02
ΜΑΡΤΙΟΥ
2024
screeneye.gr
No Comments 151 Views

Δύο ελληνικές ταινίες που ξεχωρίζουν για το ύφος και τη θεματική τους και διαγωνίζονται για το μεγάλο βραβείο του ΦΝΘ

obscurobarroco

obscurobarroco

Ανταπόκριση από ΦΝΘ Δέσποινα-Ηλέκτρα Βούλγαρη

Οι δύο ελληνικές ταινίες που ξεχωρίζουν για το ύφος και τη θεματική τους και διαγωνίζονται για το μεγάλο βραβείο του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

“Obscuro barroco”
Σκοτεινή και μπαρόκ, όπως ακριβώς και ο τίτλος της δεύτερης ταινίας της Ευαγγελίας Κρανιώτη, πρόσφατα βραβευμένης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, ξεφεύγει αισθητά από τα όρια του ντοκιμαντέρ, παρουσιάζοντας το Ρίο Ντε Τζανέιρο μέσα από τα μάτια της θρυλικής τρανσέξουαλ ακτιβίστριας Λουάνα Μουνίζ. “ Το Ρίο είναι ένα μια φάμπρικα που κατασκευάζει όνειρα ή εφιάλτες και σε αυτά τα όνειρα κάποιοι χάνονται και άλλοι βρίσκουν τον εαυτό τους», δηλώνει η Μουνίζ μέσα από μία υπνωτιστική αφήγηση και ξετυλίγεται ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι αισθήσεων από τη διονυσιακή φρενίτιδα του καρναβαλιού και την underground σκηνή των drag shows και τα clubs εώς και σε ό,τι μένει πίσω όταν σβήνουν τα φώτα. Η μεταμόρφωση και η ταυτότητα μέσα από το φύλο ως ανάγκη και τρόπος ζωής σκιαγραφούνται στυλιζαρισμένα σε μία προσέγγιση περισσότερο εικαστική παρά τεκμηρίωσης χτίζοντας ένα πειραματικό κινηματογραφικό δοκίμιο παρά ένα καθαρόαιμο ντοκιμαντέρ. Άκρως ενδιαφέρουσα η παρουσία της εμβληματικής περφόρμερ και ακτιβίστριας Λουάνας Μουνίζ, η οποία δίνει σάρκα και οστά στον όρο μεταμόρφωση και μεταδίδει μοναδικά την αγάπη της για τη σκοτεινή ομορφιά της βραζιλιάνικης πρωτεύουσας, και στην οποία η σκηνοθέτις αφιερώνει εντέλει την ταινία, καθώς έφυγε από τη ζωή λίγο πριν το τέλος των γυρισμάτων.

stoswma
“Στο σώμα της”
Κάθε χρόνο, στις 31Ιουλίου, οι “δεκαπεντάρηδες” επιστρέφουν στα κελιά της ανενεργής Μονής της Κοιμήσεως στο νότιο άκρο της Θηρασιάς. Για δύο εβδομάδες προσεύχονται υπέρ αναπαύσεως των νεκρών και υπέρ υγείας των ζωντανών. Τον υπόλοιπο χρόνο αναπολούν το παρελθόν αγναντεύοντας την κοσμοπολίτικη Σαντορίνη στην άλλη μεριά του ηφαιστείου. Το ντοκιμαντέρ του Ζαχαρία Μαυροειδή παρακολουθεί τη ζωή των λιγοστών κατοίκων σε αυτό το ερημωμένο χωριό του νησιού στη διάρκεια της προετοιμασίας για τη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. Βουτηγμένο στο λευκό και στο γαλάζιο, αναδεικνύοντας την άγρια ομορφιά του φυσικού τοπίου, το ντοκιμαντέρ από λαογραφικό και ηθογραφικό παίρνει άλλες διαστάσεις, κοινωνικές και βαθιά ανθρώπινες, καθώς οι ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού που πέρασαν όλη τη ζωή τους σε αυτό τον τόπο, εξομολογούνται τις δυσκολίες, τις απογοητεύσεις και τα όνειρά τους, αναφερόμενες διαρκώς σε αυτό που τις συνδέει, στην πίστη τους στο Θεό. Σταθερή επωδός η χριστιανική πίστη ως βίωμα και ως καταφύγιο, πέρα από ένα φωτογενές πολιτισμικό οδοιπορικό της χώρας με αρχειακό ενδιαφέρον για το μέλλον, η ουσία της ταινίας βρίσκεται στα πρόσωπα και στις ιστορίες τους, καθώς και στην έντονη αντίθεση του νησιού, τον κοσμοπολιτισμό και την κοσμοσυρροή από τη μια πλευρά, την απομόνωση και την ταπεινότητα, από την άλλη.

Επικοινωνία
Γενικό e-mail επικοινωνίας screeneyefilm@gmail.com Για αποστολή δελτίων τύπου κινηματογραφικών εκδηλώσεων cine-events@screeneye.net
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας για να μαθένετε πρώτοι τα τελευταία νέα μας!

Back to Top