Διπλή Ζωή

Δράμα/ Θρίλερ, 97′, Γερμανία 2012, Γλώσσα: Γερμανικά,Νορβηγικά, Αγγλικά

Πρωτότυπος Τίτλος: Zwei Leben-Two Lives

Των Γκεόργκ Μάας, Τζούντιθ Κάουφμαν

Με τους Τζούλιαν Κόλερ, Λιβ Ούλμαν, Σβεν Νόρντιν

H «Διπλή Ζωή», βασισμένη σε αληθινή ιστορία, των Τζορτζ Μαας και Τζούντιθ Κάουφμαν ήταν η επίσημη υποψηφιότητα της Γερμανίας για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας 2014.

Η υπόθεση έχει ως κεντρικό χαρακτήρα την Κατρίν, κόρη μιας Νορβηγίδας μητέρας κι ενός Γερμανού πατέρα, η οποία βλέπει την ζωή της να αναστατώνεται όταν καλείται να καταθέσει στο δικαστήριο εναντίον της Νορβηγικής κυβέρνησης εκ μέρους των παιδιών του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η Κατρίν για κάποιο λόγο αρνείται πεισματικά να λάβει μέρος έχοντας κρύψει ένα μυστικό που σταδιακά αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια της ταινίας.

Οι Τζορτς Μαας και Τζούντιθ Κάουφμαν στη «Διπλή Ζωή» προσπαθούν να συνταιριάσουν διάφορα κινηματογραφικά είδη. Την κατασκοπεία, το δικαστικό δράμα, το οικογενειακό δράμα και την ταινία μυστηρίου. Συγχρόνως εναλλάσσουν κινηματογραφική αισθητική μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος δείχνοντας τις αναμνήσεις της Κατρίν μέσα από θολά αποσπασματικά φλασμπακ που λειτουργούν αντιθετικά με την σύγχρονη υφή της υπόλοιπης ταινίας ,αλλά και συμπληρωματικά ,ως συνδετικός κρίκος στην μυστική ζωή της Κατρίν.

Η ταινία ασχολείται με την σχέση θύτη-θύματος από τον μικρόκοσμο της οικογένειας μέχρι το γενικότερο πολιτικο-ιστορικό πλαίσιο. Είναι η Κατρίν θύμα της Νορβηγικής κυβέρνησης; Είναι όλα τα παιδιά που είχαν κάποιον γονέα γερμανό θύματα μιας άλλης αντιμετώπισης λόγω του χωροχρόνου του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου; Είναι η οικογένεια της Κατρίν θύμα της στο βωμό ενός κατασκοπικού σχεδίου;

Όσο λύνεται το μυστήριο γύρω από την ταυτότητα της Κατρίν, το θύμα γίνεται θύτης και πάλι θύμα. Η πρωταγωνίστρια δεν φοράει απλά μια περούκα αλλά μια μάσκα συναισθημάτων. Όταν τελικά πέφτει η μάσκα, η ηρωίδα πίσω από την ψυχρότητα μοιάζει εύθραυστη, μπροστά στην τραγικότητα των επιλογών της.

Δυστυχώς οι Τζορτζ Μαας και Τζούντιθ Κάουφμαν με τις σκηνοθετικές τους επιλογές δείχνουν πόσο εύθραυστη είναι και η προσέγγιση της κινηματογράφησης όταν δεν κρατάς ισορροπίες. Γιατί η ταινία λέγεται «Διπλή Ζωή»; Γιατί δίνονται από την πρώτη σκηνή του έργου στον θεατή πληροφορίες ότι κάτι κρύβει η πρωταγωνίστρια; Δεν θα έπρεπε αντιθέτως ένας σκηνοθέτης να αποπροσανατολίσει αντί να κατευθύνει ώστε να μην γίνει αντιληπτό το προσωπείο της Κατρίν; Όσο για την μουσική, όπως και σε πολλές άλλες ταινίες, σε σκηνές δραματικής έντασης υπερφορτώνει το συναίσθημα με αποτέλεσμα να πετυχαίνει το ανάποδο δημιουργώντας αποστασιοποίηση και χαλώντας τη ροή της αφήγησης.

Η «Διπλή Ζωή» κρατιέται ουσιαστικά από τις καλές ερμηνείες των ηθοποιών, κυρίως της πρωταγωνίστριας Τζούλιαν Κέλερ που είναι απόλυτα πειστική στο ρόλο της αλλά και της ενδιαφέρουσας υπόθεσης που αναδεικνύει πολλαπλά νοήματα. Δεν μπορεί όμως να απογειωθεί σκηνοθετικά σε κάτι μεγαλύτερο από τη στιγμή που αγγίζει τον μελοδραματισμό σε μια ιστορία που είναι ήδη «βαριά» από μόνη της.

“Διπλή Ζωή” από 23/10 στους κινηματογράφους σε διανομή Strada