The Matrix Resurrections

Η έλευση στις αίθουσες του τέταρτου « The Matrix» – με την κατάληξη «Resurrections», επιβεβαιώνει την παραδοχή της Λάνα Γουατσόφσκι , πως ό,τι είχε να λεχθεί για την κουλτούρα της κατανάλωσης, για τον άνθρωπο μηχανή, για το τι είναι αλήθεια και τι ψευδαίσθηση, για την ύλη ως μέσον αποπροσανατολισμού της ανθρωπότητας, για τους πανταχού εκμεταλλευτές, εξαντλήθηκε. Για μας ήταν αχρείαστο το δεύτερο και τρίτο μέρος , με τις θρησκευτικές και μεταφυσικές αναζητήσεις. Η ομολογία της « αναβίωσης» του αρχικού μανιφέστου φαντασίας ( 1999), δεν άφηνε εξαρχής πολλά περιθώρια για μια νέα φρέσκια ματιά και η αρχική άρνηση της  Λάνα Γουατσόφσκι για να γυριστεί νέο Matrix με το υπάρχον υλικό, ήταν σωστή.

Μάλιστα, σε κάποιο σημείο της ταινίας,  ρίχνει τα βέλη της και προς της Warner Bros  , αλλά το οικονομικό δέλεαρ ήταν τεράστιο.
Ο βασικός ήρωας της τετραλογίας, ο Νίο, παρουσιάζεται ως ο εμπνευστής ενός διάσημου βιντεοπαιχνιδιού, του Matrix, θα συναντήσει την Τρίνιτι και θα ξυπνήσουν απροσδιόριστες μνήμες από το παρελθόν. Ένα πρόσωπο κλειδί στην ιστορία, είναι ένας ψυχίατρός και ο τρόπος χειριστικής επιβολής του, πάνω στον Νίο.
Η μεταξύ τους σχέση,  και ο ρόλος που διαδραματίζει ο ψυχίατρός, αποτελούν ενδιαφέροντα στοιχεία της ταινίας, τα οποία παραμένουν επιφανειακά δουλεμένα από την Γουατσόφσκι,  απ εκεί θα μπορούσαν να προκύψουν νέοι φιλοσοφικοί δρόμοι του Matrix, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ακολουθούν απανωτές σκηνές δράσεις πάνω σε ιστορίες, εντελώς αδιάφορες.