29
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
2024
screeneye.gr
No Comments 114 Views

Μην Κοιτάτε Πάνω

DONTP

dont1

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

«Είναι πιο εύκολο να φανταστεί κανείς το τέλος του κόσμου, παρά το τέλος του καπιταλισμού» .
Στο πρόσφατο συμπέρασμα του Σλοβένου φιλοσόφου Ζίζεκ , ο εμπνευστή της ταινίας «Μην Κοιτάτε Πάνω»(Don’t Look up), απαντάει –μάλλον- καταφατικά.
Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Άνταμ ΜακΚέι, μαγνητίζεται από τα πρόσωπα εξουσίας και  από τον γυμνό μανδύα που τα περιβάλλει, συσσωρεύοντας όλη την εξουσία γύρω τους. Μια κίνηση είναι αρκετή, έτσι ώστε… όλα να  καταρρεύσουν.

Καταρρέουν και όσοι τους πίστεψαν, καταρρέουν κράτη και λαοί. Η κινηματογραφική γλώσσα του Άνταμ ΜακΚέι , ήταν αιχμηρή σε δύο περιπτώσεις.

« Στο Μεγάλο Σορτάρισμα» (2015), για τα αίτια της κατάρρευσης της εταιρίας Lehman Brothers, όπως επίσης και για την ηγεμονική φιγούρα του Αντιπροέδρου των Ή.Π.Α, του Ντικ Τσέινι, ο οποίος επιβλήθηκε απόλυτα του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, μεθοδεύοντας τον Πόλεμο στο Ιράκ και ελέγχοντας από τη θέση του Αντιπροέδρου,  την αμερικανική εξουσία( η ταινία λεγόταν Vice).
Ο ΜακΚέι, προτού ξεσπάσει η πανδημία, ξεκίνησε, ένα νέο σενάριο να επεξεργάζεται, για την  οικολογική καταστροφή που ήδη συντελείται.

Η αδιαφορία των πολιτικών και των δημοσιογράφων αλλά και της κοινωνίας, που    αποσβολωμένη από την υπέρ- πληροφόρηση και  απορροφημένη  από τον εικονικό κόσμο του διαδικτύου,    δεν ξέρει που πατά και που βαδίζει, βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.
Προκρίνει την ιδέα, της διακωμώδησης, αντί του δράματος. Ακολουθεί τα βήματα του Κιούμπρικ(,Dr. Strangelove), ο οποίος χλεύασε τον αποκαλούμενο Ψυχρό Πόλεμο. Ακολουθεί τα βήματα του Μπάρι Λέβινσον στο έργο  « Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος», όπου ένα σεξουαλικό σκάνδαλο στον Λευκό Οίκο, συγκαλύπτεται με πόλεμο σε μια χώρα, σαν εξιλαστήριο θύμα.
Ο Αμερικάνος σκηνοθέτης, έχοντας αυτές τις ταινίες κατά νου- ίσως και το « Elections» του Αλεξάντερ Πέιν- παρουσιάζει εντελώς απλουστευμένα, απολύτως στρογγυλεμένα και πονηρά- στη λογική, να μιλήσουμε για τα κακώς έχοντα αλλά με μέτρο, να μην ενοχλήσουμε ιδιαίτερα  την άρχουσα τάξη και το οικογενειακό κοινό του netflix-, μια ιστορία πολύ περιορισμένου σεναριακού εύρους, η οποία επεκτείνεται  στις 2.5 ώρες, με τη χρήση  άσκοπων  σεκάνς και μπόλικων επαναλήψεων. Σαφέστατα, μια ιστορία που χρειαζόταν πολλά κότσια, ούτως ώστε να αποκτήσει δύναμη και καλλιτεχνική αξία. Ο σκηνοθέτης, απέδειξε ότι διαθέτει τα εφόδια, αλλά  τώρα δίστασε.
Επικεντρώνεται η υπόθεση, σε έναν – όχι ιδιαίτερα γνωστό- αστρονόμο( τον οποίο ερμηνεύει ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο) και σε μια διδακτορική φοιτήτρια( ο ρόλος ανήκει στην Τζένιφερ Λόρενς), απόλυτα βέβαιοι και οι δύο, πως ένας κομήτης θα πέσει στη γη και θα επέλθει το τέλος της ανθρωπότητας.

Xτυπάνε την πόρτα του Λευκού Οίκου.

Η Πρόεδρος των Η.Π.Α ( την ερμηνεύει με φινέτσα η Μέριλ Στριπ), ειρωνεύεται και υποβαθμίζει τα ευρήματα της επιστημονικής έρευνας και με   πονηριά , εκμεταλλεύεται την πληροφορία, έτσι ώστε, όχι μονάχα να μην υποστεί η ίδια  απώλειες στις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές, αλλά να κερδίσει την συμπάθεια μεγαλύτερου ακροατηρίου. Ένας χορηγός της Προέδρου- διαπλεκόμενος μεγιστάνας της κινητής τηλεφωνίας- επιθυμεί διακαώς να αποκτήσει τεραστίων διαστάσεων έσοδα, από την κατάρρευση του πλανήτη. Στην ανάλαφρη ιστορία βλέπουμε και μια φιλόδοξη δημοσιογράφο, οι περγαμηνές της οποίας, είναι -μεταξύ άλλων- ότι κοιμήθηκε με δύο Προέδρους της χώρας( Κέιτ Μπλάνσετ).

Η πρόδηλη αμηχανία του σκηνοθέτη, να αντιμετωπίσει το νέο του δημιούργημα με αιχμηρή διάθεση ( που έχει την στήριξη της πλατφόρμας Netflix), αποδεικνύεται, από την επιθυμία του, να προσπαθεί-επί ματαίω-  να προκαλεί τον γέλωτα, με διάφορες ατάκες, οι οποίες και εξαντλήθηκαν ήδη  από τα αρχικά στάδια της ταινίας και δεν είναι ιδιαίτερα ευρηματικές.

Καταγράψαμε -τουλάχιστον τέσσερις φορές- την ανακύκλωση του ίδιου ζητήματος, ως απτή απόδειξη, ότι το σενάριο, πέραν της ωραίας ιδέας, δεν είχε αναπτυχθεί ουσιαστικά, δεν διέθετε δυναμική. Και οι χαρακτήρες, παρουσιάστηκαν χωρίς την απαιτούμενη στιβαρότητα, εκτός από τον ρόλο του « αστρονόμου» (Ντι Κάπριο) και μιας προσωρινής μεταστροφής του, από την αγάπη για την επιστήμη, στο σαγηνευτικό δέλεαρ της δημοσιότητας και του έρωτα, με την προκλητική δημοσιογράφο ( Κέιτ Μπλάνσετ). Ο σκηνοθέτης –επιμένει συντηρητικά- και προσφέρει μια παραδοσιακού-τύπου κατάληξη, για το συγκεκριμένο ειδύλλιο.
Η Τζένιφερ Λόρενς, χωρίς να προκαλεί- σε έναν underground νεανικό-επαναστατικό ρόλο- κλέβει για μία ακόμη φορά τα βλέμματα και τις εντυπώσεις στην πιο αδύναμη όμως δουλειά,  του σκηνοθέτη Άνταμ ΜακΚέι.

Από την Πέμπτη  9/12 στους κινηματογράφους

RELATED ARTICLES

Επικοινωνία
Γενικό e-mail επικοινωνίας screeneyefilm@gmail.com Για αποστολή δελτίων τύπου κινηματογραφικών εκδηλώσεων cine-events@screeneye.net
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας για να μαθένετε πρώτοι τα τελευταία νέα μας!

Back to Top