Κλέίνει σήμερα η αυλαία του αξιόλογου φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ “In-edit”. Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη

Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη Δέσποινα-Ηλέκτρα Βούλγαρη

Το In-edit International Music Documentary Film Festival, το μεγαλύτερο διεθνές φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ είναι γεγονός και στην Ελλάδα. Καλύπτοντας γεωγραφικά δύο ηπείρους, από το Βερολίνο και τη Βαρκελώνη ως το Σάο Πάολο και το Σαντιάγκο, το In-edit festival κάνει στάση στη Θεσσαλονίκη με 14 μουσικά ντοκιμαντέρ στις αποσκευές του ανάμεσα τους κι ένα πολύ πρόσφατο που αφορά τον Νικ Κέιβ.

Η κριτική μας για το “20.000 Days on Earth” από το Φ.Βερολίνου

Μία από τις πιο δυνατές ταινίες του φετινού Φεστιβάλ είναι το “20 feet from stardom”, η οποία απέσπασε το χρυσό αγαλματίδιο καλύτερου ντοκιμαντέρ στα φετινά Όσκαρ, ρίχνει φως στα κορίτσια της σόουλ και ροκ μουσικής που στέκονται στο βάθος της σκηνής και με τα φωνητικά τους αναδεικνύουν τα περισσότερα τραγούδια της δεκαετίας του ’60 και του ’70. Βασισμένη σε σπάνιο αρχειακό υλικό και στις συνεντεύξεις του Μick Jagger και του Bruce Springsteen, ο τρεις φορές υποψήφιος για Grammy σκηνοθέτης Morgan Neville εστιάζει στις εξομολογήσεις των κοριτσιών για τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις του να τραγουδάς στη σκιά των μεγάλων σταρ, αλλά και για το όνειρο της σόλο καριέρας και της προσωπικής αναγνώρισης. Με έντονο το συναίσθημα της εποχής και τις καθηλωτικές φωνές των τραγουδιστριών να διαπερνούν ολόκληρη την ταινία,  το ντοκιμαντέρ μας αφήνει με μία γλυκόπικρη αίσθηση για τα  όνειρα, που δεν γίνονται ποτέ πραγματικότητα, παρά το ταλέντο και τη σκληρή δουλειά για μία θέση στο προσκήνιο της μουσικής βιομηχανίας.

Η επανένωση των Stone Roses to 2011 ήταν η αφορμή για το πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ  «Τhe Stone Roses: made of stone” του ταλαντούχου Βρετανού σκηνοθέτη Shane Meadows.  Με την ενέργεια και τον ενθουσιασμό ορκισμένου φαν, ο σκηνοθέτης ακολουθεί τις πρόβες της θρυλικής μπάντας, η οποία βρίσκεται ξανά μαζί μετά από 16 χρόνια για μία σειρά συναυλιών στη Μεγάλη Βρετανία και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Χρησιμοποιώντας αρχείο, που παρέμενε κρυφό από το 1982, ο Meadows χωρίς διάθεση βιογραφίας, αλλά με ευαισθησία και χιούμορ ξεδιπλώνει το μύθο του εμβληματικού συγκροτήματος, «της καλύτερης μπάντας που έβγαλε το Μάντσεστερ».

Με κορύφωση τις τρεις συναυλίες στο Heaton Park του Μάντσεστερ, που συγκέντρωσαν 220.000 θεατές συνολικά και με τις εξαιρετικές εκτελέσεις των κομματιών-σταθμών στη βρετανική μουσική, είναι δύσκολο να μείνει κανείς ασυγκίνητος.

 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ του Ράιαν Ουάιτ «Η καλή μας η Φρίντα», στο οποίο η γραμματέας του συγκροτήματος των Σκαθαριών αφηγείται η ίδια για πρώτη φορά την ιστορία της μετά από 50 χρόνια σιωπής.

Η Φρίντα, που πίστεψε από την πρώτη στιγμή στην επιτυχία του συγκροτήματος και έμεινε στο πλευρό τους μέχρι και τη διάλυσή τους, παρουσιάζει τη δικιά της οπτική, ως συνεργάτης και θαυμάστρια και αποκαλύπτει τη σχέση εμπιστοσύνης που είχε με όλα τα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος. Τα σπάνια φωτογραφικά ντοκουμέντα, ο γρήγορος ρυθμός και τα κομμάτια των Beatles φυσικά, ξεπερνούν τη φόρμα ενός ντοκιμαντέρ πορτρέτου, προσφέροντας μία ολοκληρωμένη ταινία τεκμηρίωσης, στην οποία δύσκολα μπορεί κανείς να αντισταθεί.

Τέλος, τη ξεχωριστή περίπτωση ενός τραγουδιστή της σόουλ, που γνώρισε την επιτυχία και την αναγνώριση κοινού και κριτικών με την πρώτη του δισκογραφική δουλειά στα 62 του χρόνια, αφηγείται το “Charles Bradley: soul of America”. Από την αφάνεια και τις εμφανίσεις του σε άσημα κλαμπ και τον αγώνα για επιβίωση, ο αμερικάνος σκηνοθέτης Poull Brien καταγράφει το ταξίδι του τραγουδιστή Charles Bradley κατά τη διάρκεια των  συναρπαστικών μηνών που προηγήθηκαν της κυκλοφορίας του πρώτου του δίσκου «Νο time for dreaming”. Αν και ο 62χρονος καλλιτέχνης μας εξομολογείται για τις πολλές δυσκολίες που αντιμετώπισε για να φτάσει στο σήμερα, κυρίαρχη είναι η αισιοδοξία της ταινίας, ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάς και ότι το αmerican dream είναι ακόμη ζωντανό.