Η ταινία της εβδομάδας είναι γαλλική… και είναι ρετρό

Επιμέλεια-Κριτικές Ιάκωβος Γωγάκης

Η Κλεό από τις 5 έως τις 7″ ( 4/5) Ρετρό

Τον έπαινο και το θαυμασμό ολόκληρης της κινηματογραφικής κοινότητας κέρδισε το 1962, η Γαλλοβελγίδα σκηνοθέτις Ανιές Βαρντά( η οποία τιμήθηκε προσφάτως και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης), για το οδοιπορικό-σε πραγματικό χρόνο- στους παριζιάνικους δρόμους,  μιας νεαρής γυναίκας, τη μέρα που περίμενε να  μάθει τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων κι εάν τελικά πάσχει από καρκίνο.
Η Βαρντά την ίδια ώρα που αφήνει την προοπτική του θανάτου, να επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη, πάνω από το κεφάλι της ηρωίδας , αποφεύγει τις συναισθηματικές φορτίσεις και αποφορτίζει την σκληρή θεματική-ακόμα και ενδυματολογικά, επιλέγοντας το  λευκό,  αντί του μαύρου φορέματος-.

Η περιπλάνηση της Cleo και οι συναντήσεις της με διάφορα πρόσωπα, αντανακλούν τις βαθιές ουμανιστικές πεποιθήσεις της Βαρντά για το πως βλέπει τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα ακόμα και τον πόλεμο.

Μία από τις κορυφαίες στιγμές της νουβέλ βαγκ εποχής. Στο πλαίσιο της αισιόδοξης οπτικής και η παρουσία της εκθαμβωτικής Corinne Marchand,  ως Cleo.

Μην Ανησυχείς, δεν θα Φτάσει Μακριά με τα Πόδια (2.5/5)

Για τον Τζον Κάλαχαν, ο οποίος σε ηλικία 21 ετών έμεινε παράλυτος μετά από τροχαίο ατύχημα, είναι αφιερωμένη η πιο πρόσφατη δουλειά του Αμερικανού σκηνοθέτη Γκας Βαν Σαντ, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψε ο ίδιος ο Κάλαχαν.

Ο γνωστός δημιουργός ταινιών, όπως το “Milk” και “Elephant”, αντιμετωπίζει το προσωπικό δράμα του Κάλαχαν, με τους κινηματογραφικούς κώδικες της προηγούμενης δεκαετίας, επιθυμώντας να οδηγήσει τον πρωταγωνιστή του( Χοακίν Φοίνιξ) μέχρι τις οσκαρικές υποψηφιότητες, όπως συνέβη το 2009 με τον Σον Πεν για την ερμηνεία του στο “Milk”. Η συγκεκριμένη επιθυμία του  Γκας Βαν Σαντ, είναι ορατή “διά γυμνού οφθαλμού”, επενδύοντας διαρκώς πάνω στην εικόνα του κεντρικού  προσώπου,  με τον Κάλαχαν καθηλωμένο  σε μια αναπηρική καρέκλα. Ο Χοακίν Φοίνιξ, αναζωογονεί το ξεπερασμένο μελόδραμα του Αμερικανού σκηνοθέτη και ορθά η κάμερα παραμένει πάνω του, ενώ οι δυνατές στιγμές της ταινίας, εμφανίζονται στις τυχαίες -ή μη- συναντήσεις του Κάλαχαν με την Ανόι( Ρούνεϊ Μάρα).

