Οι Ταινίες της Εβδομάδας από 2 Ιουνίου στους Κινηματογράφους

Επιμέλεια-Κριτικές Ιάκωβος Γωγάκης

1. Η Ελιά

Κοινωνικό Δράμα , 100′ , Ισπανία  2016

Πρωτότυπος Τίτλος:  El Olivo Γλώσσα: Ισπανικά Διανομή Seven

Της  Ισιάρ Μπολαίν

Με τους Άννα Καστίγιο, Χαβιέ Γκουτιέρεζ, Πεπ Άμπρος

 ΠΛΟΚΗ

Η Άλμα είναι ένα κορίτσι 20 χρόνων, στενά δεμένη από την παιδική της ηλικία με τον παππού της. Ήταν ο ουσιαστικός της καθοδηγητής, με τον πατέρα της όχι μόνο να αδιαφορεί,αλλά να την παρενοχλεί και σεξουαλικά. Στο αγρόκτημα τους στην ισπανική πόλη Καστεγιόν, η Άλμα από μικρό παιδί  μαθαίνει να καλλιεργεί τη γη και να φροντίζει τα ελαιόδεντρα της οικογένειας. Ένα από αυτά, έχει ιστορική αξία,παραμένοντας στα οικογενειακά χέρια από γενιά σε γενιά. Όμως, ο πατέρας της μαζί με το θείος της, αποφασίζουν να πουλήσουν τη συγκεκριμένη ελιά, για να ανοίξουν ένα εστιατόριο στην παραλία. Ο παππούς  και η μικρή τότε Άλμα «στήνουν πόδι», αλλά η ελιά κόβεται και πωλείται. Ο παππούς για χρόνια πέφτει σε μια μόνιμη μελαγχολία και η Άλμα ξεκινάει ένα ταξίδι μέχρι το Ντίσελντορφ της Γερμανίας, για να τη φέρει πίσω.

 ΚΡΙΤΙΚΗ

Από την πένα του Βρετανού και αριστερού συνεργάτη του Κεν Λόουτς, του  Πολ Λάβερτι και σκηνοθετημένο από το πνευματικό τους παιδί, την  Ισπανίδα Ισιάρ Μπολαίν, το έργο αυτό είναι  ένα ακόμα κινηματογραφικό μάθημα ευαισθησίας για το περιβάλλον, για τη «γη και την ελευθερία», πλαισιωμένο με οικολογικά μηνύματα, συνδεδεμένο με την  ατομική αλλοτρίωση στην καπιταλιστική κοινωνία και για τον επαναστατικό ρομαντισμό μιας μειοψηφίας,  που συνεχίζει να παλεύει.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως τίποτα το νέο δεν κομίζει η «Ελιά», η εξέλιξη της ιστορίας είναι λίγο έως πολύ προδιαγεγραμμένη, απλοί και κατανοητοί συμβολισμοί που μας τους είπαν και άλλοι,  μια αθώα προσέγγιση του κινηματογραφικού εγχειρήματος και των θεμάτων που καταπιάνεται.

Όλα αυτά ισχύουν, αλλά πρόκειται για  «καθαρό» σινεμά, απόλυτα ρεαλιστικό, με την  Μπολαίν(βοηθούμενη και από το σενάριο)  να παίζει σε πολλά ταμπλό.

Πιάνει τον παλμό της σύγχρονης  ισπανικής οικογένειας, δημιουργώντας δύο στρατόπεδα, ιδιαίτερα πρωτότυπα στη σύλληψη τους. Δημιουργεί μια ηθικού τύπου συμμαχία των νέων με τους ηλικιωμένους, επιρρίπτοντας στους μεσήλικες την κύρια ευθύνη για το λάθος δρόμο που πήρε η Ισπανία, σε όλα τα επίπεδα, ιδίως  στο ατομικό και στο κοινωνικό. Μια παρόμοια λογική με ο,τι λέγεται και στην Ελλάδα κριτικά, για τη γενιά του Πολυτεχνείου.

Η συμμαχία αυτή επεκτείνεται και  σε άλλα ζητήματα, όπως είναι η άρνηση να δεχτούν την παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον «αλλοτριώνεται η φύση, αλλοτριώνεται και ο άνθρωπος».

Ένα σημείο που θα έχρηζε ουσιαστικότερης κινηματογραφικής προσοχής,αλλά το διατηρεί στην επιφάνεια, είναι η πατρική σεξουαλική παρενόχληση της νεαρής ηρωίδας, φαινόμενο με τεράστιες διαστάσεις. Ένα στα πέντε παιδιά στην Ισπανία, είναι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.

