Νταΐνα Παπαδάκη

Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης

Η άποψη ότι υπάρχει περίοδος στη ζωή των ανθρώπων που το άτομο έχει για τα καλά ξεφύγει από τις προσωπικές παλινδρομήσεις και τη μεταβατική περίοδο αναζήτησης της προσωπικής και επαγγελματικής του πορείας, ξεπερνώντας τις φρίκες του και βρει την οριστική λύση στα υπαρξιακά του,  είναι για να τη διαβάζουμε  σε ανάλαφρα καλοκαιρινά έντυπα, που θέλουν να μας αναπτερώσουν το ηθικό ενόψει του δύσκολου χειμώνα που έπεται. Βέβαια, όλα αυτά καλά και άγια , μέχρι τη στιγμή που θα  μας παγώσει η ακόλουθη είδηση που την ακούμε όλο και πιο συχνά.  Σήμερα αυτοκτόνησε η Βιδάκη, ο Βογιατζής…ο  Γουίλιαμς.

Στο”5 Τρόποι να Πεθάνεις” ο Μάκης(Μιχάλης Μαρίνος) τα έχει όλα. Όμορφη σύζυγο( Στέλλα Φυρογένη), σταθερή δουλειά και  χρήματα τα οποία θα μπορούσε να  απολαμβάνει. Ψάχνει την προσωπική του ευτυχία μακριά από τους δαίμονες που τον περιτριγυρίζουν. Θα πέσει σε κατάθλιψη  και θα αναζητήσει πιθανούς και απίθανους τρόπους για να θέσει τέλος στο εσωτερικό του μαρτύριο. Ποιος είπε όμως ότι ο ίδιος έχει καρδιά από χρυσάφι;

Το υπαρξιακό κενό και οι σύγχρονες κοινωνικές νευρώσεις είναι τα θέματα που μαγνητίζουν στο “5 Τρόποι να Πεθάνεις”. Διαγωνίζεται στα Φεστιβάλ  Δράμας  & Νύχτες Πρεμιέρας

Θα μπορούσε να είναι δακρύβρεχτο μελό, είναι όμως μια ευφυέστατη σκοτεινή κωμωδία 16 λεπτών. Η  Νταΐνα Παπαδάκη με σπουδές κινηματογράφου στις Η.Π.Α πειραματίζεται πρώτη φορά με το συγκεκριμένο είδος, έχοντας ήδη άλλες 12 ταινίες μικρού μήκους στο ενεργητικό της, με πιο σημαντική το “Ημίφως της Εδέμ” , που προβλήθηκε και στις Κάννες.

Για το τελευταίο της έργο μας εξιστορεί τη συγκεκριμένη επιλογή , πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, σε μια περίοδο της ζωής της που παρακολουθούσε μετά μανίας έργα  μαύρου χιούμορ, όπως ήταν μεταξύ άλλων το διαχρονικό   ” Τέσσερις Γάμοι και μια Κηδεία” του Μάικ Νιούελ. Τότε, ο σύντροφός της   (Φάνος Χριστοφίδης) φτιάχνει την ιστορία του Μάκη, και η ίδια κρατάει τον ρόλο του σκηνοθέτη, θέτοντας διάφορα ερωτήματα για τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας(ίσως και της δικιάς μας), που νομίζουμε ότι τους ξέρουμε καλά, μα  αυτοί βρίσκονται μέσα σε  φαύλο κύκλο ψυχικών διαταραχών, ταυτόχρονα και σε ένα περιβάλλον όπου η γενικότερη έλλειψη ηθικής τους αλλοιώνει,  τους μεταπλάθει και αυτούς σε ανήθικους.

