Σε κατάσταση βαριάς κατάθλιψης ο Αλ Πατσίνο… στις ταινίες Manglehorn&The Humbling

Κριτική από Φεστιβάλ Βενετίας

Ιάκωβος Γωγάκης

Ο Αλ Πατσίνο είναι το πρόσωπο της 4ής μέρας της διοργάνωσης, με 2 ταινίες που πρωταγωνιστεί να συγκεντρώνουν την προσοχή του κινηματογραφικού κόσμου, εδώ στη Βενετία. Σε αντίθεση με τους 2 ψυχικά διαταραγμένους ρόλους, ο πολυβραβευμένος ηθοποιός εμφανίστηκε στις διασκέψεις τύπου, με απίστευτη διάθεση, έχει σχέδια για το μέλλον και για άλλα πρότζεκτ, κι ας είναι 75. Ακολουθούν οι κριτικές μας

Διαγωνιστικό

” Manglehorn” 2.5/5

Μέσα από εμπόδια οικονομικής φύσεως, πέρασε ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκρίν, μέχρι να γυρίσει το ” Manglehorn”, ένα έργο που το επεξεργαζόταν  χρόνια και είχε εξαρχής την επιθυμία  να είναι πρωταγωνιστής ο Αλ Πατσίνο.

Ο σκηνοθέτης από το Τέξας( δύο του ταινίες προβλήθηκαν στην Ελλάδα την σεζόν που μας πέρασε, “Ο Γελαστός Πρίγκιπας “και το “Joe”) , έχει ως πυρήνα του νέου του έργου, αυτό που αποκαλείται στη ψυχιατρική και στη ψυχανάλυση  ” Τραυματική Μνήμη”. Πως ένα γεγονός, εν προκειμένω η “απώλεια” ενός  προσώπου, δημιουργεί στους πιο στενούς του ανθρώπους εμμονικά σύνδρομα, αδράνεια(ζουν μόνο για να υπάρχουν), διαστρεβλώνουν γεγονότα,  δεν μπορούν να δουν τι είναι αληθινό τελικά και τι ψέυτικο, δεν θέλουν να κάνουν βήμα μπροστά στο υπόλοιπο της ζωής τους.

Μην τρομάζετε. Αυτό που μόλις αναφέραμε, είναι η ουσία του έργου. Η ταινία είναι απλοϊκά δοσμένη και μπορεί να προβλεφθεί, που ίσως αυτά τα δύο, να και οι αδυναμίες της.

Το σκηνικό στήνεται σε ένα προάστιο κοντά στο Τεξας των Ηνωμένων Πολιτειών, που είναι και ο τόπος καταγωγής του Γκρίν. Ο Αλ Πατσίνο κρατάει τον βασικό ρόλο, ερμηνεύοντας τον Άντζελο Μανγκλέχορμ, πρώην προπονητή του μπέιζμπολ και νυν κλειδαρά. Στη ζωή του υπάρχουν δύο πράγματα, η γάτα του η Φάνι και οι αναμνήσεις μιας αγάπης αρκετών χρόνων πίσω, η Κλάρα, όπου η σχέση τους δεν ευδοκίμησε. Σχεδόν καθημερινά της αλληλογραφεί, περιμένοντας ανταπόκριση.Θα επισκεφθεί τον νεαρό Τζέικομπ και εκεί θα μάθουμε ότι είναι γιός του, από άλλο γάμο.Επικοινωνία μεταξύ τους δεν φαίνεται να υπάρχει. Ο πατέρας έχει απομυθοποιήσει το χρήμα και το αμερικάνικο όνειρο, αντίθετα ο κουστουμαρισμένος γιός -που είναι  σύμβουλος επενδύσεων- ενδιαφέρεται για τη μεγάλη ζωή.Στη ζωή του Άντζελο Μανγκλέχορμ θέλει να μπει μια τραπεζική υπάλληλος που τον έχει ερωτευτεί, μα οι αναμνήσεις και οι δαίμονες του, δεν του επιτρέπουν να ξεφύγει μια για πάντα από το παρελθόν.

