Το Αγόρι και ο Ερωδιός

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Το μυστήριο που κάλυπτε τη νέα ταινία κινουμένων σχεδίων του Studio Ghibli υπό την καθοδήγηση του θρυλικού Ιάπωνα  σκηνοθέτη Χαγιάο Μιγιαζάκι, αποκαλύπτεται.

Εντούτοις,  είναι αυτοαναφορική εκ των έσω , η αυτοαναφορικότητα δεν μεταφέρεται πηγαία στο κοινό, ως εκ τούτου  στα περισσότερα της σημεία  η ταινία  παραμένει αφηγηματικά ασαφής .

Ο Μιγιαζάκι ακολουθεί τα πρόσφατα βήματα του Σπίλμπεργκ, του Σορεντίνο και πολλών ακόμη σπουδαίων σκηνοθετών,  αποκαλύπτοντας εμμέσως πλην σαφώς,  πτυχές της παιδικής τους ηλικίας.

Τα παιδιά ούτως ή άλλως βρίσκονται στον πυρήνα των ταινιών animation του Ιάπωνα σκηνοθέτη. Η ωρίμανση αλλά  και η ενηλικίωση των ανήλικων ηρώων,  διερευνάται μέσα από τον πόλεμο, τα σύμβολα και με τα στοιχεία της φύσης, όπως επί παραδείγματι συνέβη στην εξαιρετική ταινία « Το Κινούμενο Κάστρο».

Αφηγηματική καθαρότητα και διεισδυτική ματιά, συνυπάρχουν με την τεχνική αρτιότητα.

Αντιθέτως,  στο πιο προσωπικό του δημιούργημα «Το Αγόρι και ο Ερωδιός » ο Μιγιαζάκι  δείχνει να θέλει, μα να διστάζει να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο- όπως το είχε βάλει ο πιο τολμηρός Σπίλμπεργκ- και οι βιωματικές ιστορίες του νεαρού Μασάτο ( δηλαδή του ίδιου του Μιγιαζάκι) να παρουσιάζονται η μία μετά την άλλη σε γρήγορη εναλλαγή , αποσπασματικές,  χωρίς συνοχή. Ένα -εν γνώσει του- μπέρδεμα.

Ο Χαγιάο Μιγιαζάκι γεννήθηκε στο Τόκιο μέσα στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο πατέρας του ήταν ιδρυτής μιας επιχείρησης  με χιλιάδες υπαλλήλους και με άμεση σχέση με την πολεμική βιομηχανία. Ο  Χαγιάο θα χάσει τη μητέρα του νωρίς, ο πατέρας του θα την αντικαταστήσει. Γαλουχήθηκε μέσα στην αστική τάξη, η οποία και τον απωθεί και τον ελκύει.

Υπάρχουν σκηνές στο έργο, όπου οι συγκεκριμένες αντιφάσεις αμυδρά φανερώνονται. Στο παιχνίδι φαντασίας φανερώνεται καθαρότερα το πώς αναμειγνύεται η ζωή και ο θάνατος αλλά και αποσπασματικές απόψεις του σκηνοθέτη  για τη φύση και την ανθρωπότητα.

Το Αγόρι και ο Ερωδιός από την Πέμπτη 1/2 στους κινηματογράφους