Ο “Πύργος των Εραστών” μιλάει για την τέχνη, για τα αδιέξοδα που βιώνει ένας καλλιτέχνης και για την τρέλα. Έργο-σταθμός του Έλιο Πέτρι
Επιμέλεια: Γκρατσιέλλα Ρούσσου
Αν και ποτέ δεν απέκτησε τη φήμη των σύγχρονών του συμπατριωτών σκηνοθετών, όπως ήταν οι Παζολίνι, Μπερτολούτσι, Φελίνι, Αντονιόνι και Βισκόντι, ωστόσο ο σπουδαίος Έλιο Πέτρι, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες που έχει αναδείξει ποτέ η Ιταλία και η παγκόσμια κινηματογραφία.
Το σινεμά του είναι βαθιά πολιτικό και αντανακλά την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τις δεκαετίες του ‘60 και ‘70. Ήταν μια περίοδος σημαντικότατων αναταράξεων και ιδεολογικών συγκρούσεων. Βασική του θεματική ήταν η διαφθορά της εξουσίας, η πάλη των τάξεων και η σήψη των ηθικών αξιών. Οι ταινίες του είναι καλλιτεχνικά κομψοτεχνήματα, ποιος όμως μπορεί να ξεχάσει το αριστουργηματικό “Todo Modo’’ , το οποίο στην καλλιτεχνική του διεύθυνση είχε τον εξαίρετο Ντάντε Φερέτι.
Ο Πέτρι συνεργάστηκε και με κάποιους από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της εποχής, όπως: Τζιαν Μαρία Βολοντέ, Φλορίντα Μπολκάν, Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Ούρσουλα Άντρες, Φράνκο Νέρο και Βανέσα Ρέντγκρέιβ.
Ο “Πύργος των Εραστών” (Un tranquillo posto di campagna) είναι η ταινία που φιλοξενούν αυτή τη βδομάδα τα “Κάδρα με ιστορία… γεμάτα μαγεία”. Εδώ ο Πέτρι καταπιάνεται με την τέχνη και περιγράφει την απομόνωση και τα αδιέξοδα που βιώνει ένας καλλιτέχνης, ο οποίος προσπαθώντας να ξαναβρεί την χαμένη του έμπνευση οδηγείται σταδιακά προς την τρέλα. Η ταινία κέρδισε την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1969.
Ενδεικτική φιλμογραφία του μεγάλου αυτού auteur: “Το Δέκατο Θύμα” (La decima vittima), “Υπεράνω Πάσης Υποψίας” (Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto), “Η Εργατική Τάξη Πάει στον Παράδεισο’’ (La classe operaia va in paradiso) και “ Μια σειρά δολοφονίες” (Todo modo).