Από τις “Στάχτες μιας Αγάπης”…αναδύεται ο Φρέντι Μέρκιουρι. Οι ταινίες της εβδομάδας

Επιμέλεια-Κριτικές Ιάκωβος Γωγάκης

1 Η Στάχτη μιας Αγάπης  ( 3.5/5)

Όσοι κυνηγούν τις σινεφίλ ταινίες και δεν έτυχε να τον γνωρίσουν από τις επιλεγμένες αίθουσες, που παίζουν τα έργα του, ίσως τον έμαθαν από την ΕΡΤ, προβάλλοντας ενίοτε τις αθόρυβες, αλλά συνάμα αιχμηρές ταινίες του. Οι “ Ακίνητες Ζωές”, η” Αίσθηση Αμαρτίας” και το -προ διετίας- έργο “ Πέρα από τα Βουνά”, αποτελούν την κραυγή του Κινέζου Ζία Ζανγκ Κε, για την αστικοποίηση της πατρίδας του, για τον ακραίο ατομικισμό, που επιδρούν καταλυτικά και στις οικογενειακές σχέσεις.

Ο ποιητικός τίτλος “ Η στάχτη είναι το καθαρότερο λευκό”, υποκρύπτει τους αγαπημένους του συμβολισμούς, οι οποίοι εμφανίζονται στο δίωρο δημιούργημά του,όπου πρωταγωνιστεί η μούσα του και σύζυγός του, η Τάο Ζάο.

Η ιστορία του, μας πάει 18 χρόνια πίσω, μια εποχή που για τον Ζία Ζανγκ Κε είναι κομβική για την Κίνα, γιατί τότε, η καπιταλιστική οικονομία, ξεκίνησε να διαβρώνει σε μεγάλο βαθμό τις μικρές κοινότητες, όπως συμβαίνει στην περιοχή που μένει η ηρωίδα μας, μαζί με τον μικροαπατεώνα άντρα της.

Ενώ οι δουλειές τους δεν πάνε καλά και η συμπεριφορά του άντρα της προς το πρόσωπό της, σε κάποιες στιγμές εμφανίζεται υποτιμητική, θα τον υπερασπιστή, τη στιγμή που δέχεται επίθεση από μέλη μιας συμμορίας, προτάσσοντας ένα όπλο. Θα πληρώσει βαρύ τίμημα και φυλακή πέντε χρόνων.

Όταν θα βγει, τίποτα δεν θα είναι ίδια, ενώ ο άντρας της είναι εξαφανισμένος. Θα ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι για να τον βρει.

Η ματιά του Ζία Ζανγκ Κε παραμένει οξυδερκής και βαθιά στοχαστική και πεσιμιστή για μια Κίνα αλλοιωμένη, ενώ το μοναδικό καθαρό πρόσωπο… είναι η ηρωίδα μας, την οποία διαρκώς απομονώνει από το διαβρωμένο κοινωνικό περιβάλλον. Δεν επιλέγει να την ενσωματώσει μέσα σε αυτό, και το συγκεκριμένο γεγονός,  ορίζει και την πολιτική-σοσιαλιστική του ματιά.

2. Bohemian Rhapsody (3.5/5)

Για τον ηγέτη του βρετανικού συγκροτήματος Queen, τον Φρέντι Μέρκιουρι, είναι αφιερωμένη η ταινία με τον εμβληματικό τίτλο “Bohemian Rhapsody”, του ομώνυμου οπερατικού ροκ τραγουδιού, που εκτόξευσε τη φήμη τους, το 1975.
Την ταινία σκηνοθετεί ο Μπράιαν Σίνγκερ( Συνήθεις Ύποπτοι, Χ-Men), για λογαριασμό της 20th Century Fox,  και το γεγονός ότι στους τίτλους τέλους, εμφανίζεται η “ υπογραφή” του, έχει την σημασία του, γιατί ο Σίνγκερ, απολύθηκε στα τελευταία στάδια των γυρισμάτων, εξαιτίας των φημών για παιδεραστία και μιας μεγάλης κόντρας που είχε, με το επιτελείο του και με τους πρωταγωνιστές του.

