Frances Ha

Κωμωδία, Δράμα, 86’ Η.Π.Α-2013  

του Νόα Μπάουμπαχ       

Ο Noah Baumbach που έχει γνωρίσει επιτυχία στον κύκλο των ανεξάρτητων αμερικανικων ταινιων επιστρέφει με το “Frances Ha” όπου καταπιάνεται με τις νεανικές ανησυχίες, επαγγελματικές και διαπροσωπικές μιας 27χρονης με φοντο την Νέα Υόρκη.

Η Frances ζει με την κολλητή της φίλη Sophie στην Νέα Υόρκη και ύστερα από την άρνηση της Frances να συζήσει με τον σύντροφό της τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν την κάτω βόλτα. Η Sophie αποφασίζει να μείνει αλλού και η Frances μετακομίζει σε άλλο σπίτι προσπαθώντας να ορθοποδήσει στη δουλειά της ως χορεύτρια, κάτι που καθίσταται δύσκολο προκαλώντας οικονομική και συναισθηματική δυσφορία στην πρωταγωνίστρια, σε μια μάχη μεταξύ της πραγματικότητας και της επιθυμίας.

Η Gerwig, που συνυπογράφει το σενάριο με τον Baumbach είναι ιδανική στο ρόλο της Frances ενώ η επιλογή του ασπρόμαυρου στη φωτογραφία εντείνει την αίσθηση του “εναλλακτικού” ωστέ να κλείνει το μάτι στη νουβέλ βαγκ και τον αμερικανικο ανεξάρτητο κινηματογράφο. Εξάλλου ίσως και το όνομα Frances, το ταξίδι στο Παρίσι να κρύβουν έναν συμβολικό χαρακτήρα μποέμικης Παριζιάνικης ανεμελιάς τόσο από μέρους της ηρωίδας όσο και του ύφους της ταινίας. Ακόμα και το ha μπορεί να νοηθεί ως συμβολισμός οτι αντιμετωπίζει τα μπερδέματα της με ελαφράδα, χωρίς να υποπέσει σε ευσυγκινησία ή μελοδραματισμούς.

Η Frances έχει μια παιδικότητα και γλυκύτητα κι αυτό είναι το ατού αλλά και η Αχίλλειος πτέρνα της ταινίας. Ο Baumbach παίζει με τις λεπτές αποχρώσεις της ηρωίδας, ίσως γιατί τα προβλήματα της είναι απλά και καθημερινά. Μια καθημερινότητα που κινδυνεύει όμως να μην τους αγγίζει όλους. Ένας συγκάτοικος της Frances λέει χαρακτηριστικά οτι δεν πρέπει να αποκαλεί τον εαυτό της φτωχό γιατί κάτι τέτοιο ειναι προσβολή για κάποιους που είναι πραγματικά φτωχοί. Πόσο φτωχός είναι αλήθεια κάποιος που έχει την δυνατότητα να κάνει ένα εξπρες ταξίδι στο Παρίσι; Αλλά η Frances δεν εκφράζει μιζέρια, έχει αίσθηση του χιούμορ και δεν υποκύπτει σε συναισθηματικές υπερβολές.

Ο Baumbach εν τέλει φτιάχνει μια ταινία χαμηλών τόνων ανάλογη της ήρεμης δύναμης της πρωταγωνίστριας, με το τίμημα κάποιος να την εκλάβει ως επιφανειακή. Κάποιος άλλος όμως μπορεί να αγαπήσει την Frances που παρά τις αγωνίες της (μικροαγωνίες για κάποιους) δεν παύει να αποπνέει ζωντάνια και πείσμα.

Απο 26/9 στους κινηματογράφους σε διανομή Seven, Spentzos