The Rider. Η ταινία που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στις Νύχτες Πρεμιέρας

Δέσποινα-Ηλέκτρα Βούλγαρη

Δύο χρόνια μετά τα βραβευμένα «Τραγούδια που μου Έμαθαν τα Αδέρφια μου», η ανερχόμενη Αμερικανίδα σκηνοθέτις Κλόντια Ζάο επέστρεψε στις Νύχτες Πρεμιέρας με το συναισθηματικό δράμα «The Rider», αποσπώντας τη Χρυσή Αθηνά λίγους μήνες μετά το Βραβείο του Δεκαπενθημέρου των Σκηνοθετών στο 70ο Φεστιβάλ Καννών.

Ο Μπράντι τραυματίζεται σοβαρά στο κεφάλι και αναγκάζεται να εγκαταλείψει τους αγώνες ροντέο, μοναδικό στόχο και όνειρο στη ζωή ενός καουμπόη στη νότια Ντακότα, όπου το αρχέτυπο του καουμπόη διατηρείται και φαίνεται να είναι η μόνη διέξοδος για τα νεαρά αγόρια που μεγαλώνουν σε φτωχές οικογένειες στην αμερικάνικη ενδοχώρα. Την πραγματική ιστορία του Μπράντι (ο πρωταγωνιστής είναι ερασιτέχνης και όντως αγωνιστής ροντέο) ακολουθεί ο φακός της Ζάο ρίχνοντας το βάρος στην εσωτερική μάχη του Μπράντυ που στερείται αυτό για το οποίο γεννήθηκε.

Ο μέθυσος πατέρας με οικονομικά χρέη, η εύθραυστη αδερφή, οι φίλοι, ακριβώς οι ίδιοι στην πραγματική ζωή του ήρωα, συνθέτουν το ρεαλιστικό πορτρέτο ενός πληγωμένου, ολιγομίλητου κάουμποη, που προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του και να διαμορφώσει νέα ταυτότητα. Η νατουραλιστική προσέγγιση ενισχυμένη από την άρτια κινηματογράφηση της αχανούς ενδοχώρας αναμειγνύεται με στοιχεία έντονου λυρισμού, τόσο στην απεικόνιση της ιδιαίτερης σχέσης του πρωταγωνιστή με τα άλογα, όσο και στη σχέση με τον παραπληγικό φίλο του, θύμα τραυματισμού του ροντέο κι ο ίδιος.

Πέρα από τη σκιαγράφηση ενός δυνατού χαρακτήρα με εσωτερικές συγκρούσεις και τη docu-fiction χροιά που καταγράφει έναν τρόπο ζωής, άγνωστο στον 21ο αιώνα, το «The Rider» καταφέρνει να κάνει το μύθο του καουμπόη καθολικό. Η ψυχική δύναμη, η ανθεκτικότητα, η έννοια του αυτοσκοπού ξεφεύγουν από τα όρια του μικρόκοσμου του πρωταγωνιστή, του σύγχρονου γουέστερν και αφορούν κάθε ανθρώπινη ιστορία.