Η συζήτηση είναι αναπόφευκτο να περιστραφεί και για την Κύπρο, τον τόπο καταγωγής, διαμονής και επαγγελματικής δραστηριότητας της δημιουργού , εάν δηλαδή το έργο είναι και μια αντανάκλαση του τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία της Μεγαλονήσου. Η 35χρόνη Νταΐνα δεν θα αρνηθεί το αυτονόητο. Μάλιστα θα κάνει ένα βήμα παραπάνω και θα πει ότι αρκετός κόσμος εκεί έχει την τάση να μην δείχνει τον αληθινό του εαυτό. Τονίζει χαρακτηριστικά “βάζουν μια μάσκα. Άλλο πρόσωπο δείχνουν προς τα έξω κι άλλο είναι στην πραγματικότητα”,  με νόημα όμως προσθέτει ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι σήμα κατατεθέν σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες . Όπως η ίδια λέει, ακολούθησε πιστά  το σενάριο του Φάνου Χριστοφίδη που θέλει το κεντρικό πρόσωπο ως έναν παγκόσμιο αντιήρωα και για αυτό το λόγο δεν χρησιμοποίησε πλάνα που να παραπέμπουν στην ίδια της τη χώρα , αποφεύγοντας και την τοπική διάλεκτο.

Ο υποτυπώδης κινηματογραφικός τομέας της Κύπρου, αναγκάζει την Νταΐνα Παπαδάκη εκτός από το καλλιτεχνικό κομμάτι  να γίνει και  παραγωγός της ταινίας, λαμβάνοντας αργότερα  χρηματοδότηση από το Υπουργείο Πολιτισμού της Κύπρου, χωρίς βέβαια να καλύπτεται το σύνολο της παραγωγής.

Μας εξομολογείται ένα κωμικοτραγικό γεγονός, που αποδεικνύει ότι στον ελλαδικό χώρο κινηματογράφος χωρίς εμπόδια, δεν νοείται. Η εμπλοκή εδώ έχει να κάνει με την “αγαπημένη” μας Τρόικα. Τα γυρίσματα συνέπεσαν με την  είσοδο της Κύπρου στην μνημονιακή εποχή και το παράλληλο κούρεμα των καταθέσεων. Τα χρήματα της ταινίας ήταν δεσμευμένα στις τράπεζες, τα  ευρώ έβγαιναν από τα  ΑΤΜ με το σταγονόμετρο,  ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατόν να πληρωθεί το συνεργείο και να καλυφθούν τα τρέχοντα έξοδα, φουσκώνοντας ακόμη περισσότερο τον προϋπολογισμό του πρότζεκτ. Η εθελοντική συνεισφορά συναδέλφων και φίλων που πίστεψαν στις δυνατότητες του έργου,  ήταν καθοριστικής σημασίας, για να ολοκληρωθεί η ταινία.

 Ίσως αυτό το εξοργιστικό συμβάν, να είναι ο βασικός λόγος που ώθησε το κινηματογραφικό ζευγάρι να επεξεργάζεται την ιδέα μιας ταινίας μεγάλου μήκους, που θα είναι πολιτικό θρίλερ.

Τους το ευχόμαστε. Να  βρουν τους πόρους και να την πραγματοποιήσουν. Μέχρι τότε, η δραστήρια Νταΐνα Παπαδάκη θα συνεχίζει -για βιοποριστικούς λόγους- να κάνει τηλεοπτικές διαφημίσεις αλλά  και στον ελεύθερο της χρόνο να ασχολείται με τα συνδικαλιστικά της γυναικοκρατούμενης Ένωσης Σκηνοθετών, που είναι Γραμματέας της.

Άμεσος στόχος, όπως με λύπη μας αναφέρει, είναι η  νομοθετική και ασφαλιστική κατοχύρωση του επαγγέλματος του σκηνοθέτη, που για την Κύπρο παραμένει όνειρο απατηλό. Να αναφέρουμε  πως  στην Ελλάδα -μετά από αγώνες- κατοχυρώθηκε με τον νόμο 1296, το 1982.

To “5 Τρόποι να Πεθάνεις”  έλαβε το τρίτο βραβείο από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Βίντεο Black Maria στο Τζέρσεϊ Σίτυ των Η.Π.Α. Θα συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Woodstock της Νέας Υόρκης, στο Φεστιβάλ Δράμας και στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας