29
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
2024
screeneye.gr
No Comments 61 Views

Επιλεγμένες Πρεμιέρες στις αίθουσες. Από την Πέμπτη 30/9

das vospier

Κριτικές Ιάκωβος Γωγάκης

egklov

3/5 O « Εγκλωβισμένος» ( Love Trilogy: Chained), του Ισραηλινού σκηνοθέτη Γιαρόν Σανί, δεν είναι, ένα ακόμη δράμα, στο μύλο της αέναης αντιπαράθεσης του Ισραήλ με τον Παλαιστινιακό λαό. Είναι μια ταινία κοινωνικού ρεαλισμού, η οποία αποκαλύπτει το άλλο πρόσωπο του μοντέρνου «Τελ Αβίβ».
Αποκαλύπτει τη διαφθορά στο αστυνομικό σώμα, τον εξουσιαστικό ρόλο των ανδρών μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, τον φόβο των παιδιών και των γυναικών, να διεκδικήσουν ρόλο αυτονομίας.
Η σκηνοθετική ματιά του Σανί, ακολουθεί κατά πόδας τον θηριώδη αστυνομικό . Τον ακολουθεί όταν συλλαμβάνει ανήλικους παραβάτες του νόμου-που είναι γόνοι ευυπόληπτων ισραηλινών – τον ακολουθεί όταν οι οι ευυπόληπτοι ισραηλινοί του φορτώνουν ψεύτικες κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση, τον ακολουθεί στο σπίτι του και στις στιγμές έντασης, όταν απαγορεύει στη θετή του κόρη, να βγει να διασκεδάσει, όταν θέτει εκβιαστικά διλήμματα στην σύντροφό του.
Ο Ρασί βρίσκεται μπροστά μας, σε κάθε σκηνή, σχεδόν σε κάθε καρέ. Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας, μόνο εν μέρει αποδεικνύεται εύστοχος.
Ο ήρωας, είναι εγκλωβισμένος στο επαγγελματικό περιβάλλον, αλλά στο προσωπικό είναι ο ίδιος που εξουσιάζει και εγκλωβίζει τη γυναίκα του και το παιδί.
Η εξουσία, ο δυνατός και ο αδύνατος, παρουσιάζονται, με φόντο μια σύγχρονη πόλη, που αποδεικνύεται οπισθοδρομική και άκρως επικίνδυνη.
Πρόκειται για ένα σκληρό ρεαλιστικό δράμα, με εντάσεις, έντονους διαλόγους και με στοιχεία αρχαίας τραγωδίας, σε μια σύνθεση ξεχειλωμένη κάπως χρονικά, αποτυπώνει από την άλλη, καταστάσεις γνώριμες, τις οποίες συναντάμε και σε άλλες γειτονικές χώρες του Ισραήλ, όπως τις βλέπουμε συχνά-πυκνά, μέσα από την μεγάλη οθόνη.

das vospier

3/5 Βιολί από τη μια, πιάνο από την άλλη. Η Νίνα Χος και η Ιζαμπέλ Ιπέρ, κρισάρουν και κρασάρουν,  πάνω σε δύο διαφορετικά μουσικά όργανα, ενώ τα νεότερα ηλικιακά πρόσωπα, μπαίνουν στη ζωή τους, με διαφορετικό τρόπο.

Η σύγκριση της γερμανικής ταινίας « Η Οντισίον»,  της Ίνα Βάισε,  με την ταινία του Μίκαελ Χάνεκε  « Η Δασκάλα του Πιάνου», είναι λοιπόν κατανοητή,  είναι άραγε δύο ταινίες οι  ίδιες; Όχι.

Η Ίνα Βάισε, καταπιάνεται  με  την κρίση της μέσης ηλικίας, τους αποτυχημένους γάμους και τα παιδιά που πληρώνουν το μάρμαρο… κάπως αλλιώτικα από τον Χάνεκε.

Η Άννα στην «Οντισιόν»,    έχει σύζυγό -που την απωθεί- ένα γιο- για τον οποίο αδιαφορεί- ένα μαθητή βιολιού –που τον θαυμάζει- και έναν εραστή.

Η περιγραφή μας, θα μπορούσε να ερμηνευθεί,  ως η τέλεια τακτοποιημένη ζωή, για την Άννα.

Συμβαίνει το αντίθετο. Είναι χαμένη. Δεν ξέρει τι θέλει και αποδεικνύεται σε μια σκηνή,  όπου μπερδεμένη,  φάσκει και αντιφάσκει, ακόμα και  για ένα πιάτο φαγητό.

