Αλήθειες για τους κριτικούς κινηματογράφου από τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Ο Καναδός σκηνοθέτης κλασσικών ταινιών όπως Η Μύγα(The Fly) και Το Τέλος της Βίας(A History of Violence) Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ είχε πολλά να πει για τον τρόπο που γίνεται πλέον η κριτική κινηματογράφου καθώς θεωρεί πως δεν είναι πλέον αποτελεσματική. Τον λόγο για αυτή τη κατάσταση εντοπίζει σε σελίδες όπως η Rotten Tomatoes, οι οποίες προσφέρουν συναθροισμένες γνώμες και όχι αιτιολογημένες ιδέες.
Η δουλειά της κριτικού κινηματογράφου είναι να προσφέρει μια καλά πληροφορημένη ανάλυση της ταινίας, βασισμένη σε μια κατανόηση του μέσου ως τέχνη μαζικής κατανάλωσης. Αυτό συνήθως σημαίνει πως μπορούν να κρίνουν αν το έργο έχει επιτύχει σε διαφορετικά επίπεδα, από την αφήγηση και την ηθοποιία μέχρι την αμιγώς αισθητική αξία του. Ένας καλός κριτικός έχει μια τέτοια κατανόηση για μια ταινία που είναι δύσκολο να την μειώσεις σε ένα απλό κουμπί «μου αρέσει» ή «δεν μου αρέσει». Ακόμα και κριτικοί που χρησιμοποίησαν αυτή τη μέθοδο συχνά έβαζαν και τα δύο σύμβολα σε μία ταινία υπενθυμίζοντας έτσι πως πρέπει να συνηθίσουμε αυτήν την αμφισημία αφού υπάρχουν διαφορετικές οπτικές για το ίδιο πράγμα.
Σελίδες όμως όπως η Rotten Tomatoes έχουν εκπαιδεύσει τον κόσμο να αντιμετωπίζει την κριτική ως «αντικατοπτρισμό της γνώμης των μαζών» και όχι σαν αναλυτική ανάγνωση από φανατικούς του κινηματογράφου που έχουν περάσει πολλές ώρες να σκέφτονται τα όσα γράφουν και λένε.
Συγκεκριμένα ο Κρόνενμπεργκ δήλωσε στις ειδήσεις του καναλιού CBC:
Ακόμα και τώρα αν πάτε στο Rotten Tomatoes, έχετε κριτικούς και έχετε και «Top κριτικούς», και αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει πως υπάρχουν γνήσιοι κριτικοί που έχουν καταβάλει πραγματικό κόπο και έχουν δουλέψει σκληρά και είναι σε κάποιο έγκυρο σάιτ που πιθανώς έχει σχέση με κάποια εφημερίδα ή μπορεί και όχι. Και μετά υπάρχουν όλοι αυτοί οι υπόλοιποι άνθρωποι που απλά λένε πως είναι κριτικοί και διαβάζεις τα γραπτά τους και δεν μπορούν να γράψουν, ή μπορούν να γράψουν και η γραφή τους αποκαλύπτει πως είναι αρκετά ηλίθιοι και αδαείς. Έχουν αναδυθεί και κάποιες φωνές που είναι αρκετά καλές στην πραγματικότητα και που δεν θα τα είχαν καταφέρει παλιότερα(εάν δεν υπήρχε το ίντερνετ), και αυτό είναι το θετικό. Αλλά νομίζω πως είναι όλο και λιγότερες οι κριτικές που έχουν κάτι να πουν.