Στιγμές στη Ζωή Ενός Ήρωα(An Episode in the Life of an Iron Picker)

Δράμα,75′, Βοσνία 2013, Γλώσσα: Σλαβικά-Βοσνιακά

Του Ντάνις Τάνοβιτς

Με τους Ναζίφ Μούζιτς, Σενάντα Αλιμάνοβιτς

Η Σενάντ είναι  κοντά στα 30 είναι Ρομά και ζει σε μια λαϊκή συνοικία της Βοσνίας με τον σύζυγο της Ναζίφ και τις δύο ανήλικες της κόρες. Βρίσκεται ξανά εγκυμονούσα και  δεδομένου ότι δεν έχει ασφάλεια υγείας, αποφεύγει να επισκεφθεί  γυναικολόγο για το απαραίτητο τσεκ-απ. Στον 5ο της μήνα, αρχίζει να αιμορραγεί. Στο νοσοκομείο ο γιατρός ζητάει 500 ευρώ για να προχωρήσει στην απαραίτητη χειρουργική επέμβαση. Χωρίς κάρτα υγείας και χωρίς χρήματα αναγκάζεται να επιστρέψει στο σπίτι. Οι επόμενες δέκα μέρες είναι ένας πραγματικός Γολγοθάς, με τον άντρα της -που πουλάει παλιοσίδερα- να κτυπάει όποια πόρτα μπορεί, ακόμα και των μη κυβερνητικών οργανώσεων αλλά κανείς να μην θέλει πραγματικά να τους βοηθήσει.

Αν ο αντισυμβατικός και βραβευμένος με Όσκαρ Βόσνιος Ντάνις Τάνοβιτς το 2001 παρουσίασε το αριστούργημα «No Man’s Land», μια ωδή στον ανθρωπισμό και τον παραλογισμό του πολέμου, 12 περίπου χρόνια αργότερα ο ανθρωπισμός παραμένει όνειρο απατηλό, γιατί εδώ θα καταπιαστεί με τον μισανθρωπισμό και την ασπλαχνία, στηριζόμενος σε πραγματικά γεγονότα , σβήνοντας την αχτίδα φωτός με μιας, από τον τερματισμό του πολέμου και της αιματοχυσίας .

Το έργο γυρίστηκε με μια κάμερα στο χέρι,  και με προϋπολογισμό μόνο 30 χιλιάδες ευρώ, και είναι  ένα σκληρό κατηγορώ για τη δικιά του(θα λέγαμε σίγουρα  και για τη δικιά μας) κοινωνία, του ατομικισμού, της αρπαχτής και της υπόγειας κρατικής συναλλαγής ,που κανείς δεν διστάζει σε τίποτα, ακόμα και μπροστά στον ανθρώπινο πόνο. Ταυτόχρονα εξυμνεί τους τίμιους καθημερινούς αγωνιστές της βιοπάλης, όπως είναι η Σενάντ κι ο Ναζίφ, χωρίς να αφήνει ούτε ίχνος αμφισβήτησης για την ηθική τους ακεραιότητα, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν αυτές οι λιγοστές και φωτεινές εξαιρέσεις.

Η πέμπτη μεγάλου μήκους του, είναι ίσως η πιο καλλιτεχνική και  πειστική του δουλειά, αγγίζοντας βαθιά συναισθήματα, με τους διαλόγους να είναι μετρημένοι( κυριαρχούν οι σιωπές) και η  αφήγηση να είναι σε όλη τη διάρκεια, στο ύφος ενός βίαιου νατουραλισμού. Ο Τάνοβιτς με αυτό το ημί-ντοκιμαντέρ και με τον τόσο λιτό τρόπο κινηματογράφησης, φαίνεται να επηρεάζεται κι από το πρωτοπόρο μαύρο γιουγκοσλαβικό ρεύμα της δεκαετίας του 60, ιδίως από το σινεμά του Ζέλιμιρ Ζιλνικ. Όσο βέβαια κι αν μας αγγίζει το περιεχόμενο, η επιθυμία του σκηνοθέτη να παραμείνει το έργο πάνω σε μια ερασιτεχνική βάση, δεν μπορεί να το σπρώξει ακόμη πιο πέρα, με κάποιες αστοχίες να  εμφανίζονται στην εικόνα και στον ήχο. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί αλλά  πραγματικοί ήρωες της καθημερινότητας  και πείθουν και συγκινούν.

“Στιγμές στη Ζωή Ενός Ήρωα” από 3/5 στους κινηματογράφους σε διανομή Seven