Είδαμε την ταινία έναρξης του Φ. Βερολίνου. Πρώτες εντυπώσεις για το “The Grand Budapest Hotel”

Η 8η κατά σειρά ταινία του Γουές Άντερσον κινείται γύρω από το γνώριμο  ύφος του δημιουργού , και   διατηρεί σχεδόν όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ταινιών του, ξεκινώντας από την άρτια σχολαστική αισθητική , που αποτυπώνεται σε κάθε πλάνο και σε κάθε σκηνή. Βέβαια στο «The Grand Budapest Hotel» δεν είδαμε μεγάλους έρωτες, δυσλειτουργικές ιδιοφυΐες, ούτε εμφανίζονται αναξιόπιστοι γονείς (Moonrise Kingdom, Οικογένεια Τενενμπάουμ). Η γλυκόπικρη ευαισθησία και η ρομαντική διάθεση του ευφυή Άντερσον παραμένει, ακόμα και τη στιγμή που θα τοποθετήσει τη νέα του ιστορία παραμονές του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου,  με επίκεντρο ένα από τα τρία διασημότερα ξενοδοχεία της εποχής, το οποίο παρουσιάζεται σαν ένα πολύχρωμο κουκλόσπιτο.

Η ταινία με όλα τα χαρακτηριστικά ενός παραμυθιού αρχίζει περίπου με το «Μια φορά κι ένα καιρό», όταν ο κεντρικός χαρακτήρας ο Γκουστάβ (Ρέιφ Φάινς) διηγείται σε ένα καινούριο επισκέπτη ( τον ερμηνεύει ο Τζουντ Λο), μέρες και χρόνια από τη ζωή του. Κινηματογραφείται  μέσα από ένα flascback  τοποθετημένο χρονικά το 1930. Βλέπουμε τον νεαρό τότε υπεύθυνο του ξενοδοχείου με τη γοητευτική του προσωπικότητα να μαγνητίζει τα βλέμματα, να τον ερωτεύονται ώριμες κυρίες και μία απ’ αυτές η Μαντάμ Ντ(Τίλντα Σουίντον), λίγο πριν πεθάνει να του χαρίζει ανεκτίμητης αξίας πίνακα, προκαλώντας τη μέρα της κηδείας της, την έκρηξη του γιού της.

Παράλληλα στη καθημερινότητα του Γκουστάβ θα μπει ένα νέο πρόσωπο, ο  « lobby boy» του ξενοδοχείου, ο έφηβος Ζίρο (Τόνι Ρεβολόρι). Ουσιαστικά από αυτό το σημείο το έργο αποκτά κάποιο ενδιαφέρον και μέσα από γλαφυρές και υπερβολικές ενίοτε περιπέτειες, με κυνηγητό, φυλακίσεις, αποδράσεις( στο πλαίσιο της νέας κατάστασης που δημιουργείται με την επέλαση των ναζί), οι δύο τους θα αναπτύξουν μια δυνατή φιλία που θα την δούμε να αναπτύσσεται σε διαφορετικά στάδια.

Η έμφυτη ικανότητα του σκηνοθέτη να πλάθει κωμικούς χαρακτήρες  ταυτόχρονα και με μια υποβόσκουσα θλίψη που τους χαρακτηρίζει, δεν εμφανίζεται στο έργο, πλην της προ-τελευταίας σκηνής. Εκεί που θα ξανασυναντήσουμε τον Γκουστάβ στα βαθιά του γεράματα με μια απογοήτευση να τον κυριεύει. Το έργο στηρίζεται εξολοκλήρου στους Ρέιφ Φάινς  και Τόνι Ρεβολόρι. Όλοι οι υπόλοιποι αστέρες του Χόλιγουντ Τίλντα Σουίντον, Εντουαρντ Νόρτον, Χάρβεϊ Καϊτέλ Μπιλ Μάρεϊ, Γουίλιεμ Νταφόε εμφανίζονται σε δευτερεύοντες ρόλους με τον Νταφόε να διεισδύει επιτυχημένα στο πετσί ενός ιδιόρρυθμου serial killer.

Εν ολίγοις όσοι αγαπούν Γουές Άντερσον δεν θα απογοητευτούν, ίσως κι όχι μόνο αυτοί, είναι μια έξυπνη κωμωδία που διατηρεί βέβαια μια σεναριακή απλοϊκότητα που δεν μπορεί το έργο να το απογειώσει.