Τρέξε

Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης

Ταξισμός και ρατσισμός στην Αμερική, η ύπαρξη της δουλείας (και των στερεοτύπων της), έτσι όπως δεν την έχουμε δει, πότε άλλοτε κινηματογραφικά. Πόρρω απέχει από τη δραματική ώθηση του «Moonlight».

Μια πρωτότυπη, δεξιοτεχνική και ευπρόσδεκτη οπτική, όπου η  βία υποβόσκει, δεν εκδηλώνεται-τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της- και γίνεται ηθελημένα σπλάτερ, προς το τέλος της.  Όσο άμεσα αποκαλύπτονται τα πρόσωπα και οι χαρακτήρες, άλλο τόσο έμμεσα και καυστικά αντανακλάται ο ελιτισμός των λευκών, η υπεροψία της οικονομικής τους επιφάνειας και η καταπίεση σε βάρος των μαύρων. Χρησιμοποιούνται και άλλα κόλπα, τα οποία δεν είναι χρήσιμο να δημοσιοποιηθούν. Όλα αυτά, από την επίσκεψη μιας λευκής κοπέλας στο σπίτι των γονέων της, συνοδεία του Αφροαμερικανού αγοριού της.

Ο 37 ετών ηθοποιός Τζόρνταν Πιλ στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα, δείχνει να γνωρίζει την τέχνη του μέσου  και τον συνδυασμό κοινωνικών αναφορών… με τακτ και το πώς αυτές ενσωματώνονται στο εμπορικό σινεμά. Επιλέγει να ακολουθήσει γνώριμα μονοπάτια στο τέλος, προβλέψιμα που κάπως μας απογοήτευσαν. Η ταινία σπάει τα ταμεία και το Χόλιγουντ στο πρόσωπό του,  βρήκε το « χρυσάφι».

“Τρέξε” από 16 Μαρτίου στους κινηματογράφους σε διανομή UIP