Τετάρτη 04: 45
Κοινωνικό θρίλερ, 116’, Ελλάδα- Γερμανία 2015
Του Αλέξη Αλέξίου
Με τους Στέλιο Μάινα, Δημήτρη Τζουμάκη, Γιώργο Συμεωνίδη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αδάμ Μπουσδούκος, Μίμι Μπρανέσκου
Ο Στέλιος Δημητρακόπουλος (Στέλιος Μάινας), ιδιοκτήτης τζαζ μπαρ στην Αθήνα και οικογενειάρχης με αρκετά προβλήματα στο γάμο του, έχει μόλις μιάμιση μέρα – 32 ώρες για την ακρίβεια- ώστε να διορθώσει τα πράγματα που πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όμως ο ερχομός του ρουμάνου αρχιγκάγκστερ στον οποίο χρωστάει χρήματα, θα δυσχεράνει κι άλλο την κατάσταση σε μια Αθήνα όπου βρέχει διαρκώς και το ξέσπασμα βίας – από όλους τους εμπλεκόμενους στην ιστορία- είναι απλώς ζήτημα χρόνου. Επιπλέον ο Στέλιος έχει να αντιμετωπίσει και τη δικαιολογημένη «απαίτηση» της συζύγου του (Μαρία Ναυπλιώτου) να ασχοληθεί λίγο με την οικογένεια του ενόψει Χριστουγέννων στολίζοντας, έστω, το χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού! Η επιμονή του ήρωα -που βρίσκεται εγκλωβισμένος σε αδιέξοδο- να φτιάξει τα πράγματα όπως αυτός θεωρεί ότι είναι καλύτερα, θα δρομολογήσει μια σειρά από ακραίες συμπεριφορές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις…
«Ξέρεις τι πάει στραβά σε αυτή τη χώρα;». Μια φράση που ακούγεται στο φιλμ και δίνει το έναυσμα για να ξεκινήσει η δράση, δίνοντας τις κατάλληλες απαντήσεις στο ερώτημα. Επτά χρόνια μετά από το πετυχημένο καλλιτεχνικά αλλά όχι κι εμπορικά ντεμπούτο του, την εγκεφαλική και αρκετά εσωστρεφή «Ιστορία 52», ο Αλέξης Αλεξίου επανέρχεται στο προσκήνιο με την «Τετάρτη 04:45». Ένα υποδειγματικό, καλογυρισμένο και δυναμικό αθηναϊκό νεονουάρ, η δράση του οποίου κορυφώνεται όταν οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν την ώρα του τίτλου. Τόπος δράσης είναι η χειμωνιάτικη Αθήνα του 2010. Η Αθήνα της κρίσης, στην οποία βρέχει διαρκώς θυμίζοντας Λονδίνο με τα πάντα να δείχνουν θολά και τόσο ρευστά. Υγρή φωτογραφία (άξια η δουλειά του Χρήστου Καραμάνη), μουντός καιρός, σκοτάδι στις ψυχές των ηρώων. Το προσχηματικό σενάριο αφορά μια τυπική ιστορία κοινωνικής αδικίας, γεμάτη από λάθη και ψέματα, που οδηγούν σε μια βίαιη αντίδραση. Και μια αναπάντεχη εκδίκηση. Εκδίκηση όμως ποιου και απέναντι σε ποιον?
Ο παγιδευμένος στις εμμονές, τις ουσίες και το νεοπλουτισμό ήρωας του έργου είναι ένας νεοέλληνας καταφερτζής, από αυτούς που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης. Μπορεί να έχει μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την κατρακύλα του αλλά δεν φταίει μόνο αυτός για όσα έγιναν. Ο μαφιόζος ρουμάνος έρχεται να εισπράξει τα χρωστούμενα. Θα ζητήσει από τον Στέλιο ξεπλήρωμα του χρέους ειδάλλως θα του αρπάξει το μαγαζί. Είτε με το καλό είτε με το ζόρι. Κάτι ανάλογο θα απαιτήσει ο ρουμάνος κι από τον αλβανό ιδιοκτήτη στριπτιζάδικου. Η αντίδραση του δεύτερου (ηλεκτρισμένη ερμηνεία από τον Γιώργο Συμεωνίδη) δεν θα είναι μοιρολατρική όπως του Στέλιου: θα σηκώσει ανάστημα και θα καταφύγει στη βία. Το ποιος θα ωφεληθεί ή θα ζημιωθεί από το ξέσπασμα της βίας που ελλοχεύει σε κάθε καλογυρισμένη κι γεωμετρικά συμπυκνωμένη σκηνή, είναι ένα ζητούμενο που σχετίζεται με την εύλογη απορία όχι του «τι στραβά πάει σε αυτή τη χώρα» αλλά για το τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Σχεδόν κάθε χαρακτήρας του έργου έχει ένα παιδί. Το μέλλον που θα κληρονομήσει το εκάστοτε παιδί βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το αμάρτημα που πατρός του. Φυσικά ο φόρος (αίματος) που καλείται να πληρώσει θα οδηγήσει την πλοκή στο αιματοβαμμένο και κάπως γκροτέσκο φινάλε. Φυσικά και το έργο είναι μια αλληγορία για την Ελλάδα των μνημονίων, του μη βιώσιμου χρέους προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και της σύγχρονης εξαθλίωσης των πολιτών της.
