Οι Μηχανόβιοι

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Περιγραφική αλλά ταυτόχρονα και  άρτια σκηνοθετημένη από τον Τζεφ Νίκολς( Mud, Loving)  αναπαράσταση,  της εμπειρικής έρευνας του φωτορεπόρετερ Ντάνι Λιόν , για την  ετερόκλητη μικροκοινωνία των μοτοσικλετιστών της δεκαετίας του ’60 στην Αμερική.

Μέσα από τη ματιά της Κάθι( Τζόντι Κόμερ) , συντρόφου ενός αθεράπευτου  παραβάτη των νόμων, του Μπένι (Ώστιν Μπάτλερ),  ξεδιπλώνεται η διαδρομή της αδελφότητας  « Βάνδαλοι», ως σεναριακό καμουφλάζ της πραγματικής οργάνωσης μοτοσικλετιστών  « Outlaws».

Ήδη από την εναρκτήρια σεκάνς -η οποία επιτρέπει το μυστήριο να αιωρείται και το μυστήριο  της αποσαφηνίζεται  αργότερα-  ο Τζεφ Νίκολς αποδεικνύει ότι δεν άφησε σχεδόν  τίποτα  να πέσει κάτω.  Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή έκτισε τα στάδια της αφήγησης και άφησε τους απαραίτητους γρίφους ανοιχτούς μέχρι  την τελευταία εξιστόρηση της Κάθι, κρατώντας έτσι την προσοχή του κοινού μέχρι το τέλος. Προσέγγισε με ιδιαίτερη προσοχή τη  φωτογραφία, το μοντάζ και το σάουντρακ- το οποίο κάνει έντονη την παρουσία του καθ’ολη τη διάρκεια της ταινίας- επέλεξε δε ηθοποιούς, που του προσέφεραν δυνατές ερμηνείες  και γράφουν ήδη  τη δικιά τους ιστορία.

Αντιθέτως,  η πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και  το τι οδήγησε δεκάδες χιλιάδες αμερικανούς,  να ταυτίσουν την οδήγηση μιας μοτοσικλέτας μεγάλου κυβισμού με την παρανομία και το έγκλημα, στην ταινία « Οι Μηχανόβιοι»  δεν σκιαγραφείται επαρκώς. Η κοινωνική και πολιτική ματιά  είναι αναγκαία – είχε ξεκινήσει  η απορρύθμιση του οικογενειακού ιστού,  υπήρχε ψυχρός πόλεμος, ο πόλεμος στο Βιετνάμ και  στην Αμερική υπήρχε ένας άνισος καπιταλισμός- αλλά ο Τζεφ Νίκολς  τις   αποφεύγει.

Πληρώνει την αμφισημία του Νίκολς,  ο ιδρυτής της λέσχης και ένας εκ των βασικών πυρήνων της ιστορίας ο  Τζόνι( συγκλονιστικός ο Τομ Χάρντι),  σε μια σκιαγράφηση των κινήτρων του – και της εποχής- αρκετά  μετέωρη.

Οι Μηχανόβιοι από την Πέμπτη 20/6 στους κινηματογράφους