Joker: Τρέλα για Δύο

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση, όπου η μεταμόρφωση μιας άρτιας και θριαμβευτικής πρωτότυπης εκδοχής, καταλήγει η συνέχειά της,   σε σκέτη απογοήτευση.

Τι κι αν η ταινία « Joker» ( του 2019),  αγκάλιασε το μανιφέστο του Τσάρλι Τσάπλιν για τους εργαζόμενους στο βιομηχανοποιημένο  “νέο κόσμο “.Τι κι αν η ταινία « Joker» ( του 2019),    δημιούργησε ένα μανιφέστο για την απρόβλεπτη σπίθα που θα ξυπνήσει τις μάζες,  για να πάρουν από τους προνομιούχους  εκδίκηση. Τι κι αν η ταινία « Joker» ( του 2019),  μας υπενθύμισε τι εστί σύγχρονο μιντιακό σύστημα  αλλά και ότι,  τα κρούσματα βίας και μαζικών δολοφονιών,  δεν περιορίζονται,  ούτε με περισσότερα ψυχιατρεία ούτε και με την εξάλειψη της οπλοκατοχής, μα  από τη δημιουργία,   ανθρωποκεντρικών  συστημάτων διαβίωσης.

Αντιδιαμετρικά διαφορετική, η ταινία «Joker: Τρέλα για Δύο» (του 2024) -έχοντας στα ηνία της, τον ίδιο σκηνοθέτη( Τοντ Φίλιπς) και τον ίδιο πρωταγωνιστή  ( Χοακίν Φίνιξ)-  επιχείρησε να ενσωματώσει την ποπ κουλτούρα με το ονειρικό στοιχείο της φαντασίας,

 αλλά και το ρομαντικό ύφος με το μιούζικαλ.

Εν τέλει η ταινία,  απέτυχε να ισορροπήσει τα διαφορετικά στοιχεία της.

Η  πλοκή δεν είχε συνοχή, οι χαρακτήρες δεν είχαν  ταυτότητα, ούτε εξέπεμπε δυναμισμό, το σεναριακό υπόβαθρο της ιστορίας.

Στην ταινία  «Joker: Τρέλα για Δύο»  ο κεντρικό χαρακτήρας  ο Άρθουρ Φλεκ, αποποιείται τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ήρωα  της πρώτης ταινίας-  υπάρχουν  ελάχιστες στιγμές που τα αποζητά- και επενδύει στην αποδοχή της κοινωνικής συμμόρφωσης, όταν ερωτεύεται , και διαμέσου του έρωτα , συμβιβάζεται με τη νέα πραγματικότητα.

Βεβαίως και ο έρωτας είναι ένα ισχυρό συναίσθημα  και οι  άνθρωποι όταν τον ανακαλύπτουν,  συνδέονται με τον κόσμο γύρω τους ,  με έναν διαφορετικό τρόπο.

Ωστόσο, η φλόγα του έρωτα  στην νέα  ταινία  Joker, δεν παίρνει φωτιά. Ο Τοντ Φίλιπς ξεπετάει τη γνωριμία του Άρθουρ  με την Χάρλεϊ Κουίν (την οποία υποδύεται η Lady Gaga) και η σχέση που αναπτύσσεται.  απεικονίζεται περισσότερο ως φαντασία, παρά ως πραγματικός δεσμός.

Η συναισθηματική  σύνδεση των δύο, δεν προκαλεί τρέλα, γιατί δεν  πείθει.

Ο σκηνοθέτης Τοντ Φίλιπς επεδίωξε  να  σφυρηλατήσει  το κινηματογραφικό του κάδρο,   με μια ρομαντική αισθητική, που παραπέμπει στο μιούζικαλ «La la land», όπως επί παραδείγματι, με την  πανδαισία χρωμάτων, γήινων και παστέλ αποχρώσεων,  αλλά και με τους τζαζ ήχους,  από  τρομπέτες, σαξόφωνα, τρομπόνια , που επίσης παραπέμπουν στο «La la land».

Η έλλειψη συνοχής, η κατακερματισμένη αφήγηση -από το άσυλο στην αίθουσα του δικαστηρίου-  και η ασυντόνιστη μετάβαση,  από τους διαλόγους στα μουσικά σκέρτσα ,  υποβάθμισαν περαιτέρω το δημιούργημα του Φίλιπς, ως εκ τούτου καμία ουσιαστική εμβάθυνση στη σχέση των δύο κεντρικών χαρακτήρων δεν υπήρξε ούτε και ένας συνεκτικός κοινωνικός ,πολιτικός σχολιασμός, ξεκάθαρα αποτυπώθηκε.

Ο Χοακίν Φίνιξ,  έδωσε ερμηνευτικά στην ταινία –όσα της άξιζε, ίσως και κάτι παραπάνω, γνωρίζοντας, ότι όσο και να υπερέβαινε τον εαυτό του, το τελικό αποτέλεσμα,  θα παρέμενε το ίδιο.

Joker: Τρέλα για Δύο από την Πέμπτη 3/10 στους κινηματογράφους