Η Ισιάρ Μπολαίν ακολουθεί κατά πόδας την Άλμα, όπως ο Κεν Λόουτς ακολουθούσε τον Μπίλι στο « Kes», ή τον Λίαμ στο « Γλυκά Δεκάξι» και οι αναδρομές στο παρελθόν έχουν τη σημασία τους.

Εκτός από την Άννα, ο θείος της και ο φίλος της είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές του road-trip μέχρι τη Γερμανία,  μετασχηματίζουν τους ρόλους τους, γεμάτοι θυμό, μα και αγάπη  και κατανόηση, κοινωνικός κινηματογράφος μιας σχολής που διαρκώς εμπνέει δημιουργούς και θεατές.

2.Η Μοδίστρα

Έγκλημα, Δράμα, 120, Αυστραλία 2015

  Πρωτότυπος Τίτλος:The Dressmaker, Διανομή Seven/Spentzos

Της  Τζόσλιν Μουρχάουζ

Με τους  Κέιτ Γουίνσλετ, Λίαμ Χέμσγουορθ, Χιούγκο Γουίβινγκ,Τζούντι Ντέιβις, Καρολάιν Γκούντολ, Κέρι Φοξ

ΠΛΟΚΗ

Ταινία της Αυστραλιανής Τζόσλιν Μουρχάουζ βασισμένη στο μυθιστόρημα της Ροζαλί Χαμ. Πρόκειται για την ιστορία της Τίλυ, μιας περίφημης σχεδιάστριας μόδας του Παρισιού, τη δεκαετία του ‘50, η οποία επιστρέφει στο πατρικό της, σε μια άγονη περιοχή της Αυστραλίας για να συναντήσει τη μητέρα της, τη Μόλι που πάσχει από Αλτσχάιμερ, μέσα σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα φθόνου και  κουτσομπολιού από τους συγχωριανούς της, εξαιτίας μιας τραγικής ιστορίας από το παρελθόν, όταν η νεαρή Τίλυ κατηγορήθηκε για το θάνατο ενός συνομηλίκου της αγοριού,  κατά την παιδική της ηλικία.

 ΚΡΙΤΙΚΗ

 Οικεία θεματολογία, για την οικογένεια, την επιστροφή στο πατρικό και τα κρυμμένα μυστικά που ξύνουν πληγές, πριν από τη μεγάλη λύτρωση. Από τα  πρόσφατα έργα «Ο Δικαστής «και «Ο Αύγουστος« μέχρι τα πιο προβεβλημένα όπως η  «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίντερμπεργκ, η Μουρχάουζ  δημιουργεί ένα έργο που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη πειθούς στα σοβαρά ζητήματα που καταπιάνεται, παίζει με τη μαύρη κωμωδία, με το θεατρικό μπουλβάρ,για να καταλήξει  σε κάποια στιγμή να μοιάζει και με παρωδία.

Όμως η ταινία διαθέτει αυτή τη σατιρική διάσταση, για όλες τις προαναφερθείσες ταινίες και την επαναλαμβανόμενη τους θεματική, επιτρέποντας στο θεατή να εστιάσει στις θαυμάσιες ερμηνείες, πρωτίστως της Κέιτ Γουίνσλετ  και δευτερευόντως της Τζούντι Ντέιβις,αντιλαμβανόμενος  εκ των προτέρων την κατάληξη του έργου, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο, αυτής της ταινίας.

