Arcadia

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης,

Η ταινία «Arcadia» του Γιώργου Ζώη, που  προβλήθηκε για πρώτη φορά  στο τμήμα Encounters του Φεστιβάλ Βερολίνου, διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και την απώλεια,  μέσω ενός αινιγματικού και μεταφυσικού ψυχολογικού δράματος. Το σενάριο, που υπογράφει ο ίδιος ο Ζώης μαζί με την Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη, ακολουθεί τον Γιάννη (Βαγγέλης Μουρίκης), έναν σύζυγο που αναζητά την αλήθεια για τον θάνατο της γυναίκας του (Αγγελική Παπούλια), η οποία έχασε τη ζωή της σε τροχαίο ατύχημα στην Αρκαδία. Η ταινία συνδυάζει τη μη γραμμική αφήγηση με την ανακατασκευή του παρόντος και του παρελθόντος, προσπαθώντας να φέρει το κοινό όσο πιο κοντά γίνεται στα συναισθήματα του κεντρικού ήρωα.

Η ατμόσφαιρα της ταινίας, γεμάτη με παραισθησιακές εικόνες και έντονη μεταφυσική διάσταση, συνεισφέρει σημαντικά στην ένταση του έργου. Το ταξίδι της ηρωίδας στον κόσμο των σεξουαλικών φαντασιώσεων, ενισχύει την αίσθηση ότι η ταινία διαπραγματεύεται τα όρια μεταξύ της πραγματικότητας και  φαντασίας. Ο Ζώης  καταφέρνει να κρατήσει την ένταση ψηλά, με τη δημιουργία αυτών των ατμοσφαιρικών εικόνων. Η  επιτυχημένη ατμόσφαιρα, έρχεται σε αντιδιαστολή με ορισμένα άνισα σημεία, όπως επί παραδείγματι, η μετάβαση μεταξύ των δύο χρονικών περιόδων, που  δεν είναι πάντα ομαλή, με αποτέλεσμα σε ορισμένες στιγμές, να χάνεται η συναισθηματική σύνδεση με την ιστορία.

Η ταινία διαθέτει μια δύναμη επιβλητική και ο Ζώης μια μαεστρία στη δημιουργία έντασης , όμως δεν αποφεύγονται οι αρρυθμίες στις  αφηγηματικές μεταβάσεις, όπως επίσης και η  ανάπτυξη των  χαρακτήρων αφήνει κάποια  κενά.

Arcadia από την Πέμπτη 23/1 στους κινηματογράφους