The House with a Clock in Its Walls 2.5/5 Παιδικό

Κινηματογραφικό παραμύθι, με τη γνωστή συνταγή των κλασικών ταινιών του Ρόμπερτ Ζεμέκις και του Τιμ Μπάρτον, για τις περιπέτειες ενός ορφανού αγοριού, που εισέρχεται στον κόσμο της μαγείας, όταν ο θείος του, θα τον θέσει υπό την προστασία του. Οι νεαροί σινεφίλ , δεν πρόκειται να αδιαφορήσουν, βλέποντας το καλοκουρδισμένο ρολόι ( και κινηματογραφικά και μεταφορικά), του σκηνοθέτη Έλι Ροθ. Τα κουστούμια και το μακιγιάζ, τροφοδοτούν το γοτθικό σκηνικό που δημιούργησε στην ομώνυμη νουβέλα του,  ο John Bellairs, ενώ ένα καταπληκτικό σκίτσο, ντύνει και τους πολύχρωμους  τίτλους τέλους.  Συμμετέχει η Κέιτ Μπλάνσετ.

Contromano 1.5/5
Υπέρ-απλουστευμένη  ταινία για το μεταναστευτικό,  με  τον καρικατουρίστα ηθοποιό  Αντόνιο Αλμπανέζε, να αναλαμβάνει και το σενάριο και τη σκηνοθεσία . Ερμηνεύει έναν έμπορο καλτσών, που βλέπει το μαγαζί του να οδηγείται σε λουκέτο, εξαιτίας της παρουσίας-σε απόσταση αναπνοής- ενός Σενεγαλέζου μετανάστη, που πουλάει φθηνές κάλτσες και του ” κλέβει” την πελατεία.Ο ιδιοκτήτης, θα απαγάγει τον Σενεγαλέζο,  ενώ αργότερα θα ερωτευτεί την “υποτιθέμενη” αδερφή του μετανάστη.

Τη  ξενοφοβία στην Ιταλία, επιθυμεί να στοχοποιήσει ο Αλμπανέζε, μένοντας στο πρώτο επίπεδο ανάγνωσης, του πολυσύνθετου ζητήματος. Πολλά κλισέ από παρόμοιες ταινίες , συμπεριλαμβάνονται μέσα σε αυτό το έργο.

O Johnny English Ξαναχτυπά (1/5)

Ο Ρόουαν Άτκινσον έχει φτάσει τα 63 και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την ίδια μανιέρα  με τότε, όπως έγινε ευρύτερα γνωστός, ως ” Μίστερ Μπιν”.  Η  συνέχεια της ταινίας του 2003 ( Johnny English), γίνεται όλο και πιο αποκρουστική, ακόμα και από αυτήν του 2011. Οι εξωφρενικές περιπέτειες του νέου “Τζέιμς Μποντ”, είναι ενταγμένες μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της εποχής, έχουν να κάνουν   με την τρομοκρατία. Τα συμβάντα του ατζαμή πράκτορα, υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, για άλλη μια φορά. Την Τερέζα Μέι ερμηνεύει η Έμα Τόμσον, ενώ στο έργο παίζει- ως femme fatale- και η  ωραία Όλγα Κιριλένκο,

Σ’ Αυτήν τη Χώρα Κανείς δεν Ήξερε να Κλαίει

Τι μαγικό συμβαίνει σε ένα αχαρτογράφητο νησάκι κάπου στο Αιγαίο; Δύο ανυποψίαστοι ξενομερίτες, ένας Γάλλος ευρωβουλευτής (Serge Requet-Barville) και μία νεαρή οικονομολόγος (Μαργαρίτα  Πανουσοπούλου), φτάνουν με καΐκι στο ειδυλλιακό Αρμενάκι και έρχονται σε επαφή με τον αλλόκοτο τρόπο ζωής και τις ανατρεπτικές ηθικές αξίες των κατοίκων του. Τα λεφτά είναι ντεμοντέ και όχι μόνο… no banks, nο streets, no cars, no rooms to let. Εκεί θα γνωριστούν με τον αλλοπρόσαλλο δάσκαλο (Μπάμπης Χατζηδάκης) και την πληθωρική  χήρα του νησιού (Φωτεινή Τσακίρη), θα παραδοθούν στη δίνη του έρωτα και στον σαγηνευτικό αυτόν τόπο, που μπορεί να αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων για πάντα.

Πρόκειται για την νέα ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου, 14 χρόνια μετά την ” Τεστοστερόνη”.