Το Καταφύγιο ( Faro) Κριτική απο Φ. Θεσσαλονίκης
Δραμά- Περιπέτεια, Σουηδία 2013
Του Φρέντρικ Έντφελντ
Ανταπόκριση-Κριτική
Ελένη Ανδρεάδου
Το καταφύγιο είναι μια σουηδική παραγωγή με ενδιαφέρουσα φωτογραφία πλαισιωμένη από τα πανέμορφα τοπία της εγχώριας εξοχής. Μια ταινία που στηρίζει την πλοκή της σε μια κατά κάποιο τρόπο παρεξήγηση. Μια δολοφονία, που έχει λάβει χώρα κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ένας πατέρας που κατηγορείται για τον φόνο, ο οποίος δεν αμφισβητεί την πράξη του αλλά δεν αποδέχεται απόλυτα την κατηγορία, και η κόρη του Χέλα που στηρίζεται αποκλειστικά σε αυτόν και δε θέλει να την απομακρύνουν από την προστασία του.
Η καλλιτεχνική δημιουργία του Φρέντρικ Έντφελντ, διαθέτει έκδηλη δραματική εμβέλεια που της προσφέρει μορφολογική και συναισθηματική καθαρότητα καταδεικνύοντας ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της σουηδικής κοινωνίας, τη μελαγχολική διάθεση. Τα ρυθμικά της σχήματα εναλλάσσονται με ιδιαίτερη φροντίδα προκαλώντας συναισθήματα έντασης, αγωνίας και αρμονίας οδεύοντας σταδιακά στη λύση της δημιουργίας και το κλείσιμο της ιστορίας.
Με αρκετά αποσπασματικό μοντάζ, ο Έντφελντ χρωματίζει σταδιακά την καθημερινότητα των ηρώων του με τις αποκαλύψεις της ζωής τους. Υποχρεώνει πατέρα και κόρη να έρθουν πολύ κοντά και ακριβώς εξαιτίας αυτής της εγγύτητας να γίνουν δυο εύθραυστες προσωπικότητες, έτοιμες να συγκρουστούν αλλά και να συγχωρέσουν.
Για τη νεαρή Χέλα, αυτή η φυγή γίνεται ένα ταξίδι ωρίμασης, κατά τη διάρκεια του οποίου θα προσπαθήσει να κατανοήσει τις πράξεις των γονιών της και να ανασυστήσει την πραγματικότητά τους μέσα από τη συγχώρεση. Τελικά αυτό που της ζητείται είναι να χαράξει τη δική της πορεία ξεφεύγοντας από τις ηδυπαθείς καταβολές που κληρονόμησε προς μια απελευθερωτική διαδρομή. Εν τέλει θα αφομοιώσει τις επιλογές των δικών της χωρίς όμως να τις συγχέει με τον εαυτό της, δηλώνοντας ένα ηχηρό “Ναι” προς τη ζωή.