Λύγισε ” Ο Άνθρωπος από Σίδερο”. Ο Αντρεί Βάιντα δεν είναι πια μαζί μας
Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης
Μετά από τις πρόσφατες απώλειες του Αμπάς Κιαροστάμι, του Άλαν Ρίκμαν, του Γκάρι Μάρσαλ, το παγκόσμιο σινεμά θρηνεί από σήμερα, την απόλυτη ελίτ του, έναν από τους λιγοστούς δασκάλους της κινηματογραφικής τέχνης, τον Πολωνό Αντρέι Βάιντα, που έφυγε από τη ζωή, την Κυριακή το βράδυ, σε ηλικία 90 ετών, έχοντας αφήσει πίσω του ένα λαμπρό έργο. Μεταξύ των κορυφαίων του ταινιών είναι ” Οι Ήρωες της Βαρσοβίας” του 1957, το ” Στάχτες και Διαμάντια” του 1958, ” Ο Άνθρωπος από Μάρμαρο” του 1977, ” Ο Άνθρωπος από Σίδερο” του 1981 . Μέχρι και πριν από δύο χρόνια, βρισκόταν στην ενεργό δράση, παρουσιάζοντας τη βιογραφία του ηγέτη της χώρας του, του Λεχ Βαλέσα, ταινία που προβλήθηκε και στις αίθουσες της χώρας μας. Το 2000 η Ακαδημία των Όσκαρ, τον τίμησε για τη συνολική του προσφορά στην 7η τέχνη.
Ενέπνευσε σχεδόν στο σύνολο του, το νέο Πολωνικό Κινηματογραφικό Ρεύμα, μαθητές του και βοηθοί του, μεταξύ άλλων ήταν ο Πολάνσκι, ο Κισλόφσκι, ενώ ο Ταρκόφσκι, μαγεμένος από το “Στάχτες και Διαμάντια”, χρησιμοποίησε την ταινία αυτή, σαν την αρχή, των μετέπειτα αριστουργημάτων του.
Ο Αντρέι Βάιντα, δεν ήταν μόνο ένας άνθρωπος της 7ης τέχνης, δούλεψε στο θέατρο, στην τηλεόραση, ήταν ενεργός στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας του, προκαλώντας αντιδράσεις, κυρίως για τις πολιτικές του απόψεις. Και πώς να μην δημιουργούσε με το κοινό σχέσεις αγάπης-μίσους, όταν οι ταινίες του, έξυναν τις πληγές, του βασανισμένου πολωνικού λαού; Άλλωστε και ο ίδιος, διακατεχόταν σε όλη του τη σταδιοδρομία, από ανάμεικτα και αντιφατικά συναισθήματα. Αγάπησε τον κομμουνισμό, καταπιάστηκε στα έργα του με τη φύση της πολιτικής του εξουσίας, υμνούσε την ιδεολογία, ακόμα και με τον τρόπο που χρησιμοποιούσε τα ντοκιμενταρίστικα στοιχεία και τις πολιτικές αναφορές, ήταν ένας άδολος του εργάτης και παγκόσμιος πρεσβευτής του, τα χρόνια του ψυχρού πολέμου, αργότερα όμως έγινε λυσσαλέος πολέμιος του. Ήταν όμως και βαθιά ανθρωπιστής.
Στην περίφημη Σχολή του Λοτζ, οι πρωτοετείς φοιτητές προσπαθούν πρωτίστως να αποκωδικοποιήσουν τα ιστορικά γεγονότα και να συνθέσουν το πάζλ, αυτού του μοναδικού κινηματογραφικού ήρωα( που βλέπουμε στην τριλογία ), ένα πρόσωπο που προσπαθεί να πάει κόντρα στην ιστορική πραγματικότητα. Για τον Βάιντα, των πρώτων χρόνων, πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος, ο οποίος αντιμετωπίζει βασανιστικά διλήμματα, εσωτερικές μάχες και δύσκολες ηθικές επιλογές. Οι εικόνες του Βάιντα είναι μοναδικές και θεαματικές, υιοθετώντας δικούς του μπαρόκ κώδικες, παίζοντας με τα εθνικά σύμβολα, από τα λευκά άλογα μέχρι τις παπαρούνες. Ο τρόπος που πλάθει τις ιστορίες, είναι ανατρεπτικός, γιατί φέρνει τον θεατή, τόσο κοντά, ώστε και αυτός να βιώνει με κάποιο τρόπο, το προσωπικό δράμα, του κεντρικού προσώπου.
Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1926. Ο πατέρας του, ο Ιακώβ, ήταν αξιωματικός του πολωνικού στρατού, ο οποίος σκοτώθηκε στο Κατίν, εξού και η ομώνυμη ταινία του Αντρέι Βάιντα. Το 1939 ο Βάιντα έγινε μέλος του Σώματος των Δοκίμων Αξιωματικών και πολέμησε τους Γερμανούς κατά των Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1946 ξεκίνησε να σπουδάζει ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κρακοβίας. Μετά από τρία χρόνια, όμως, εγκατέλειψε τη ζωγραφική και επέλεξε το σινεμά και την Σχολή του Λοτζ. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, έγινε το 1955 με τίτλο « Η Γενιά». Παντρεύτηκε 5 φορές και έχει μία κόρη, που τώρα είναι 49 ετών.
RELATED ARTICLES
-
-
-
Προέναρξη 74ης Μπερλινάλε…με το δεξί!
15/02/2024, 02:10 -
Τα Παιδιά του Χειμώνα
23/01/2024, 23:56
Οι Τελευταίες Αναρτήσεις
-
28/02/2024, 23:31 Άκουσέ με
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να επικοινωνήσω
Διαβάστε Περισσότερα... -
21/02/2024, 18:08 Perfect Days
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Ποιητή των δρόμων» τον αποκαλούσαν οι
Διαβάστε Περισσότερα... -
20/02/2024, 15:04 O ισραηλινός σκηνοθέτης Άμος Γκιτάι ζητάει modus vivendi στη Μέση Ανατολή. «Η Άντρεα Παίρνει Διαζύγιο» ξεχωρίζει στο Πανόραμα
Ανταπόκριση-κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Το κινηματογραφικό
Διαβάστε Περισσότερα... -
18/02/2024, 03:55 74 Μπερλινάλε: Στο προσκήνιο η τραγική ιστορία της Χίλντε Κόπι, η μεταφυσική Arcadia και η Παλαιστίνη
Ανταπόκριση και κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου
Διαβάστε Περισσότερα... -
16/02/2024, 15:34 « Το Αγαπημένο μου Κέικ». Το ιρανικό σινεμά εξακολουθεί και στην Μπερλινάλε να συγκλονίζει
Κριτική από Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Έξοχη αναπαράσταση των ανθρώπινων
Διαβάστε Περισσότερα... -
16/02/2024, 03:37 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου: « All the Long Nights» & «Η Κουζίνα»
Κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Η ιαπωνική
Διαβάστε Περισσότερα...