Η επιλογή του Πατσίνο για την ερμηνεία του  συγκεκριμένου ήρωα, μόνο τυχαία δεν ήταν. Ο Γκόρντον Γκριν κατευθύνει, αλλά αφήνει τον τρομερό ηθοποιό να προσθέσει και δικά του χαρακτηριστικά, φέρνοντας το ρόλο στα μέτρα του. Από την 90 λέπτη διάρκεια, μόνο μία φορά-αν δεν κάνω λάθος- δεν εμφανίζεται ο Πατσίνο, τη στιγμή που η κάμερα διεισδύει στο χειρουργείο, για μια επέμβαση- όχι του ίδιου- της γάτας του.Σε flashback  μερικών δευτερολέπτων -που μας θύμισε τα αμάξια στη σειρά από το “Weekend” του Γκοντάρ-  το έργο θα αρχίσει να λειτουργεί ως ένα δραματικό παιχνίδι της πραγματικότητας με την φαντασία.Η Χόλι Χάντερ κρατάει έναν συμπαθητικό-υποστηρικτικό ρόλο.

 Δεν είναι μια ταινία που ξετρελαίνει, που σοκάρει, μια τίμια low profile σκηνοθετική δουλειά είναι, που τονίζει ότι οι νέες γνωριμίες και οι  μικρές χαρές της ζωής απαλύνουν τον πόνο, με τον Πατσίνο χαλαρό και μέσα στο πνεύμα του ρόλου, αλλά με τόσες δυνατές αμερικάνικες ταινίες τη σεζόν που διανύουμε, φαντάζει θαύμα να βρεθεί είτε ο Πατσίνο είτε ο Γκόρντον Γκριν μέσα στις υποψηφιότητες των Όσκαρ.

Εκτός Συναγωνισμού

 Ταπείνωση(The Humbling) 2.5/5

Η δεύτερη ταινία με πρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο λέγεται “Τhe Ηumbling” και προβλήθηκε στις εκτός συναγωνισμού.Πρόκειται για την κινηματογραφική προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ σε σκηνοθεσία του Μπάρι Λέβινσον(  Ο Άνθρωπος της Βροχής).

Το έργο παρακολουθεί τη ζωή ενός μοναχικού 60φέυγα ηθοποιού, σε μια καριέρα που βρίσκεται στη δύση της, και περιμένει εναγωνίως να ερμηνεύσει  τον σαιξπηρικό Άμλετ. Είναι βαριά καταθλιπτικός, κολλημένος στο skype  να συνομιλεί με τον ψυχαναλυτή του. Τα μπλέκει με μια πολύ μικρότερη του, που είναι η κόρη μιας φίλης του και παλαιάς του ερωμένης. Η κοπέλα αυτή είναι ταυτόχρονα και λεσβία.

Κοινωνική κωμωδία καταστάσεων που παρά την ανάλαφρη και σπονδυλωτή της δομή της, δεν θα μας κάνει να κοιτάμε τα ρολόγια μας. Πρώτον γιατί στο έργο αυτό υπάρχουν συνέχεια ανατροπές, νέα πρόσωπα εισβάλλουν( τρανσέξουαλ,λεσβίες, γονείς, μια τρελοπαντιέρο που ψάχνει κάποιον να σκοτώσει τον άντρα της), και δεύτερον,  υπάρχει ένας Άλ Πατσίνο πλήρως απελευθερωμένος από οποιαδήποτε όρια, σαρκάζει και ταυτόχρονα αυτοσχεδιάζει. Ουσιαστικά ολόκληρη η ταινία αφορά πτυχές του δικού του εαυτού. Δεν είναι τυχαίο ότι ερμηνεύει επί σκηνής Σαίξπηρ( τον οποίο λατρεύει) δεν είναι τυχαίο που εμφανίζεται να έχει σχέση με μικρότερη του, η σύζυγος του στη πραγματικότητα είναι 36 και αυτός 75.

Τον ρόλο της ατίθασης νεαρής συντρόφου, ερμηνεύει το κορίτσι ” Frances Ha” η Γκρέτα Γκέργουικ.