3.Η Αποικία

Ρομαντικό δράμα,ιστορικό ,110′, Γερμανία/Λουξεμβούργο/Γαλλία  2015

Πρωτότυπος Τίτλος:  Colonia: Γλώσσα:  Αγγλικά-Ισπανικά  Διανομή Weird Wave

Του Φλόριαν Γκάλενμπεργκερ

Με τους Έμα Γουότσον, Ντάνιελ Μπρουλ, Μίκαελ Νίκβιστ, Ριτσέντα Κάρεϊ

ΠΛΟΚΗ

 Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, που πραγματοποιήθηκε το 1973 στη Χιλή,  η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση χάους και οι υποστηρικτές του Πινοσέτ επιδιώκουν  να εξαλείψουν της επαναστατικές ομάδες που υποστηρίζουν τον Αλιέντε. Μεταξύ των θυμάτων της δικτατορικής βίας είναι ο νεαρός Ντάνιελ και η κοπέλα του η Λένα. Ο Ντάνιελ απαγάγεται από την αστυνομία και η Λένα ακολουθεί τις πληροφορίες που συλλέγει για την τύχη του αγαπημένου της, φτάνοντας σε μια απόρθητη περιοχή, όμοια με το Αλκατράζ, καμουφλαρισμένη από το υποκριτικό προσωπείο ενός λαϊκού ιεροκήρυκα, με τις πλάτες του Πινοσέτ,  κρύβοντας τα φρικτά βασανιστήρια που υπόκεινται όσοι θα πέσουν στα δίκτυα του. Η Λένα θα μπει σε αυτή τη φυλακή, για να ανακαλύψει τον αγαπημένο της.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Βασισμένη -εν μέρει- σε πραγματικά γεγονότα και σκηνοθετημένη από τον βραβευμένο με Όσκαρ (για τη μικρού μήκους « Θέλω να Είμαι») Φλόριαν Γκάλενμπεργκερ, το έργο γέννησε ιδιαίτερες προσδοκίες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά η προβολή του στο Φεστιβάλ του Τορόντο, δεν τις επιβεβαίωσε και εμείς συμμεριζόμαστε την απογοήτευση αυτή, για το-κατά τα λοιπά- πρωτότυπο εγχείρημα του Γερμανού σκηνοθέτη.

Πρωτότυπο, επειδή κανείς από τους παλιούς και νέους  κινηματογραφιστές του ισχυρού Χιλιανού σινεμά, δεν φώτισε το κολαστήριο των τεσσάρων δεκαετιών «Colonia Dignidad» και χρειάστηκε να το κάνει ένας Γερμανός, με τη συμπαράσταση του κοριτσιού-Χάρι Πότερ, της Έμα Γουότσον και του συμπατριώτη του από το «Good Bye Lenin», Ντάνιελ Μπρουλ.

Η έναρξη της « Αποικίας», μας θύμισε την αντίστοιχη έναρξη  από το « Good Bye Lenin». Δύο νεαροί, στη μέση μιας μεγάλης διαδήλωσης πριν από την πτώση  του τοίχους.

Εδώ, οι ήρωες της ταινίας προσπαθούν να ξεφύγουν από τα δίχτυα του αυταρχικού καθεστώτος, μέσα από μια ρετρό ρομαντική αισθητική, παρόμοια με το δικό μας « Ο Νοτιάς» του Μπουλμέτη.

Ερωτευμένα παιδιά που οραματίζονται να κρατήσουν ζωντανές τις κοινωνικές αξίες του Αλιέντε.
Μέχρι εκείνο το σημείο ο Γκάλενμπεργκερ διατηρεί τον έλεγχο, τον οποίο όμως χάνει, όταν μετατοπίζει το αφηγηματικό κέντρο βάρους μόνο στην Λένα και στα κάτεργα του κολαστηρίου. Γρήγορα χάνεται η σεναριακή αξιοπιστία, οι συμπτώσεις, οι τυχαιότητες και ο εμμονικός ψυχαναγκασμός του εμπνευστή αυτής της φυλακής για τη νεαρή πρωταγωνίστρια…ανακυκλώνονται, υπάρχει μια αλληγορική ματιά για τη φύση,τη κοινωνία και τις σχέσεις ,όπως στον « Αστακός» του Λάνθιμου και με ένα τέλος καρμπόν του «Argo» του  Μπεν Άφλεκ, όλα αυτά δεν καταφέρνουν να συνυπάρξουν αρμονικά. Το  αποτέλεσμα είναι να εξασθενεί το ενδιαφέρον μας, όσο η ταινία εξελίσσεται.

ΠΛΟΚΗ

Ο Μικελάντζελο, ο Ντονατέλο, ο Λεονάρντο και ο Ραφαέλ επιστρέφουν στις κινηματογραφικές αίθουσες, για να τα βάλουν με μεγαλύτερους κι ακόμα πιο επικίνδυνους κακοποιούς, έχοντας στο πλευρό τους την Έιπριλ Ο’Νιλ (Μέγκαν Φοξ), τον Βερν Φένγουικ (Γουίλ Αρνέτ) και τον “νέο”: τον εκδικητή με τη μάσκα του χόκεϊ που ακούει στο όνομα Κέισι Τζόουνς (Στίβεν Αμέλ). Αφού δραπετεύει, ο Σρέντερ ενώνει τις δυνάμεις του με έναν τρελό επιστήμονα, τον Μπάξτερ (Τάιλερ Πέρι) και δύο μπράβους της κακιάς ώρας, τον Μπίμπομπ (Γκάρι Άντονι Γουίλιαμσ) και τον Ρόκστεντι (WWE Superstar Στέβεν “Sheamus” Φαρέλι) για να βάλουν σε εφαρμογή ένα διαβολικό σχέδιο κατάκτησης του κόσμου. Ενώ οι Χελώνες ετοιμάζονται να εξοντώσουν τον Σρέντερ και τη νέα του ομάδα, βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν ακόμα μεγαλύτερο κακοποιό που έχει ανάλογες προθέσεις: τον διαβόητο ΚρανγκΜε.