Πρόστιμο

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Για το φαύλο κύκλο της ημιπαρανομίας, για τους παγιδευμένους νέους σε ένα παρόν που επιθυμούν να αποδράσουν αλλά αδυνατούν, εστιάζει ο Φωκίων Μπόγρης, σε μια ταινία αμείλικτης ειρωνείας για το ποιος είναι τελικά ο καθρέφτης της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Το να βάλει κανείς τη ζωή του σε κίνηση, να αλλάξει σκηνικό, μπορεί να δίδεται ως συμβουλή με περισσή ευκολία, οι εκπλήξεις όμως που επιφυλάσσει η καθημερινότητα, επιβεβαιώνουν τη θέση του Χόρχε Μπουκάι« Επιλέγω για μένα, κι ας πληρώσω το τίμημα».

Το ερώτημα βέβαια παραμένει αναπάντητο, εάν τελικά η πορεία καθορίζεται απόλυτα από εμάς ή το στίγμα και οι κοινωνικές συνθήκες, αδρανοποιούν την επιθυμία και μπορεί παραμείνουμε στάσιμοι.
Ο Φωκίων Μπόγρης στην ταινία «Πρόστιμο» κουνάει το κεφάλι και προς τις δύο κατευθύνσεις, οριοθετεί το πλαίσιο σε ένα περιβάλλον όπου τα πρόσωπα επιβιώνουν από πράξεις μη νόμιμες, από αρπαχτές, ναρκωτικά και σεξ( επί παραδείγματι ο Βαγγέλης).

Ενώ κάποιοι άλλοι( ο Πέτρος) επιβάλλουν την κουλτούρα της βίας, η οποία στο έργο, είναι ψυχολογικά και  λεκτικά πανταχού παρούσα. Το παράνομο χρήμα κυλάει μπροστά στη μύτη των αρχών( τις οποίες δεν βλέπουμε ποτέ), που εμμέσως πλην σαφώς, τις παράνομες δραστηριότητες σεγκοντάρουν.
Όταν ο Βαγγέλης θα αναζητήσει διέξοδο και νόμιμη εργασία, είναι πλέον αδύναμος, χρωστάει στον Πέτρο (που είναι ο σύντροφος της αδερφής του) και ο κεντρικός ήρωας πλήρως θα χειραγωγηθεί.
Ο Πέτρος( Στάθης Σταμουλακάκος) ασκεί λεκτική και σωματική βία κατά πάντων. Μπορεί άραγε να υπάρξει η κάθαρση;
Η ταινία, λειτουργεί ως ωδή στο σινεμά του Γιάννη Οικονομίδη( κάνει πέρασμα και ο ίδιος ), αλλά και στην σεναριακή δομή της( μας θυμίζει έντονα  την ταινία « Μαχαιροβγάλτης») αλλά και στο κάστινγκ της.  Ο Φωκίων Μπόγρης, βάζει όμως και τη δική του πινελιά και αυτό το στοιχείο,αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς.

Ο σκηνοθέτης επενδύει στην απόκοσμη ατμόσφαιρα, παρά στο ψυχολογικό υπόβαθρο των ηρώων του, ωστόσο, την καθίζηση των ηθικών αξιών και την επιβολή του ισχυρού στον αδύνατο, την αναδεικνύει.
Άρτια δουλεμένο το sound design και -εν γένει- η φόρμα της ταινίας. Υποκριτική δεινότητα από όλους τους ηθοποιούς, τους οποίους έχουμε ξαναδεί-τους περισσότερους είτε θεατρικά είτε κινηματογραφικά- σε παρόμοιους ρόλους (Βαγγέλης Μουρίκης,Στάθης Σταμουλακάκος, Μαρία Μπαλούτσου, Όμηρος Πουλάκης,Βασίλης Αναστασίου, Φένια Αποστόλου).  Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στη δυναμική ερμηνεία του βασικού  πρωταγωνιστή της ταινίας,  Βαγγέλη Ευαγγελινού.

“21 Μαίου 2021  στους κινηματογράφους”