Καμίλ Κλοντέλ 1915 (Camille Claudel 1915)

Βιογραφία,Δράμα, 95’, Γαλλία 2013, Γλώσσα: Γαλλικά

Του Μπρούνο Ντιμόν

Με τους Ζιλιέτ Μπινός, Ζαν Λουν Βενσάν, Εμμανοέλ Κάουφμαν, Μάριον Κέλερ

Ο Γάλλος Μπρούνο Ντιμόν στα τέλη του 1990 θεωρήθηκε το μεγάλο ταλέντο του art-house σινεμά, οι ταινίες του στηριζόμενες κυρίως στο έντονο προσωπικό στοιχείο, σε ερασιτέχνες ηθοποιούς και όντας ακραία φιλοσοφικές, είχαν πάντα περιορισμένη απήχηση. Τώρα εδώ θα συνεργαστεί με την Ζιλιέτ Μπινός, που ερμηνεύει τα τελευταία χρόνια της διάσημης γλύπτριας, Καμίλ Κλοντέλ («Camille Claudel 1915»), σ’ ένα ρόλο που είχε ερμηνεύσει κατά το παρελθόν και η Ιζαμπέλα Ατζανί.

 Η ταινία επικεντρώνεται στο κομμάτι της ζωής της Κλοντέλ όπου βρίσκεται έγκλειστη στο ψυχιατρείο, περικυκλωμένη από ακραίες περιπτώσεις ψυχολογικά ανισόρροπων ατόμων, που τη ρίχνουν ακόμα πιο χαμηλά. Η Ζιλιέτ Μπινός στον πιο καταθλιπτικό ρόλο της καριέρας της, προσπαθεί στο μέτρο του δυνατού να ερμηνεύσει μια από τις πιο πολύπλοκες προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Υπάρχουν στιγμές που αποτυπώνεται απόλυτα ο ψυχικός πόνος ενός ευφυούς ατόμου, έγκλειστου μέσα σε ένα ίδρυμα. Η Κλοντέλ κλαίει, εκλιπαρεί για ελευθερία η οποία δεν έρχεται ποτέ. Η απρόσμενη επίσκεψη του αδερφού της θα της αναπτερώσει κάπως το ηθικό.

Ο Ντιμόν δεν κάνει κάτι παραπάνω από το να αποτυπώσει την αλήθεια. Αργόσυρτα πλάνα, φυσικός φωτισμός, διάλογοι με το σταγονόμετρο(αλλά σαφώς μεγαλύτερης διάρκειας από τις άλλες περισσότερες ταινίες του δημιουργού). Το έργο τελικά δεν ξεπερνά τις δικές του εμμονές και συμβάσεις που περιορίζουν την απήχηση του σε ένα συγκεκριμένο μικρό ακροατήριο, δοκιμασμένο σε βαριές σινεφίλ καταστάσεις.

Μένει στη μνήμη για τους αποκρουστικούς δευτερεύοντες χαρακτήρες του ψυχιατρείου, και για δύο-τρεις στιγμές της Μπινός, με φωνές, κραυγές και γοερά κλάματα.

“Καμίλ Κλοντέλ 1915″ από 10/4 στους κινηματογράφους σε διανομή Videorama