Κάποια Μίλησε

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Στην αμερικανική φιλμογραφία, μερικά από τα πιο διεισδυτικά δημοσιογραφικά θρίλερ, έχουν βρει τη θέση τους ανάμεσα στις πιο προβεβλημένες ταινίες όλων των εποχών.

Ταινίες εξερεύνησης κι αποκάλυψης σκανδάλων, αυταπάρνησης και ηρωισμού των εκπροσώπων του Τύπου. Οι δημοσιογράφοι παθιάζονται, ξημεροβραδιάζονται, θυσιάζουν προσωπικό χρόνο, διαλύουν τις σχέσεις τους, επανακαθορίζουν τη ζωή τους βάσει της επιθυμίας τους, να έχουν την είδηση και να λάμψει η αλήθεια.

Οι ίδιοι να δικαιωθούν επιθυμούν και οι ένοχοι να πληρώσουν το τίμημα.

Είτε οι εξιστορήσεις ακολουθούντα πραγματικά γεγονότα( Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου, Kill the Messenger), είτε έχουν έντονο το στοιχείο της μυθοπλασίας ( Η Κατάσταση των Πραγμάτων).

Στην εποχή μας, οι ιστορίες σεξουαλικής κακοποίησης γυναικών βρίσκονται στο προσκήνιο και η σκηνοθέτις Μαρία Σρέιντερ, αποφασίζει να βάλει σε μια σειρά το βίο και την πολιτεία του χολιγουντιανού παραγωγού Χάρβεϊ Γουάινστιν και τις εις βάρος του καταγγελίες.

Η έρευνα δύο νεαρών ρεπόρτερ της εφημερίδας «New York Times» , της Τζόντι Κάντορ και της Μέγκαν Τούι,, στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων.

Η Σρέιντερ μεταφέρει στην κινηματογραφική οθόνη, το ομώνυμο βιβλίο τους, τo « She Said”, ακολουθώντας κατά πόδας τις δύο παθιασμένες ρεπόρτερ.

Παρά την αδιαμφισβήτητη σημασία της υπόθεσης , στην απαρχή των δυναμικών κινημάτων που ακολούθησαν- όπως ήταν και εξακολουθεί να είναι το κίνημα « MeToo» – η ταινία δίνει την αίσθηση, ότι δημιουργήθηκε με την εμπορική-οσκαρική λογική, εκμαιεύοντας την στήριξη και την αποδοχή της ταινίας, μονάχα εξαιτίας του επίκαιρου θέματος της.

Ο δημοσιογραφικός κόσμος παρουσιάζεται λαμπερός και στιλιζαρισμένος, ως ένας κόσμος ανιδιοτέλειας και αταλάντευτης προσήλωσης στην αλήθεια. Την ίδια στιγμή, το μοτίβο που ακολουθείται, υιοθετεί την πεπατημένη φόρμα παρόμοιων ταινιών.

Κόβονται και ράβονται σκηνές από διάφορες ταινίες.

Ούτε όμως δένει αρμονικά, η σύνδεση της επαγγελματικής με την προσωπική ζωή των δύο ηρωίδων. Υπάρχει εμβόλιμα το στοιχείο της προσωπικής ζωής, χωρίς να στηρίζεται σε μια σταθερή σεναριακή βάση.

Η Κάρεϊ Μάλιγκαν και η Ζόι Καζάν, ήταν οι δύο εξαιρέσεις. Αντιμετώπισαν με σεβασμό την ιστορία, υπήρξαν στιγμές που απέδειξαν ότι υπό διαφορετικές συνθήκες, θα ήταν εκεί παρούσες υποκριτικά, να προσδώσουν στο έργο τη δραματουργική  του διάσταση, την οποία στέρησε η επιδερμική προσέγγιση της Μαρία Σρέιντερ.

” Κάποια Μίλησε” από την Πέμπτη 1/12 στους κινηματογράφους