Η ταινία, δεν παρακολουθεί το βίο του Μέρκιουρι, από τη στιγμή της γέννησής του στην Τανζανία( λεγόταν Farrokh Bulsara)  και τη νέα ζωή των Ινδών γονέων του στα προάστια του Λονδίνου, αλλά ξεκινάει – περίπου-από την στιγμή, που ως φοιτητής, και με θράσος, θα συστηθεί στον κιθαρίστα Μπράιαν Μέι (Γκουιλίμ Λι)και στον ντραμίστα Ρότζερ Τέιλορ(Μπεν Χάρντι), μέλη του νεοσύστατου γκρουπ “ Smile” και μετέπειτα, μαζί με τον Μέρκιουρι, ήταν η ραχοκοκαλιά των Queen.
Ο τρόπος που παρουσιάζεται η μεταξύ τους γνωριμία, αμφισβητείται από τους εν ζωή πρωταγωνιστές, όπως αμφισβητούνται και διάφορα συμβάντα που εξελίσσονται, παράλληλα με την ερωτική σχέση του Μέρκιουρι με την  Μέρι Ώστιν(Λούσι Μπόιντον),με την πρώιμη ομοφυλοφιλία του και με την αποκάλυψή του, οτι είναι φορέας του AIDS.

Η επιλογή ενός τηλεοπτικού αστέρα, του Ράμι Μάλεκ, να κρατήσει το βασικό ρόλο, συνιστά την πιο εύστοχη απόφαση του σκηνοθέτη και της παραγωγής. Η εμφανισιακή μεταμόρφωση του Μάλεκ,  είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακή, όπως είναι εντυπωσιακή και η βαθιά διείσδυση,  μέσα στον χαρακτήρα του Μέρκιουρι , που ήταν γεμάτος αντιφάσεις, εξαιτίας και της δυσκολίας του, να διαχειριστεί τη δόξα, τα ερωτικά του πάθη και την συγκρουσιακή σχέση με τους γονείς του.
Η ταινία- ορθά- δεν έχει τα γνωστά φλασμπακ-ίσως θα μπορούσε να είναι κάπως μαζεμένη χρονικά, να έλειπαν και κάποιες στιγμές εύκολων προσεγγίσεων- ενώ η δύναμή της, είναι μέχρι την πρώτη της ώρα-μέχρι δηλαδή την εξιστόρηση της δημιουργίας του Bohemian Rhapsody, αλλά και στο φινάλε της, στο comeback του Μέρκιουρι στην  συναυλία για την οικονομική στήριξη στους φτωχούς του Τρίτου Κόσμου, στο live aid,  το 1985.

3.  Η Κατηγορούμενη  (3/5)

Πρόκειται για ένα καλοκουρδισμένο θρίλερ μυστηρίου από την Αργεντινή. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Γκονζάλο Τόμπαλ, αποτίει το δικό του φόρο τιμής στο σινεμά του Χίτσκοκ. Μια ταινία που -όπως συμβαίνει σε όλες τις αντίστοιχες του είδους, η υπόθεση ξεκινάει μετά το έγκλημα και…- “παίζει” διαρκώς με τις αμφιβολίες, καθοδηγώντας το κοινό σε διαφορετικά μονοπάτια σχετικά με την ταυτότητα του δολοφόνου μιας νεαρής φοιτήτριας. Αυτουργός, είναι άραγε η κολλητή της και βασική κατηγορούμενη   ή κρύβεται κάποιο άλλο πρόσωπο; Μολονότι υπάρχει σαφήνεια κι ενδιαφέρον σε  κάθε πλάνο και σε  κάθε σκηνή,  τροφοδοτούμενα από την εμπειρία των γνωστών ηθοποιών Daniel Fanego, Gerardo Romano και Gael García Bernal , δεν αποφεύγει να χρησιμοποιήσει ένα ακραίο μυθοπλαστικό στοιχείο, το οποίο, όσοι ψάχνουν τα πράγματα, θα το θεωρήσουν υποτίμηση της νοημοσύνης τους και δεν είναι άλλο, από το γεγονός πως η μοναδική κατηγορούμενη ακόμα και τις μέρες της δίκης, δεν προφυλακίζεται, αλλά βρίσκεται σπίτι της, με την οικογένειά της και μπορεί να πράττει κατά το δοκούν…να φτάνει σε απόσταση αναπνοής από την μητέρα του θύματος. Στο έργο υπάρχουν κι άλλα στοιχεία μη ρεαλιστικά.

4.  Suspiria (2.5/5)

Το πολυαναμενόμενο ριμέικ της ταινίας τρόμου του Ντάριο Αρτζέντο ” Suspiria” από τον Λούκα Γκουντανίνο( Call me by your name), μπορεί να έκανε τον Ταραντίνο να κλάψει από συγκίνηση, αποτελεί όμως την ταινία που δίχασε περισσότερο κοινό και κριτικούς

Ο Ιταλός σκηνοθέτης δημιουργεί μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα από αυτήν,  της ταινίας του 1977 και το γεγονός  αυτό γίνεται αντιληπτό,  ήδη από την έναρξη.

