Η ιστορία της Ναχίντ
Δράμα,105′, Ιράν 2015
Πρωτότυπος Τίτλος: Nahid
Γλώσσα: Περσικά
Της Ίντα Παναχαντέ
Με τους Σαρέχ Μπαγιάτ, Πεζμάν Μπαζεγκί, Ναβίντ Μοχάμεντ Ζάντεχ, Μιλάντ Χοσεΐν Πουρ, Πουριά Ραχιμί, Νασρίν Μπαμπαέι
Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης
Η ταινία του Ντάριους Μεχρζουί το 1996 με τίτλο «Leila», παρουσίασε στο δυτικό ακροατήριο το πόσο απομονωμένη και δακτυλοδεικτούμενη μπορεί να βρεθεί μια γυναίκα στο Ιράν, όταν αποκαλύπτεται πως είναι στείρα, ενώ ο συμπατριώτης του Ασγκάρ Φαραντί στον αριστουργηματικό « Ένας Χωρισμός» του 2011, έδειξε -μεταξύ άλλων ζητημάτων- τις δυσκολίες-βουνό για τη σύζυγο, μέχρι να βγει το διαζύγιο.
Εδώ, η 36χρόνη σκηνοθέτις Ίντα Παναχαντέ, στην πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους φωτίζει μια άλλη πτυχή μουσουλμανικής νομικής τρέλας, ενός σύμφωνου συμβίωσης μικρής διάρκειας, που μπορεί να επεκταθεί εφόρου ζωής. Αποκαλείται « Προσωρινός Γάμος» και στηρίζεται σε μια πανάρχαια παράδοση, με τον Μωάμεθ να επιτρέπει τους προσωρινούς γάμους, για να «εξυπηρετήσει» τις ανάγκες των αρσενικών, εν καιρώ πολέμου. Ο σύγχρονος ιρανικός νόμος, δίνει τη δυνατότητα στους άντρες είτε είναι ελεύθεροι είτε είναι ακόμα και παντρεμένοι να συνάψουν όσους προσωρινούς γάμους θέλουν, με παρθένες ή διαζευγμένες ή χήρες γυναίκες, αλλά αυτές μόνο μία σύμβαση μπορούν να υπογράψουν. Τα δύο μέρη χρειάζεται να τα βρουν για τη διάρκεια του συμφωνητικού αλλά και για το ποσό της αμοιβής που θα δώσει ο άντρας στη γυναίκα. Συνήθως, όσες γυναίκες προχωρούν σε τέτοιου είδους γάμο είναι χωρισμένες με παιδί, όπως η ηρωίδα του έργου.
Μπορεί το δέλεαρ της ιστορίας να είναι πολύ μεγάλο αλλά και η μακροσκελής επεξήγηση μας είναι εξίσου αναγκαία, γιατί η κινηματογραφική περιγραφή της Ίντα Παναχαντέ, δεν ξεδιαλύνει και δεν καλύπτει βασικές λεπτομέρειες, που θα συνέβαλαν από την αρχή στη φυσική ροή της συγκεκριμένης προσωπικής περιπέτειας. Θεωρεί κάποια πράγματα δεδομένα.
Η Ναχίντ είναι μια χωρισμένη μητέρα που μένει στα βόρεια ιρανικά παράλια, δίνοντας της χαρτζιλίκι συγγενείς και φίλοι, για να ζήσει τον έφηβο γιο της. Ο χαραμοφάης αλλά ακόμα παθιασμένος μαζί της πατέρας του παιδιού «επέτρεψε» στην πρώην σύντροφό του, να διατηρήσει την επιμέλεια του Αμίρ Ρεζά, με τον όρο να μην παντρευτεί ξανά. Η Ναχίντ τα φτιάχνει με ευκατάστατο ιδιοκτήτη ξενοδοχείου, χωρίς να φαίνεται ιδιαίτερα παθιασμένη μαζί του. Η κατάσταση περιπλέκεται όταν κρυφά από όλους θα τον παντρευτεί….προσωρινά.
Κρατάμε από το έργο, τον καθημερινό αγώνα των γυναικών του Ιράν, να διεκδικήσουν την αυτονόητη για μας χειραφέτηση τους και η νεαρή Παναχαντέ δεν απαλλάσσει από το κινηματογραφικό της κάδρο τις ηθικές ευθύνες ακόμα και της οικογένειας της, αλλά και του κοινωνικού συνόλου, που βάζει διαρκώς εμπόδια στην ευτυχία της Ναχίντ.
Την ακολουθεί ασφυχτικά, σε κάθε σκέψη και σε κάθε της κίνηση, χωρίς να την ηρωοποιεί, δείχνοντας και τις αδυναμίες της Κρατάμε επίσης κάποιες όμορφες εικόνες , παίζοντας με τα γκρίζα σύννεφα και το μουντό -σε όλα τα επίπεδα- περιβάλλον. Οι επαναλαμβανόμενες σκηνές στον ίδιο χώρο, όπως είναι οι βόλτες στην παραλία, ο αδικαιολόγητα αργόσυρτος ρυθμός και το μελοδραματικό κλείσιμο, μειώνουν αισθητά το πρώτο, αλλά ελπιδοφόρο ξεκίνημα της Ιρανής Ίντα Παναχαντέ.
Επίσημη Συμμετοχή Ένα Κάποιο Βλέμμα, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 2015
“Η ιστορία της Ναχίντ” από 7/1 στους κινηματογράφους σε διανομή Strada