03
ΜΑΡΤΙΟΥ
2024
screeneye.gr
No Comments 171 Views

Μικρά Όμορφα Πλάσματα(Short Term 12)

short term post 1

short 1

Δράμα, 96′,Η.Π.Α 2013

του Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον

Με τους Μπρι Λάρσον, Τζον Γκάλαχερ Τζούνιορ, Κάιτλιν Ντέβερ

To« Short Term 12» ξεκίνησε ως μια ταινία μικρού μήκους του Ντέστιν Κρέτον και κατέληξε να μεταφερθεί σε μεγάλου μήκους και να αποσπάσει πολλά βραβεία και διθυραμβικές κριτικές.

Η υπόθεση έχει σαν κύριο θέμα τη ζωή σ’ενα ίδρυμα φροντίδας νεαρών ατόμων που έχουν αντιμετωπίσει προσωπικές δυσκολίες και χρειάζονται ιατρική και συμβουλευτική παρακολούθηση. Η Γκρεις δουλεύει σε ένα τέτοιο περιβάλλον με τον φίλο της τον Μέισον και θα αναμετρηθεί με δαίμονες του παρελθόντος όταν μια νεαρή κοπέλα εισάγεται στο ίδρυμα.

Κι αν η ιστορία της ταινίας ακούγεται καταθλιπτική, το σενάριο με μαεστρία ελαφρύνει το τοπίο με ατάκες που σου αφήνουν ένα χαμόγελο σε σκηνές κρίσης. Αλλά λειτουργεί και ανάποδα, δηλαδή σε στιγμές χαλαρότητας παρουσιάζεται ένταση. Ακόμα και σε επίπεδο χαρακτήρων, η ατσαλοσύνη για παράδειγμα του Νέιτ στη νέα του δουλειά αλλά και η τρυφερότητα και το χιούμορ του Μέισον, δίνουν ισορροπίες σε ένα εν δυνάμει φορτισμένο σκηνικό.

short 3

«Δεν είναι δουλειά σου να ερμηνεύεις τα δάκρυα. Γι αυτό υπάρχουν οι ψυχοθεραπευτές» λέει ο προϊστάμενος στην Γκρέις. Και η Γκρέις του απαντά «Τότε οι ψυχοθεραπευτές δεν ξέρουν τίποτα.» Αυτός ο διάλογος κρύβει πολλά. Είναι μια έμμεση κριτική για την κοινωνία που καλουπώνει τα όποια προβλήματα μόνο μέσα στη σφαίρα ειδικών ψυχολόγων. Κι όμως τα δάκρυα, οι συναισθηματικές εξάρσεις δεν λύνονται απαραίτητα μόνο με φαρμακευτικές αγωγές. Ούτε με το να κατηγοριοποιούνται οι έγκλειστοι ως «παιδιά ενός κατώτερου θεού». Η Γκρέις και ο Μέισον προσπαθούν να τα προσεγγίσουν με αμεσότητα, αγάπη και ειλικρίνεια. Γι αυτό και εν τέλει κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους, τους ανοίγονται περισσότερο αντί με μια συνεδρία που λειτουργεί μέσα από τη σχέση θεραπευτή-αρρώστου. Κοινωνούν και μοιράζονται εμπειρίες και απόψεις όπως ένας άνθρωπος με έναν άλλον άνθρωπο.

Η ταινία η ίδια με τον τρόπο της σε ένα βαθύτερο επίπεδο προσπαθεί να ερμηνεύσει τα δάκρυα, και ακόμα παραπέρα το εύθραυστο, το υπόγειο που πολλές φορές γίνεται ξέσπασμα. Έτσι μια επιθυμία να ξυρίσεις το κεφάλι σου, μια απάντηση ότι έχεις ξαναμείνει έγκυος, ένα χταπόδι, μια κούκλα αποκαλύπτουν βαθύτερα νοήματα. Πληγές που προσπαθούν να επουλωθούν, τραύματα του παρελθόντος, ψυχικά και σωματικά.

short 4

Η μετατροπή ενός τραύματος σε δημιουργία αποτελεί μοτίβο στο έργο. Είτε μέσα από τη ζωγραφική, είτε μέσα από ένα ραπ τραγούδι, είτε μέσα από ένα παραμύθι. Κατσαρίδες με μπαλόνια, κομμένα πλοκάμια, επιθετικός λόγος, σκοτεινές ιστορίες βρίσκουν το δρόμο τους και μετουσιώνονται σε τέχνη.