Ο φακός της νεαρής σκηνοθέτιδας παραμένει –ορθά- περιγραφικός και αρνείται η δημιουργός, να πάρει θέση, συμπόνιας ή καταδίκης των επιλογών της ηρωίδας.

Την ακολουθεί στενά, ακόμα και περπατώντας, με γυρισμένη την πλάτη, δηλαδή με τον ίδιο τρόπο, που επέλεξε να χρησιμοποιήσει την Νίνα Χος ο Κρίστιαν Πέτζολντ, σε δύο δικές του ταινίες ( Barbara και Φοίνιξ).

Η ταινία της Ίνα Βάισε, δεν έχει ιδιαίτερες εξωτερικευμένες εντάσεις,  ούτε ακατάπαυστους διαλόγους, έχει στιγμιαίες εκρήξεις και ένα απρόβλεπτο συμβάν, το οποίο θέτει εκ νέου,  νέα διλήμματα για την Άννα.

Η εκδικητική  της συμπεριφορά απέναντι στο γιο της, έχει το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, ότι παρουσιάζεται με ψυχαναλυτικά χαρακτηριστικά, ως το παιδί, από τον καρπό ενός γάμου  που δεν την καλύπτει πια. Στον χαμένο της κόσμο, αγνοεί τον διαχωρισμό, άλλο σύζυγος και άλλο το παιδί.

Η Νίνα Χος,  δίνει  ρεσιτάλ ερμηνείας, ενώ το έργο είναι διανθισμένο με κλασική μουσική, όπως αρμόζει στις περιστάσεις.

notime

2.5/5 Και η τελευταία παράταση, του τελευταίου Τζέιμς Μποντ, δηλαδή του Ντάνιελ Γκρεγκ, έληξε.
Το « No Time to Die», κυκλοφορεί πλέον στις αίθουσες και ο βρετανός σταρ, παραδίδει σε άγνωστο-προς το παρόν- πρόσωπο, τον 9o ρόλο για την επόμενη 26η ταινία.
Το έργο σκηνοθετείται από τον Αμερικανό Κάρι Φουκουνάγκα(Τζέιν Έιρ), ο οποίος το 2018, αντικατέστησε τον Βρετανό Ντάνι Μπόιλ. Η προτίμησή μας για τον Μπόιλ είναι δεδομένη.

Το καστ της ταινίας, είναι εκλεκτό, οι κορυφαίοι χολιγουντιανοί αστέρες, ερμηνεύουν τους ρόλους τους άψογα και εδώ ο Φουκουνάγκα, δικαιώνεται.
Λέα Σεντού( η ψυχοθεραπεύτρια- ερωμένη), Ράμι Μαλέκ( ο κακός), Μπεν Γουίσο( το σαίνι), Κρίστοφ Βάλτς(θυμίζει τον Κέβιν Σπέισι στο Seven), Ρέιφ Φάινς( o M) και Ναόμι Χάρις(, μεταξύ των τρομερών συνοδοιπόρων του Ντάνιελ Γκρεγκ.
Εξαιρετικό και το ομώνυμο κομμάτι που έγραψε και ερμήνευσε η Μπίλι Άιλις, ενώ ο Διευθυντής Φωτογραφίας του La la land, έδωσε στην ταινία μια εικαστική-ρομαντική πινελιά.
Πως όμως θα μπορούσε το « No Time to Die», να απογειωθεί;
Με ένα πιο σοβαρό σενάριο, μακριά από τα χιλιοπαιγμένα κλισέ, τα οποία ήταν και σε αυτή την ταινία, πάρα πολλά. Με λιγότερους εμβόλιμους χαρακτήρες, οι οποίοι εισέρχονται στο πλάνο, αλλά μένουν αχαρτογράφητοι. Με την αποφυγή εμφανών επιρροών από γνωστές ταινίες, όπως επί παραδείγματι από το Seven του Φίντσερ, Δεν ήταν επιρροή, ήταν σε κάποια σημεία, μια άτσαλη αντιγραφή.
Ήταν όμως μια ταινία υπερθέαμα, που θα βρει το κοινό της και τους φανατικούς οπαδούς της.

RELATED ARTICLES

Επικοινωνία
Γενικό e-mail επικοινωνίας screeneyefilm@gmail.com Για αποστολή δελτίων τύπου κινηματογραφικών εκδηλώσεων cine-events@screeneye.net
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας για να μαθένετε πρώτοι τα τελευταία νέα μας!

Back to Top