Με μεαστρία και φροντισμένες σκηνοθετικές ιδέες ο Αλεξίου μεταφέρει την φαινομενικά στιβαρή (αλλά στην πραγματικότητα τόσο εύθραυστη) σπιτική θαλπωρή – ζητούμενο για κάθε οικογενειάρχη είναι η ασφάλεια των μελών της οικογένειας του- στο τοπίο της βάναυσης καθημερινότητας ενός άγριου σκηνικού όπου ισχύει ο νόμος της νύχτας. Οι χαρακτήρες είναι σκιαγραφημένοι άψογα από τον Αλεξίου: ο πρωταγωνιστής του Μάινα συνειδητοποιεί ότι όσα είχε χτίσει ως τώρα και θεωρούσε καμάρι και επιτυχία του δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα σαθρό οικοδόμημα φτιαγμένο στην άμμο που θα καταρρεύσει όταν ο αγώνας με το χρόνο χαθεί. Σε ρεσιτάλ ερμηνείας ο Δημήτρης Τζουμάκης είναι ο συνέταιρος του Στέλιου και σύνδεσμος με το Ρουμάνο, που θα αναθέσει στον απελπισμένο πρωταγωνιστή κάποιες «δουλειές» πριν τακτοποιήσουν το ζήτημα του χρέους. Κι από κοντά όλοι οι δεύτεροι ρόλοι. Ακόμη κι ο τυπάς γκάνγκστερ του Αδάμ Μπουσδούκος, λιγομίλητος και μπλαζέ, μάς θύμισε τα λόγια του κολλητού του Φατίχ Ακίν, πριν από λίγες μέρες στην επίσκεψη του στην Αθήνα: «ο Αδάμ προτιμάει χαρακτήρες που δεν μιλούν συχνά γιατί ξεχνάει συνεχώς τα λόγια του»!
Το φιλμ θα λάβει μέρος στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του νεοϋορκέζικου φεστιβάλ της Tribeca που ίδρυσε ο Ρόμπερτ ντε Νίρο πριν από 13 χρόνια, απέναντι σπουδαίους δημιουργούς του παγκόσμιου σινεμά. Μια διάκριση σημαντική που προμηνύει καλά μαντάτα για το έργο του Αλεξίου.
“Τετάρτη 04: 45″ από 12/3 στους κινηματογράφους σε διανομή Feelgood
About the author: Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Has 57 ArticlesΓεννήθηκε στη Νίκαια και μεγάλωσε στον Πειραιά. Το μικρόβιο του σινεμά το κόλλησε στο ΣΙΝΕΑΚ τη μόνη πλέον αίθουσα της πόλης- κάποτε είχε 10. Βρίσκει το αμερικανικό σινεμά ασυναγώνιστο τεχνικά, το ευρωπαϊκό συγκινητικά ουμανιστικό και το ασιατικό από άλλο πλανήτη- δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Αγαπάει την Ανδαλουσία και το Παρίσι, ενώ θα μπορούσε να ζει μόνιμα σε ένα αεροδρόμιο όπως ο Τομ Χανκς στο «Terminal». Η λαχτάρα του για σινεμά είναι ακόρεστη. Όπως είπε κι ο αγαπημένος του Αντονιόνι «κάνουμε ταινίες για να γίνουμε πιο υπέροχοι». Εκείνος αρκείται στο να «βλέπουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ταινίες: αν έτσι γίνουμε πιο υπέροχοι, ακόμη καλύτερα». Από το 1995 εργάζεται ανελλιπώς ως κριτικός κινηματογράφου.
RELATED ARTICLES
-
-
-
Προέναρξη 74ης Μπερλινάλε…με το δεξί!
15/02/2024, 02:10 -
Τα Παιδιά του Χειμώνα
23/01/2024, 23:56
Οι Τελευταίες Αναρτήσεις
-
28/02/2024, 23:31 Άκουσέ με
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να επικοινωνήσω
Διαβάστε Περισσότερα... -
21/02/2024, 18:08 Perfect Days
Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης « Ποιητή των δρόμων» τον αποκαλούσαν οι
Διαβάστε Περισσότερα... -
20/02/2024, 15:04 O ισραηλινός σκηνοθέτης Άμος Γκιτάι ζητάει modus vivendi στη Μέση Ανατολή. «Η Άντρεα Παίρνει Διαζύγιο» ξεχωρίζει στο Πανόραμα
Ανταπόκριση-κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Το κινηματογραφικό
Διαβάστε Περισσότερα... -
18/02/2024, 03:55 74 Μπερλινάλε: Στο προσκήνιο η τραγική ιστορία της Χίλντε Κόπι, η μεταφυσική Arcadia και η Παλαιστίνη
Ανταπόκριση και κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου
Διαβάστε Περισσότερα... -
16/02/2024, 15:34 « Το Αγαπημένο μου Κέικ». Το ιρανικό σινεμά εξακολουθεί και στην Μπερλινάλε να συγκλονίζει
Κριτική από Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Έξοχη αναπαράσταση των ανθρώπινων
Διαβάστε Περισσότερα... -
16/02/2024, 03:37 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου: « All the Long Nights» & «Η Κουζίνα»
Κριτικές από το 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου Ιάκωβος Γωγάκης Η ιαπωνική
Διαβάστε Περισσότερα...