Το Παιχνίδι της Μίμησης
Βιογραφικό δράμα μυστηρίου, 114′ , Η.Π.Α 2014
Πρωτότυπος Τίτλος: The Imitation Game
Γλώσσα: Αγγλικά
Του Μόρτεν Τίλντουμ
Με τους Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Κίρα Νάιτλι, Μάθιου Γκουντ, Τσαρλς Ντανς,Άλεν Λιτς
«Το Παιχνίδι της Μίμησης», είναι υποψήφιο σε πολλές κατηγορίες για τις Χρυσές Σφαίρες, μεταξύ των οποίων Πρώτου Ανδρικού Ρόλου, Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερης Ταινίας, κάνει από τώρα αισθητή την παρουσία του για την κούρσα των Όσκαρ.
Βασισμένο στη ζωή του Άλαν Τούρινγκ, του Βρετανού ιδιόμορφου μαθηματικού, που αναγνωρίστηκε για την συνεισφορά του στο πεδίο των υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης, το έργο εστιάζει στην περίοδο του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, κατά την οποία ο Τούρινγκ ήταν ο κεντρικός μοχλός στην αποκρυπτογράφηση της γερμανικής κωδικοποιημένης μηχανής Enigma. Δεν είναι η πρώτη φορά που δραματοποιείται η υπόθεση του Enigma. Έχει γίνει ταινία το 2001 σε σκηνοθεσία Μαίκλ Άπτεντ.
Η εισαγωγή στο «Παιχνίδι της Μίμησης» σχετίζεται με τη σύλληψή του φημισμένου μαθηματικού στη δεκαετία του 50 και ο σκηνοθέτης επιλέγει να την αποδώσει ακουστικά με τη φωνή του Τούρινγκ (Μπένεντικτ Κάμπερπατς) προτρέποντας τον θεατή να δώσει μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες της εξέλιξης της ιστορίας. Ακολουθούν φλασμπακ που αφορούν το Enigma και αναδρομή στο παρελθόν από την παιδική ζωή του πρωταγωνιστή. Έτσι μπορεί να ειπωθεί ότι η αφήγηση κινείται σε τρία επίπεδα χρονικά αλλά και σε 2 επίπεδα από πλευράς πλοκής. Αν η ταινία μιλάει για τον γρίφο των αριθμών και την επίλυσή του, συγχρόνως μιλάει και για τον ίδιο τον Τούρινγκ ως γρίφο. Προσπαθεί δηλαδή μέσα από αυτή την χιλιοειπωμένη κλασική δόμηση της ιστορίας να συνενώσει δράση και ψυχολογική εμβάθυνση.
Το πετυχαίνει όμως; Ως ένα βαθμό. Τόσο ο Κάμπερπατς, όσο και οι υπόλοιποι ηθοποιοί δένουν αρμονικά στη μεγάλη οθόνη και παρασύρουν τον θεατή σε αυτό το μείγμα μυστηρίου που εναλλάσσεται μεταξύ ανθρώπινων και τεχνολογικών σκοτεινών υποθέσεων. Επίσης δραματουργικά, ο κεντρικός χαρακτήρας προβάλλει αρνητικά και θετικά στοιχεία ως εκκεντρική ιδιοφυΐα ώστε να είναι την ίδια στιγμή αντιπαθής και συμπαθής. Κι ο Κάμπερπατς δεν φοβάται να «τσαλακωθεί», παρουσιάζοντας έναν Τούρινγκ που κάνει τους συνεργάτες του να νιώσουν άβολα κρύβοντας τραγικές ουλές του παρελθόντος μέσα από μια μάσκα εσωστρέφειας και εγωπάθειας.
Η ομοφυλοφιλία όμως του πρωταγωνιστή αντιμετωπίζεται μόνο επιφανειακά με μια σεναριακή και σκηνοθετική ατολμία. Σε αυτήν την τυποποιημένη κινηματογραφική κατασκευή Οσκαρικής συνταγής λείπουν αρκετές βίδες διείσδυσης στις διαπροσωπικές σχέσεις του Τούρινγκ με αποτέλεσμα το αίνιγμά του να καταλήγει απλουστευμένο και μορφοποιημένο για το ευρύ κοινό. Οι δυνατές ερμηνείες από όλο το καστ, η ικανοποιητική φωτογραφία και τα σκηνικά, η μουσική του γνώριμου Αλεξάντρ Ντεσπλά δεν καταφέρνουν να κρύψουν τα ψυχογραφικά κενά και να συνθέσουν μια μεγάλη ταινία. Το παζλ στην προκειμένη περίπτωση είναι για εύκολους λύτες.
“Το Παιχνίδι της Μίμησης” από 8/1 στους κινηματογράφους σε διανομή Seven