03
ΜΑΡΤΙΟΥ
2024
screeneye.gr
No Comments 69 Views

Ο Ήχος της Σιωπής

Louder than bombs greek poster

Louder-than-bombs

Δράμα, 100′, Νορβηγία, Γαλλία, Δανία 2015

Πρωτότυπος Τίτλος: Louder Than Bombs Γλώσσα: Αγγλικά-Γαλλικά

Του Γιοακίμ Τρίερ

Με τους  Τζέσε Άιζενμπεργκ, Ρέιτσελ Μπρόσναχαν, Ιζαμπέλ Ιπέρ, Γκάμπριελ Μπερν, Έιμι Ράιαν, Ντέιβιντ Στράδερν

Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης

Γιος ενός γνωστού Νορβηγού σκηνοθέτη και μακρινός συγγενής  του Δανού Λαρς Φον Τρίερ, ο  Γιοακίμ Τρίερ το 2011 δημιούργησε αίσθηση με το έργο γυρισμένο στην πατρίδα του, «Όσλο, 31 Αυγούστου», παρακολουθώντας ένα 24ώρο από τη ζωή του Αντέρ, ενός περιπλανώμενου τοξικομανή.

Η καινούρια του ταινία -αυτή τη φορά σχεδόν στο σύνολο της στην αγγλική γλώσσα  και με ισχυρό καστ- έκανε την παγκόσμια της πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών 2015.

louder_than_bombs-700x380

Τα φαντάσματα του παρελθόντος, οι εσωτερικοί δαίμονες και το υπαρξιακό κενό, δηλαδή το επιτυχημένο τρίπτυχο από το «Όσλο, 31 Αυγούστου», εμφανίζεται ξανά, μετά το σοκ που θα υποστεί ένας πατέρας και οι δύο του γιοι από το θάνατό της φωτογράφου συζύγου και μητέρας τους, στο επικίνδυνο επαγγελματικό της ταξίδι, σε μια εμπόλεμη περιοχή. Όλοι οι χαρακτήρες προσπαθούν να κινητοποιηθούν, να ξεπεράσουν την απώλεια, ο χρόνος δείχνει να έχει παγώσει, στην οικογενειακή τους μάζωξη, τρία χρόνια μετά. Από τη μια, ο  ένας γιος είναι σε βαθιά κατάθλιψη κι ο άλλος χάνεται στον κόσμο των βίντεο γκέιμς.

Ο Γιοακίμ Τρίερ διαθέτει ένα σενάριο “γεμάτο από χρυσάφι”, υπαρκτά-ακατέργαστα συναισθήματα, που τα επαναπροσδιορίζει ετεροχρονισμένα η μνήμη , σε ένα σκηνικό λατρεμένο από τους Αμερικάνους( βέβαια εδώ υπάρχει περισσότερος σουρεαλισμός) και όχι μόνο, θυμίζοντας θεατρικά έργα που διαδραματίζονται μέσα σε ένα σπίτι. Οιδιπόδεια συμπλέγματα, οικογενειακά μυστικά, που  όταν ξετυλίγονται…  οδηγούν στην έκρηξη(Το Πένθος Ταιριάζει στην Ηλέκτρα, Buried Child κ.α).

louder-than-bombs-promo-01

Με καθαρότητα τονίζεται η έλλειψη επικοινωνίας πατέρα και αδερφών( σε κάποια του σημεία θυμηθήκαμε το σαρκαστικό ύφος των ταινιών του Κρόνενμπεργκ), από την άλλη, ο Νορβηγός δείχνει σημάδια αυτοκαταστροφής. Ουσιαστικά καταδικάζει την ιστορία του, γιατί δεν μπορεί να την επεξεργαστεί στην ολότητα της. Αρχικά δίνει την εντύπωση πως θα εστιάσει στο πολεμικό πεδίο και στο πως έχασε τη  η φωτογράφος τη ζωή της. Αστραπιαία η κάμερα του αλλάζει  κατεύθυνση,  για να αγγίζει από λίγο τα πάντα ( ο αντίκτυπο του θανάτου ,η συγχώρεση, η μοιχεία), μέσα από αλλεπάλληλα πισωγυρίσματα στο χωροχρόνο, με κεντρικό πρόσωπο την απούσα μητέρα. Η  ερμηνεία ανήκει στην  Ιζαμπέλ Ιμπέρ. Ο θεατής δεν θα μπορέσει να φτιάξει μια εικόνα για τον κάθε χαρακτήρα, ούτε βεβαίως να ακολουθήσει και να αισθανθεί το ψυχικό τους κόσμο.  Το ένα θέμα μπλέκεται μέσα στο άλλο, αφήνοντας την εντύπωση μιας σκόπιμης πολυπλοκότητας, η οποία βεβαίως μπερδεύει. Αυτή η αίσθηση,  σε συνδυασμό με τον νωχελικό ρυθμό-που οδηγεί σε λήθαργο- αφήνουν μια πικρή γεύση, πάνω σε  ιδέες με πολλές προοπτικές, που δεν αξιοποιήθηκαν. Αισιόδοξο και συγκινητικό το τέλος του έργου.

“Ο Ήχος της Σιωπής” από 5 Μαΐου στους κινηματογράφους σε διανομή Seven

 

 

RELATED ARTICLES

Επικοινωνία
Γενικό e-mail επικοινωνίας screeneyefilm@gmail.com Για αποστολή δελτίων τύπου κινηματογραφικών εκδηλώσεων cine-events@screeneye.net
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας για να μαθένετε πρώτοι τα τελευταία νέα μας!

Back to Top