Το «Short Term 12» κάποιες φορές τείνει προς το μελόδραμα, και ίσως είναι το μόνο μεμπτό στοιχείο μιας κατά τα άλλα άριστα σεναριακά δομημένης ταινίας με ευαίσθητη σκηνοθεσία και με τους ηθοποιούς να ερμηνεύουν την κάθε σκηνή αβίαστα και με φυσικότητα. Η ιστορία της Γκρέις, το ψυχολογικό ταξίδι της κεντρικής ηρωίδας, αιτιολογεί το ξέσπασμα αλλά η συσσώρευση των προβλημάτων της μέσα σε ταινία μιάμισης ώρας φαντάζει έντονα μυθοπλαστική. Αλλά αυτή η σεναριακή υπερβολή έχει λειτουργικό χαρακτήρα και δίνει μια αίσθηση συνέχειας και εξέλιξης που δένει με το όλο περιβάλλον.

short 5

Το φινάλε ρεαλιστικό, κυκλικό αλλά και συμβολικό. Σε μια Αμερική που το κοινό έχει συνηθίσει να κουνιούνται ηρωικά οι σημαίες στο τέλος μιας ταινίας, εδώ κυματίζουν κατακερματισμένες από τις ανθρώπινες οδύνες με τους ανθρώπους να προσπαθούν να τις κατευνάσουν. Αυτή η Αμερική είναι πιο αληθινή. Και αν και είναι προτιμότερο ένα χαρούμενο τέλος σε μια ιστορία, όπως αναφέρεται στην αρχή της ταινίας, η πραγματικότητα είναι σκληρή. Σκληρή και γι αυτό χρειαζόμαστε την επικοινωνία και την βοήθεια των άλλων για να την απαλύνουμε.

Όπως και ο σκηνοθέτης απαλύνει με ελαφριές πινελιές μια δραματική σκηνή προσπαθώντας να αντισταθμίσει την αγριότητα που βιώνουν οι χαρακτήρες και συναισθάνονται οι θεατές. Κι είναι στο χέρι μας να το απλώσουμε, να προχωρήσουμε αντάμα με τον συνάνθρωπό μας. Σε μια εποχή που το εγώ έχει προτεραιότητα, το «ShortTerm 12» μας θυμίζει πως το εμείς, η συναδελφικότητα, η συνεργασία, η συντροφικότητα πρέπει να είναι η παγκόσμια σημαία μας.

Το “Short Term 12″ από 27/3 στους κινηματογράφους σε διανομή  Spentzos, Seven

 

About the author:
Has 67 Articles

H Ελίνα Τραϊφόρου σπούδασε κινηματογράφο στο Reading της Αγγλίας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο σενάριο και τη σκηνοθεσία στο Sheffield. Δίδαξε θεωρία κινηματογράφου στο Ash in Art και έχει γυρίσει ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους, κυρίως ντοκιμαντέρ. Έχει εντρυφήσει στο πολωνικό σινεμά και ιδιαίτερα στη φιλμογραφία του Κριστόφ Κισλόφσκι. Έχει εκδώσει επίσης διάφορες ποιητικές συλλογές.

RELATED ARTICLES

Επικοινωνία
Γενικό e-mail επικοινωνίας screeneyefilm@gmail.com Για αποστολή δελτίων τύπου κινηματογραφικών εκδηλώσεων cine-events@screeneye.net
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας για να μαθένετε πρώτοι τα τελευταία νέα μας!

Back to Top