A Hard Day

 Έγκλημα,Θρίλερ, 111′, Νότια Κορέα 2014

Πρωτότυπος Τίτλος: Kkeut-kka-ji-gan-da Γλώσσα: Κορεάτικα

Του Kim Sung Hoon

Με τους  Sun-kyun Lee, Jang In-sub, Man-sik Jeong

Γράφει η Ελένη Ανδρεάδου

 Ο ντετέκτιβ Gun-Soo μπλέκει σε μια απίστευτη περιπέτεια, που κινείται στα όρια της παράλογης κακοτυχίας, στη διαδρομή  προς την κηδεία της μητέρας του.

Διαφθορά, βρώμικο χρήμα, ξεπούλημα συνειδήσεων, δωροδοκίες, ναρκωτικά, βία και η χρεοκοπία του σύγχρονου κοινωνικού οικοδομήματος είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν τον δημιουργικό οίστρο του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Kim Sung Hoon, σ’ αυτή την ταινία δράσης.

Δανειζόμενο χαρακτηριστικά ταινιών θρίλερ με έντονο σασπένς, το “A hard day” διακρίνεται όχι για την θεματολογική του πρωτοτυπία αλλά κατεξοχήν για την ιδιότυπη και εφευρετικά δοσμένη του βία που αγγίζει, κάποιες φορές, την κωμωδία ακόμα και την παρωδία μέσα στην υπερβολή του.

Με ξεκάθαρη κινηματογράφηση ο χαρακτήρας της ταινίας διαφαίνεται από το πρώτο  μόλις λεπτό, ενώ η ένταση κορυφώνεται με την προοδευτική πολυπλοκότητα της πλοκής.

Η γραμμικότητα του αφηγηματικού άξονα διακόπτεται σε μικρές ελεγχόμενες δόσεις κυρίως από flash back.  Κάθε καδράρισμα αποκλείει τη σταθερότητα της εικόνας, η αγωνία επιτείνεται με τη βοήθεια των “αυθαίρετων” γωνιών λήψης, τις  γρήγορες εναλλαγές  πλάνων, τα επίμονα κοντινά και την αποσπασματικότητα.

Ο κεντρικός ήρωας βρίσκεται σε μια αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση με την παράνοια μιας πραγματικότητας, ισορροπώντας σε ακρότητες μέσα σ’ένα σκοτεινό και κλειστοφοβικό παρασκηνιακό φόντο.

 Ο Kim Sung Hoo μεροληπτεί ανοιχτά υπέρ του ήρωά του, γονιμοποιώντας ένα είδος ηρωισμού στην-αρχικά τουλάχιστον-εγωπαθή και δειλή του στάση ζωής. Στο τέλος η τύχη τού χαρίζεται απλόχερα “δικαιώνοντας” τον για την τολμηρή του ασέβεια απέναντι σε ηθικούς και κοινωνικούς κανόνες.

Οι ερμηνείες είναι μοναδικά δομημένες, απόλυτα εναρμονισμένες με τις κινηματογραφικές συντεταγμένες του Sung Hoo, ευανάγνωστες και χωρίς υπαινικτικές προεκτάσεις, ιδιαίτερα από τις δυο κεντρικές φυσιογνωμίες Lee Sun Kyun και Cho Jin Woong, που “λεηλατούν” τον φακό με πληθωρική υποκριτική λιτότητα. Εν τέλει κερδίζουν το θεατή χωρίς να υποκινούν τη συμπάθειά του, διατηρώντας μέχρι τέλους την καταχρηστική απρέπεια της επιφανειακής τους βουλιμίας, που τους ωθεί σε μια ηδονικά αυτάρεσκη αναμέτρηση μέχρι τελικής πτώσεως, έχοντας πιθανόν ξεχάσει το κίνητρο της αρχικής τους αντιπαράθεσης.

Η ταινία προβλήθηκε μεταξύ άλλων στα Φεστιβάλ Καννών, Τορόντο και Λονδίνου