Νυκτόβια Πλάσματα

Βασισμένο στο μυθιστόρημα “Τόνι και Σούζαν” του Όστιν Ράιτ το “Nocturnal Animals” ανεβάζει ανέλπιστα τον πήχη και αποδεικνύει τη γνήσια κινηματογραφική στόφα του καταξιωμένου σχεδιαστή μόδας Τομ Φορντ, επτά χρόνια μετά το “A Single Man” που είχε προκαλέσει αίσθηση. Σε βαθιά κινηματογραφικά νερά ο Φορντ δεν παραδίδει μία μόνο αισθητικά άψογη ταινία, αλλά με φιλοδοξία και άνεση μεγάλου σκηνοθέτη πλέκει δύο ταινίες σε μία, κρατώντας το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο για την εξέλιξη και των δύο ιστοριών.

Η Σούζαν (Έιμυ Άνταμς), πλούσια, δυναμική, παντρεμένη με ένα γοητευτικό επιχειρηματία, διευθύνει μία γκαλερί στο Λος Άντζελες, ζει σε ένα αποστειρωμένο σπίτι- μαυσωλείο ανάμεσα σε έργα τέχνης του Τζεφ Κουνς. Ολιγομίλητη και εσωστρεφής, ρεαλίστρια και κυνική, εξάλλου για αυτό δεν έγινε ποτέ καλλιτέχνις, ξαφνιάζεται όταν ο Έντουαρντ, πρώην άνδρας της, μετά απο 19 χρόνια απουσίας της στέλνει ένα χειρόγραφο αντίτυπο του πρώτου βιβλίου που κατάφερε να ολοκληρώσει και να εκδώσει με τίτλο ” Νυκτόβια Πλάσματα”, αφιερώνοντάς το στην ίδια.

Καθώς η Σούζαν ξεκινά να το διαβάζει, το σενάριο του βιβλίου ξεδιπλώνεται σε μία παράλληλη ιστορία, μία μικρή ξεχωριστή ταινία, ένα τεξανό θρίλερ, στον τρόμο του οποίου βυθίζεται η Σούζαν. Πρωταγωνιστής ο Τόνι (Τζέικ Γκίλενχαλ), ο οποίος καθώς οδηγεί νύχτα στο Τέξας με τη σύζυγο και την κόρη του γίνεται θύμα εγκληματικής ενέργειας μίας συμμορίας με αποτέλεσμα την απαγωγή των δύο γυναικών. Με τη βοήθεια του τοπικού σερίφη (ενός εξαιρετικού Μάικλ Σάνον στο ρόλο) ο φιλήσυχος Τόνι θα μεταμορφωθεί και θα αναζητήσει εκδίκηση.

Η πραγματικότητα με τη μυθοπλασία πλέκονται με αριστοτεχνικό τρόπο, η ηρωίδα αιωρείται μεταξύ φαντασίας και αλήθειας, ανατρέχει στο παρελθόν για να συνειδητοποιήσει ότι ο αποτυχημένος γάμος της με το φιλόδοξο συγγραφέα αντικατοπτρίζει τις αποτυχημένες επιλογές ζωής. Το σύμπαν της ταινίας είναι χτισμένο πλάνο- πλάνο για να κάνει φανερή αυτή την αντίθεση: το κλινικό περιβάλλον που υποδηλώνει πλούτη και εξουσία σε αντιπαράθεση με μία γυναίκα που καταρρέει εσωτερικά υπό το βάρος ενός κενού που προσπαθεί να διακρίνει και να αντιμετωπίσει.

Η κινηματογραφική γλώσσα του Τομ Φορντ είναι πολυεπίπεδη: παντρεύει το μελόδραμα με το θρίλερ με αμυδρές πινελιές γουέστερν, επιλέγει άρτια μοντέρνα αισθητική, στιλιζάρει τα πλάνα του σε σημείο τελειομανίας, στρέφεται στη σιωπή για να χτίσει ένα ψυχογράφημα, μία υπαρξιακή ταινία για τον άνθρωπο στη μέση ηλικία που βλέπει το κενό. Είναι εντέλει μία βαθιά προσωπική ταινία που αντικατοπτρίζει τη ζωή του ίδιου του σκηνοθετή, που έχει εξομολογηθεί δημόσια ότι έχει ταλαιπωρηθεί από κατάθλιψη και από δημιουργική απραγία.

Η εσωτερικότητα της ερμηνείας της Έιμυ Άνταμς είναι υποδειγματική, σχεδόν σπαρακτική, ενώ ο Τζέικ Γκίλενχαλ ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις ενός περίπλοκου ρόλου. Με το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας, τα “Νυκτόβια Πλάσματα” του Τομ Φορντ φλερτάρουν με τις υποψηφιότητες Όσκαρ και αποτελούν σίγουρα μία απο τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

“Νυκτόβια Πλάσματα” από 5 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους σε διανομή UIP