Το Τίμημα της Δόξας

Κωμωδία/Δράμα, 110′, Γαλλία 2014

Πρωτότυπος Τίτλος: La rançon de la Gloire/ The Price of Fame

Γλώσσα: Γαλλικά

Του Ξαβιέ Μποβουά

Με τους  Κιάρα Μαστρογιάνι, Ρόσντυ Ζεμ, Ναντίν Λαμπάκι, Μάριλιν Κάντο, Ολιβιέρ Ράμπουρντιν, Μπενουά Πελβούρντε

Φόρο τιμής στο σινεμά του Φιλανδού κινηματογραφικού μαέστρου Άκι Καουρισμάκι αποτίει ο Γάλλος σκηνοθέτης Ξαβιέ Μποβουά.
Ο Μποβουά έγινε ευρύτερα γνωστός το 2010, όταν οι διοργανωτές του Φεστιβάλ, των Καννών χρειάστηκε να περιφρουρήσουν τη διοργάνωση, με αστυνομικές δυνάμεις, κατά τη προβολή της προηγούμενης -βραβευμένης- του ταινίας, το ” Ενώπιων Θεών και Ανθρώπων“ που είχε σαν θέμα τον θρησκευτικό φανατισμό, με επίκεντρο ένα μοναστήρι της Βόρειας Αφρικής και τη δολοφονία 7 μοναχών στην Αλγερία.

Εδώ, ο 47 χρόνος Γάλλος, που παράλληλα είναι και ηθοποιός, εμπνέεται από το θάνατο του Τσάρλι Τσάπλιν το 1977 και την αληθινή ιστορία της κλοπής του τάφου του, από δύο μικροαπατεώνες.

Βλέπουμε έναν άντρα (τον Έντι ) να βγαίνει από τη φυλακή και ένας άλλος να τον υποδέχεται (ο Οσμάν). Ο Αλγερινός μετανάστης Οσμάν μένει σε μια φτωχογειτονιά κοντά στη λίμνη της Γενεύης, προς το παρόν μόνο με την εφτάχρονη κόρη του ,γιατί η γυναίκα του είναι στο νοσοκομείο, πρέπει να χειρουργηθεί μα λεφτά δεν υπάρχουν και ούτε οι τράπεζες του δανείζουν. Εκείνες τις δύσκολες μέρες θα πληροφορηθεί για τον θάνατο στην Ελβετία του διάσημου κωμικού. Ο Έντι θα πείσει τον Οσμάν να προσπαθήσουν να κλέψουν τον τάφο και να ζητήσουν από τη χήρα του το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων…και κάπως έτσι θα γίνει. Μόνο που οι δύο φίλοι είναι εντελώς ερασιτέχνες, και η ιστορία θα πάρει τραγελαφική τροπή.

Όλο το σκηνικό που στήνει ο Μποβουά κινείται στη σφαίρα της από-ενοχοποίησης των δύο κεντρικών προσώπων και της ίδιας της ενέργειας τους, με το να επιδιώξει να τους παρουσιάσει με τρόπο που να μας είναι -και οι δύο- συμπαθείς, ρίχνοντας το βάρος στις κοινωνικές συνθήκες πλήρους απομόνωσης που βιώνουν, είτε έχοντας το στίγμα του πρώην φυλακισμένου είτε αυτό του μετανάστη (μιλάμε για την Ελβετία του 1977).

Ήδη, η πρώτη αρχική σκηνή έξω από τη φυλακή θυμίζει το κινηματογραφικό περιβάλλον του υπερ-λατρεμένου Καουρισμάκι, από το ” Ariel” του 1988, ενώ τα κεντρικά σημεία της συνοικίας της Γενεύης και ο γκρίζος ουρανός, το ” Λιμάνι της Χάβρης” του 2011. Μόνο που η ταινία του Γάλλου, δείχνει στο δρόμο της, να χάνει το όραμα της, προσπαθεί όχι να κερδίσει αλλά να εκμαίευση τα συναισθήματα μας, είναι επίσης υπερβολικά περιγραφική, ένα σενάριο τόσο απλοϊκό όπως αυτό, τον επιτηδευμένο ανθρωπισμό δεν τον σηκώνει.

Από τους πρωταγωνιστές, η ερμηνεία του Έντι(Μπενουά Πελβούρντε)ξεχωρίζει, ιδίως όταν θα τον δούμε να εργάζεται ως κλόουν σε τσίρκο. Ο σκηνοθέτης θα κλείσει το έργο με τον νεκρό Τσάρλι Τσάπλιν να είναι με κάποιο τρόπο εκεί, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή πλεύσης των 2 ηρώων του.

“Το Τίμημα της Δόξας ” από 23/4 στους κινηματογράφους σε διανομή Seven