Θαυμάσιος Βοκάκιος
Ιστορικό Κωμικό Δράμα,120′, Ιταλία 2015
Πρωτότυπος Τίτλος: Wondrous Boccaccio Maraviglioso Boccaccio Γλώσσα: Ιταλικά
Των
Με τους Λέλο Αρένα, Πάολα Κορτελέσι, Καρολίνα Κρεσεντλίνι, Φλάβιο Παρέντι, Βιτόρια Πουτσίνι
Γράφει η Μερόπη Κυριάκου-Κακοπιέρος
Στην Ιταλία και πιο συγκεκριμένα στη Φλωρεντία του 1348 μας μεταφέρουν οι βετεράνοι του Ιταλικού κινηματογράφου, τα αδέλφια Paolo και Vittorio Taviani. Τρία χρόνια μετά το «Caesar Must Die» που πήρε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2012, επανέρχονται με το «Wondrous Boccaccio», εμπνευσμένο από το αριστουργηματικό λογοτεχνικό έργο του Giovanni Boccaccio “The Decameron”, από όπου δανείζονται 5 από τις 100 ιστορίες του, επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά το μεγάλο τους ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία.
Καθώς η πανούκλα θερίζει την Ευρώπη, η Φλωρεντία μετατρέπεται σιγά σιγά σε πόλη φάντασμα. Η ταινία ανοίγει με τη μορφή ενός νεαρού άνδρα, το σώμα του οποίου εμφανώς ταλαιπωρημένο και καλυμμένο από τις πληγές της νόσου, να ρίχνει τον εαυτό του στο κενό. Η φρίκη του θανάτου είναι καθόλα παρούσα και στα υπόλοιπα πρώτα λεπτά του φιλμ. Εργάτες με κάρα φορτώνουν παρατημένα πτώματα και τα πετάνε σε ομαδικούς τάφους, εν ζωή άνθρωποι θάβονται με τους αγαπημένους τους, κόσμος τρέχει στους δρόμους κρατώντας λουλούδια στο πρόσωπο έτσι ώστε να μην έρχεται σε επαφή με τη δυσοσμία των πτωμάτων που βρίσκονται σε αποσύνθεση, πληγέντες από την ασθένεια παγιδεύουν στο δρόμο περαστικούς για να τους μεταδώσουν το μικρόβιο απεγνωσμένοι από την οργή και το φόβο του επερχόμενου θανάτου τους.
Μια ομάδα νεαρών, εφτά κορίτσια παρέα με τα αγόρια τριών από αυτά (μια λεπτομέρεια αρκετά πρωτοποριακή, έχοντας υπόψιν πως η ιστορία διαδραματίζεται το 14ο αιώνα), παίρνουν την απόφαση να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα από τη πραγματικότητα και βρίσκουν καταφύγιο σε ένα απομακρυσμένο κτήμα στα προάστια της Φλωρεντίας. Δημιουργώντας την εφήμερη κοινότητα τους στην έπαυλη λειτουργούν με τρόπο ώστε να αντεπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες της συμβίωσης αποφασίζοντας ταυτόχρονα πως κάθε μέρα ένας εκ του συνόλου θα παίρνει το λόγο και θα διηγείται μια ιστορία στους υπόλοιπους σε μια προσπάθεια να πάρουν το λογισμό τους από την επισφαλή πραγματικότητα. Έτσι με τη σειρά αφηγούνται πέντε ιστορίες, για την αγάπη και τον έρωτα.
Κάνοντας αρχή από την Catalina(Vittoria Puccini) η οποία άρρωστη και ετοιμοθάνατη βιώνει την αντιπάθεια της κακιάς πεθεράς που δεν αφήνει το γιο της να έρθει σε κοντινή επαφή μήπως και μολυνθεί. Η γυναίκα πεθαίνει και αφήνουν το άψυχο σώμα της σε μια κρύπτη. Ο Carisendi(Riccardo Scamarcio) παντοτινά κρυφά ερωτευμένος μαζί της τους ακολουθεί. Απαρηγόρητος την αγκαλιάζει, αφού ακουμπά στο στήθος της ανακαλύπτει πως η καρδιά της κτυπά ακόμα και την παίρνει μαζί του. Η δεύτερη αφήγηση αφορά στην ιστορία του αφελή Calandrino(Kim Rossi Stuart) που γίνεται κάθε φορά ο περίγελος όλων. Πέφτοντας στη παγίδα των Bruno και Buffalmacco οι οποίοι τον πείθουν για τις μαγικές ιδιότητες ενός μαύρου λίθου, κυκλοφορεί στη πόλη νομιζόμενος πως είναι αόρατος. Στην τρίτη ιστορία ο Δούκας Tancredi(Lello Arena) ανακαλύπτει ότι η χήρα κόρη του, Ghismunda (Kasia Smutniak), εμπλέκεται ερωτικά με τον αγαπημένο του γλύπτη Guiscardo (Michele Riondino). Στην τέταρτη η Isabetta(Carolina Crescentini), μια όμορφη καλόγρια συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω από άλλες καλογριές σε στιγμές ερωτικής περίπτυξης με ένα νεαρό άνδρα στο μοναστήρι. Η ‘αγνή’ Ηγουμένη Usimbalda (Paola Cortellesi), αναλαμβάνει την τιμωρία της. Η ιστορία έρχεται σαν σχόλιο και ειρωνεία προς την Καθολική εκκλησία. Χιλιοειπωμένο μεν αλλά με διασκεδαστική διάθεση από τους Taviani δε. Το τέλος των αφηγήσεων έρχεται με τον Federico(Josafat Vagni) ο οποίος τρέφει μεγάλη αγάπη για τη χήρα Giovanna(Jasmine Trinca) και στη προσπάθεια του να βρεθεί κοντά της επιστρατεύει το σύντροφο του, το γεράκι.
Η εικόνα, στο σύνολο της, σαν ζωγραφικός πίνακας που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πλάνα σε μεσαιωνικές υποδομές και την Ιταλική καταπράσινη φύση, τις λίμνες και τα βουνά. Η λυρική αφήγηση των αδελφών Taviani χαρακτηριστική, με το σύνολο των νεαρών να φαίνεται και να φέρεται ως χορός σε αρχαίο δράμα διευρύνοντας την απόσταση θεάματος και θεατή. Μέσα από τη ζωντάνια των νεαρών αφηγητών, δανειζόμενοι τις ιστορίες οι Taviani καταφέρνουν ένα καινούριο παραμύθι που ξεκινά από το θάνατο και μιλά για ζωή.
“Θαυμάσιος Βοκάκιος” από 31/12 στους κινηματογράφους σε διανομή Weirdwave