Τράμπο
Βιογραφικό δράμα, 124′, Η.Π.Α 2015
Πρωτότυπος Τίτλος: Trumbo
Του Τζέι Ρόουτς
Με τους Μπράιαν Κράνστον, Έλεν Μίρεν, Νταιάν Λέιν, Τζον Γκούντμαν, Ελ Φάνινγκ, Άλαν Τάντικ
Γράφει η Ελίνα Τραιφόρου
Το «Trumbo» του Τζέι Ρόουτς, με τον Μπράιαν Κράνστον στον πρωταγωνιστικό ρόλο να βρίσκεται σταθερά στις υποψηφιότητες πρώτου ανδρικού ρόλου, μεταξύ των οποίων και υποψηφιότητα για Όσκαρ, έρχεται και στις ελληνικές αίθουσες.
Η ταινία αποτελεί βιογραφία του σεναριογράφου Ντάλτον Τράμπο, με κεντρικό πυρήνα τις ημέρες του Μακαρθισμού στο Χόλιγουντ και την επίδραση που είχε η συγκεκριμένη περίοδος για τον πρωταγωνιστή. Από το Κογκρέσο στις φυλακές, στην απαγόρευση και στο εναλλακτικό του σχέδιο «επαγγελματικής φυγής» μέχρι την δικαίωση, ο κινηματογραφικός Τράμπο θα παλέψει για την αναγνώριση, έστω και ετεροχρονισμένη.
Είναι σαφές από τον τίτλο της ταινίας οτι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον ήρωα, τον οποίο ενσαρκώνει ο Κράνστον με αληθοφάνεια. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες όμως, και λόγω σεναριακής αδυναμίας φαίνονται κάπως «χοντροκομμένοι», ίσως και λόγω του γεγονότος οτι λειτουργούν ως ρόλοι βοηθητικοί που εντείνουν τα συγκρουσιακά στοιχεία της δράσης. Από την ερμηνευτική αυτή παγίδα δεν ξεφεύγει ούτε η Έλεν Μίρεν. Παρελαύνουν έτσι αντίπαλοι του κομμουνισμού, σύμμαχοι που λυγίζουν στα δικαστήρια, ένας ετοιμοθάνατος φίλος και μια οικογένεια που καταρρέει. Ευτυχώς όμως υπάρχουν ψευδώνυμα και παραγωγοί που κάνουν τα στραβά μάτια, και τελικά άνθρωποι που «θα πουν τα πράγματα με το όνομά τους». Κι όλο αυτό το «πλήρωμα» έχει «καπετάνιο» τον Τράμπο.
Αυτό που κυρίως διαφαίνεται μέσα από το έργο είναι οτι ο «καπετάνιος» σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» δεν μπορεί παρά να συνεχίσει να κρατά το τιμόνι της γραφομηχανής του… με αμφεταμίνες, με ουίσκι, τσιγάρο και ατελείωτες ώρες αϋπνίας.. Μπορεί να γράψει b-movie για να ζήσει και να κερδίσει όσκαρ σεναρίου στα κρυφά. Κάνει όμως και λάθη στην πορεία, χάνεται από τα αγαπημένα του πρόσωπα, γιατί το λιμάνι της συγγραφικής ελευθερίας, αργεί πολύ για να το φτάσει, περνώντας από τους σκοπέλους της μαύρης λίστας.
Τι κρίμα όμως που δεν γίνεται αντιληπτή η μοναδική πένα του σεναριογράφου, παρά μόνο ως περιγραφικό στοιχείο! Παρά τις σκηνοθετικές πινελιές μείγματος αρχειακού υλικού με μυθοπλαστικό, το αποτέλεσμα αναπαραγωγής της εποχής εκείνης κάποιες στιγμές φαντάζει «προσποιητό» και χαλάει τη γενική εικόνα. Όπως επίσης «το να μοιράζεσαι το φαγητό» είναι απλουστευμένος ορισμός του κομμουνισμού παρά την ευστοχία ένταξής του σε σκηνή γονέα-παιδιού με την ανάλογη «ελαφράδα».
Ας μην είμαστε άδικοι όμως με τον σκηνοθέτη, ιδιαίτερα αναλογιζόμενοι οτι ο Τζέι Ρόουτς έχει στο ενεργητικό του ένα διαφορετικό είδος ταινιών όπως τον «Γαμπρό της Συμφοράς» και «Austin Powers». Με τη βοήθεια του Κράνστον ως ιδιοφυής Τράμπο, ιδιοφυΐες δεν λες τελικά το «Trumbo», σίγουρα όμως εκπλήσσει ευχάριστα ως εξελικτική πορεία του σκηνοθέτη.
“Τράμπο” από 11/2 στους κινηματογράφους σε διανομή Feelgood