Βρισκόμαστε στο Βερολίνο μετά το τέλος του Πολέμου, σε μια περίφημη σχολή χορού, που διευθύνει η μαντάμ Μπλανκ( Τίλντα Σουίντον). Η ταλαντούχα Αμερικανίδα χορεύτρια Σούζι Μπάνιον (Ντακότα Τζόνσον), θα παρουσιαστεί εκεί για μια οντισιόν, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπη, με ένα επεισόδιο, όταν η Σάρα, θα κατηγορήσει την μαντάμ Μπλανκ, για βασανισμό  της Πατρίσια-μέχρι τότε ήταν η  κορυφαία  της χορεύτρια-. Το σώμα της Σάρα αστραπιαία θα υποστεί κλυδωνισμούς και  θα σωριαστεί στο έδαφος από τους αφόρητους πόνους.

Η ” αθώα” Σούζι Μπάνιον, θα βρεθεί το επόμενο διάστημα στο επίκεντρο της προσοχής της μαντάμ Μπλανκ, οφείλοντας να ακολουθήσει τους “αυταρχικούς”  όρους του παιχνιδιού της κι εάν αρνηθεί, θα υποστεί τις συνέπειες. Μια σχολή χορού, με μυστικά δωμάτια κι ένα… μοναδικό- απόλυτο αφεντικό.

Η σχολή-κολαστήριο, μετατρέπεται σε  θέατρικό πλατώ, όπου εκεί παίζονται τα παιχνίδια εξουσίας και ανταγωνισμού.

  Ο εκφοβισμός και η μεταφυσική βία, αποτελούν τα όπλα της διευθύντριάς του,  για να επιβληθεί, αλλά το ερώτημα-το οποίο θα αφήσουμε αναπάντητο- είναι: κι αν η μανταμ Μπλανκ αντικατασταθεί, η αντικαταστάτρια της, πως θα πορευτεί; Ο φασισμός εμφανίζεται με  άλλο μανδύα και  θα μπορούσε μεταφορικά, να αντιπροσωπεύει οποιαδήποτε μορφή ολοκληρωτισμού.   Η ευφυΐα του Γκουαντανίνο, προσκρούει πάνω στις εσκεμμένες και προβοκατόρικες σκηνές του παράλογου τρόμου, προκαλώντας σύγχυση για το νόημα αυτής της επιλογής.

5. Πητερλού (1.5/5)

Την άγνωστη στο ευρύ κοινό Σφαγή στο Πητερλού που έλαβε χώρα το 1819 στο Μάντσεστερ φέρνει στην μεγάλη οθόνη ο “ Μάικ Λι”, τέσσερα χρόνια μετά τη βιογραφική ταινία για το ζωγράφο Τέρνερ.
Ο γνωστός και αγαπημένος Βρετανός σκηνοθέτης, μεγάλωσε κοντά στην περιοχή και ήταν μεγάλη του επιθυμία, να ολοκληρώσει κάποια στιγμή, ένα έργο για τα τραγικά συμβάντα του 19ου αιώνα που αποτέλεσαν το έναυσμα για τις ευρύτερες αλλαγές που παρατηρήθηκαν έκτοτε στη Βρετανία
Ήταν η περίοδος μετά τους ναπολεόντιους πολέμους, όπου και στη Βρετανία οι πολίτες ζούσαν μέσα στην εξαθλίωση εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης, ενώ το βρετανικό σύστημα, δεν επέτρεπε στην εργατική τάξη να διεκδικήσει τα βασικά της δικαιώματα. Οι εργάτες και οι νοικοκυραίοι  ζητούν δικαιότερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, οργανώνονται κρυφά και ξεσηκώνονται τον Αύγουστο του 1819, σε μια διαδήλωση στην Πλατεία του Αγ. Πέτρου , που συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Το ιππικό-εκτελώντας εντολές-προσπάθησε να την εμποδίσει από τα σπάργανά της, σκοτώνοντας 15 πολίτες.

Είναι κατανοητές οι προθέσεις του Μάικ Λι να παρουσιάσει, όπως έγιναν τα γεγονότα, αλλά ο διακαής του πόθος, σκοντάφτει στην επιλογή του, να κάνει μια ταινία με δεκάδες χαρακτήρες και με μια αφηγηματική ροή, που δίνει βαρύτητα σε αχρείαστες λεπτομέρειες πριν τον ξεσηκωμό. Το κινηματογραφικό του στιλ, δεν είναι σύγχρονο, ούτε καν σύγχρονο τηλεοπτικό , ενώ και την ίδια την μάχη την παρουσιάζει άνευρη, στατική και μονόπλευρη. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ρόρυ Κιννέρ, Μαξίν Πικ, Νηλ Μπελ, Φίλιπ Τζάκσον, Βίνσεντ Φράνκλιν, Καρλ Τζόνσον, Τιμ ΜακΊνερνυ.