Η Νύχτα της 12ης

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Πόλη γεμάτη μονοπάτια, χρώματα , αρώματα, μοναστήρια, μουσεία, τον ξακουστό λόφο και το κάστρο της Βαστίλης, είναι η πρωτεύουσα των Άλπεων , όπως αποκαλείται.

Πρόκειται για την Γκρενόμπλ, τη  νοτιοανατολική πόλη της γαλλικής αριστοκρατίας.

Πέρα από το φανταχτερό « φαίνεσθαι », αναδύεται και μια άλλη όψη, η πιο σκοτεινή.

Στα περίχωρα της,  μια γυναίκα, η Κλάρα,  διασκεδάζει με τις φίλες της.

Κατά την επιστροφή της στο σπίτι, ένα άγνωστο προς εμάς πρόσωπο, φορώντας κουκούλα, θα τη φωνάξει με το όνομά της και θα την περιλούσει με βενζίνη και θα βάλει φωτιά. Η Κλάρα δε θα καταφέρει να επιβιώσει και θα πεθάνει μέσα στο πάρκο.  Μοναδική μάρτυς, είναι μια γάτα.

Ένας νεοφερμένος ντετέκτιβ, ο Γιόχαν,  ξεκινάει έρευνες  εντοπισμού του δολοφόνου.

Η Κλάρα « υπέπεσε στο παράπτωμα», να θέλει να γευτεί τον έρωτα με διάφορους συντρόφους και πιθανότατα, ένας εξ αυτών, ήταν ο αυτουργός.

 Η υπόθεση αντί να ξεδιαλύνεται, μέρα με τη μέρα γίνεται και πιο περίπλοκή, με τους εν δυνάμει υπόπτους

–ουσιαστικά στα μάτια του Γιόχαν όλοι είναι ύποπτοι-

να αποκαλύπτουν τις σεξιστικές τους αντιλήψεις και πτυχές μιας δυσλειτουργικής προσωπικής ζωής.

Η αλήθεια καλά κρύβεται, αλλά η γυναικοκτονια είναι γεγονός.

Η ταινία του Γερμανού με γαλλική υπηκοότητα Ντομινίκ Μολ, στηρίζεται στο στο μυθιστόρημα 18.3: Une année à la PJ της Πολίν Γκενά και  τιμά με τον καλύτερο τρόπο την παράδοση του γαλλικού φιλμ νουάρ, στη σύγχρονή του εκδοχή.

Ήδη από τους τίτλους έναρξης, γνωρίζουμε ότι το τέλος δεν θα είναι happy end.

Ο ρυθμός της ταινίας, ο τρόπος που δομείται το σασπένς, η ενδοσκόπηση στους χαρακτήρες και στους υπόπτους,

αποκαλύπτουν με σαρκασμό και ξεκάθαρη ειρωνεία, τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας που λειτουργεί στο πλαίσιο της σιωπής και της αποφυγής των ευθυνών.

Αξίζει να αναφέρουμε και την ταινία του  Τόμας Βίντερμπεργκ  «Το Κυνήγι»,

για  το πώς, σε  μια μικρή κοινότητα η αλήθεια μπορεί να συγκαλυφθεί ή

συλλήβδην  οποιοσδήποτε να κατηγορηθεί , εξαιτίας της κοινής στάσης  των μελών της κοινότητας. Εδώ όλα συγκαλύπτονται.

Η δικαιοσύνη γίνεται προνόμιο των λίγων, όπως ο Γιόχαν  προσπαθεί επί ματαίω να ξεδιαλύνει το κουβάρι.

Ο συνεργάτης του δε,  έχοντας βιώσει την εγκατάλειψη από τη σύζυγό του, τη γυναικοκτονία της Κλάρα, την αντιμετωπίζει με καχυποψία, ως αντανάκλαση των δικών του βιωμάτων.

Πολλές οι νύξεις για την κτητικότατα και την παραβατικότητα,  χωρίς επιπτώσεις.

Η ταινία δε ψάχνει να δώσει απαντήσεις, ούτε μπορεί να ιδωθεί  φεμινιστικά, ούτε και το αντίθετο.  Αφορά κι όλους τους άλυτους γρίφους της καθημερινότητας. Στην προκειμένη περίπτωση,  ο γρίφος μπορεί να φανερωθεί, αλλά συγκαλύπτεται,  κι όλα από απλά γίνονται περίπλοκα.

Υπαρξιακό σινεμά, αρκετά  υψηλού επιπέδου από τον Ντομινίκ Μολ και με ένα καστ που τον δικαιώνει, ξεχωρίζουν οι Μπαστιάν Μπουγιόν, Μπουλί Λανέρ, Τεό Κολμπί, Λουλά Κοτόν-Φραπιέ.

“Η Νύχτα της 12ης” από την Πέμπτη 1/12 στους κινηματογράφους