας βραβεύτηκε στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών. Όπως ήταν αναμενόμενο η ταινία του τράβηξε και την προσοχή του αθηναϊκού κοινού, κάνοντάς την σημείο αναφοράς μεταξύ των ταινιών του διαγωνιστικού τμήματος.

Κι ενώ σε λίγες ώρες το 15ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου ετοιμάζεται να αποχαιρετίσει το αθηναϊκό κοινό και να κατευθυνθεί προς τα βόρεια, κάνοντας ένα μικρό απολογισμό, κρατάμε, πέρα από τις παραπάνω ταινίες και τις υπόλοιπες όμορφες στιγμές που μας προσέφερε, τη μεγάλη ποικιλομορφία της γαλλικής κινηματογραφικής παραγωγής και την ανταπόκριση του κοινού για μία ακόμη φορά.