Άκουσέ με
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να επικοινωνήσω
Διαβάστε Περισσότερα...Γράφει η Μερόπη Κυριάκου-Κακόπιερος
Η Γερμανίδα σκηνοθέτης Sabine Lidl θα επιτύχει να ακολουθήσει σε ένα ντοκιμαντέρ -πορτρέτο, την αμερικανίδα φωτογράφο Nan Goldin, της οποίας η φήμη δεν εδραιώθηκε μόνο από τις ενίοτε ακραίες και μακάβριες στιγμές – τις οποίες κατέγραφε με το φωτογραφικό της φακό- αλλά κυρίως για τη προφανή εμπλοκή της με τη δράση, την οποία απαθανάτιζε. Τα ναρκωτικά, ο ανεξελέγκτως σεξουαλικός τυχοδιωκτισμός, οι οριακοί χαρακτήρες ήταν ξεκάθαρα το περιεχόμενο των όσων την ίδια απασχολούσαν αλλά κι αρκετούς απ’αυτούς με τους οποίους συνεργάστηκε.
Ακλουθώντας την, με μια μόνο κάμερα, χωρίς συνεργείο, η Sabine μας οδηγεί σε ένα συναισθηματικό ταξίδι μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού, σε παροντικό χρόνο, όπου η φωτογράφος αφηγείται πολλές από τις στιγμές του περιπετειώδους παρελθόντος της, έχοντας πάντα ως αναφορά τη δουλειά της, τους συντρόφους της -που αποτελούσαν συνήθως και το θέμα της – αλλά και φίλους καλλιτέχνες τους οποίους αποκαλεί και θεωρεί ως μια δικιά της “οικογένεια”. Αλληλεπιδρώντας κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ με όσους θα συναντήσει , θα καταφέρει να ολοκληρώσει με επιτυχία την εικόνα μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Πολλοί δε από τους εικονιζόμενους στα καρέ της Nan Goldin, φίλοι και συνεργάτες της, δεν ζουν πια, λόγω της ταραχώδους τους ζωής , κάποιοι εξ αυτών ήταν και φορείς του AIDS, συνήθεις καταστάσεις στη Νέα Υόρκη των δεκαετιών 1970-90.
Χωρίς μελαγχολία, νοσταλγία, τύψεις ή αυτολύπηση, αλλά με ένα ύφος άνετο, νατουραλιστικό και εξομολογητικό, το “Nan Goldin: I remember your face” παρατηρεί μια άκρως ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, των τεχνών, της πλούσιας επαγγελματική της διατριβής, τις ατομικές της καταχρήσεις- που θα μπορούσαν να της στοιχίσουν τη ζωή- καταγράφοντας αμυδρά την εικόνα, της πολυσύνθετης οντότητας της.
Χωρίς να πραγματοποιεί μια εφ’ όλης της ύλης αναφορά στον βίο της Nan Goldin, το φιλμ δεν αφήνει κανένα κενό και δεν αποκρύπτει τα όσα έ(πέ)ζησε και στάθηκαν ουσιαστικά η ακατέργαστη ισχύς της δουλειάς της και ο λόγος για να μιλάμε για αυτή τη γυναίκα, ως καλλιτέχνη, σήμερα.