Traitors( Κριτική)

Traitors…if you are a hammer strike

Γράφει η Μερόπη Κυριάκου-Κακόπιερος

Κάνοντας το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μια ταινία μικρού μήκους το 2010, ο Σων Γκουλέτ(Sean Gullette) αντιλαμβάνεται ότι η ιστορία του κουβαλά μια δυναμική που θα μπορούσε να φτάσει στο πρώτο του μεγάλου μήκους εγχείρημα. Ενισχύοντας λοιπόν αυτή τη πρώτη του προσπάθεια φτάνει το 2013 στο “Traitors”. Με μια αυθεντική ιστορία από την Ταγγέρη του Μαρόκο, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα αναμεμιγμένη με στοιχεία μυθοπλασίας ο Gullette κράτησε το ενδιαφέρον μας αμείωτο μέχρι τέλους, για τα όσα είχε να διηγηθεί.

Η Malika(Ben Acha) ένα αγοροκόριτσο, με αναρχική διάθεση ως προς τους τρόπους και τη συμπεριφορά, είναι η τραγουδίστρια σε μια κατά βάση κοριτσίστικη πανκ-ροκ μπάντα που ονομάζεται Traitors. Αισθανόμενη πως η ιδιαίτερη πατρίδα της η Ταγγέρη, το μόνο που μπορεί να της προσφέρει είναι μια βαρετή ζωή, προσβλέπει να ξεφύγει απ’εκεί με τη μουσική της. Η ταινία ανοίγει ακριβώς σε ένα κλειστό χώρο, με την μπάντα εν ώρα πρόβας και τη δυνατή μουσική, με δυνατότερους τους στοίχους των τραγουδιών να σε προετοιμάζουν για τα όσα αναρχικά έπονται. Η πλοκή εξελίσσετε μα ένα πιο σταθερό ρυθμό όταν μια παραγωγός εκφράζει ενδιαφέρον για τη δουλειά της και η  Malika αναλώνεται σε ένα αγώνα εξασφάλισης των απαιτούμενων χρημάτων για το στούντιο ηχογράφησης ώστε να κάνει το πρώτο της demo. Χωρίς δουλειά, εφόσον μόλις είχε απολυθεί από το τηλεφωνικό κέντρο στο οποίο εργαζόταν και με την οικογένειά της να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα βλέπει την ευκαιρία να ξεγλιστρά απ’ τα χέρια της. Ζητά να εργαστεί στο συνεργείο αυτοκινήτων του πατέρα της. Μια επιδιόρθωση στο αυτοκίνητο ενός περαστικού γίνεται η αφορμή για να συναντήσει τον Samir(Mourade Zeguendi), έναν πλούσιο διανομέα χασίς, ο οποίος αντιλαμβανόμενος τη χρηματική ανάγκη του κοριτσιού, της προσφέρει δουλειά. Παρότι η επαγγελματική πρόταση αντικρούεται με τα προσωπικά της πιστεύω και την ηθική, εβρισκόμενη μεταξύ σφύρας και άκμονος, αποφασίζει να την αποδεχτεί. Έτσι γίνεται οδηγός, με μια γερή αμοιβή, σε ένα δρομολόγιο προς τα ορεινά, όπου μαζί με τους υπόλοιπους συνεργάτες θα ετοιμάζει και θα μεταφέρει το εμπόρευμα πίσω στην πόλη περνώντας όμως από διάφορα μπλόκα ελέγχου.

Η υψομετρική αλλαγή σκηνικού δράσης φέρει και την ταυτόχρονη αλλαγή στο ρυθμό που ο Gullette κτίζει την ιστορία του. Τα τεκταινόμενα προϊδεάζουν για την μη ομαλή εξέλιξη στο δρόμο για την επιστροφή. Αν υστερεί σε κάτι η δουλειά του είναι η ανεπαρκής ανάπτυξη των δεσμών μεταξύ των χαρακτήρων του, ελλείψει χρόνου, και η αντιφατική αίσθηση που αποκομίζεις από τα όσα εν τέλει διαδραματίζονται μεταξύ τους. Η καλή χημεία των δυο ηθοποιών Ben Acha και Soufia Issami καλύπτουν όμως το κενό, όπως επίσης η συγγραφική δεξιοτεχνία του Gullette λειτουργεί υπέρ εφόσον οι λεπτομέρειες στη δράση των χαρακτήρων, δίνουν τελικά μια ενδιαφέρουσα, φρέσκια και έξυπνη αφήγηση.

Πρόκειται για μια ταινία με έντονη τη γυναικεία δυναμική. Ο μη συμβατός, με τα δεδομένα του τόπου, χαρακτήρας της κεντρικής ηρωίδας και η ιδιαίτερα αιχμηρή της δράση κρίνονται αναγκαία για την εξέλιξη της ιστορίας αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν μια διαφορετική εικόνα της γυναίκας στις χώρες του Αραβικού κόσμου. Της επιτρέπουν φιλοδοξίες πέραν από το γάμο, στοιχείο το οποίο εντάσσει ο σκηνοθέτης και στο ίδιο του το κείμενο. Η ταινία προσφέρει επίσης μια ζωντανή απεικόνιση της υποκουλτούρας  της Ταγγέρης.