03
ΜΑΡΤΙΟΥ
2024
screeneye.gr
No Comments 226 Views

Μεγάλα Μάτια

bigeyesPOUT

big eyes big poster650

Βιογραφία, Δράμα, 105′, Η.Π.Α 2014

Πρωτότυπος Τίτλος: Big Eyes

Γλώσσα: Αγγλικά

Του Τιμ Μπάρτον

Με τους Κριστόφ Γουόλτς, Έιμι Άνταμς,Τζέισον Σβάρτσμαν, Ντάνι Χιούστον, Τέρενς Σταμπ και Κρίστεν Ρίτερ

Η νέα ταινία του Τιμ Μπάρτον είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία της ζωγράφου Μάργκαρετ Κιν. Οι πίνακες της Κιν έγιναν πολύ γνωστοί κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του’50 και του ’60 για τα χαρακτηριστικά μεγάλα μάτια τους, όμως όλοι νόμιζαν πως ήταν πίνακες που ζωγράφιζε ο άντρας της, Γουόλτερ.

big eyes

Μεγάλα μάτια συναντούμε παντού στο έργο του Τιμ Μπάρτον («Frankenweenie», «Ο Εφιάλτης των Χριστουγέννων», «Η Νεκρή Νύφη», «Sweeney Todd: Ο Φονικός Κουρέας της Οδού Φλιτ», και σε άλλα). Με ή χωρίς μαύρους κύκλους, άλλοτε τεράστια άλλοτε πιο μικρά, στρογγυλά και διεισδυτικά, προεξέχοντα από το υπόλοιπο πρόσωπο, έρχονται να σημάνουν κάτι απόκοσμο, μυστήριο και αινιγματικό. Θύρες του άγνωστου ή καθρέπτες της ψυχής, εκπέμπουν μία θλίψη και μια μελαγχολία για τα ανθρώπινα, αντανακλώντας έναν κόσμο σκοτεινό.

Σε αυτό το στοιχείο-φετίχ του έργου του, τα μεγάλα μάτια, τώρα ο Μπάρτον αποδίδει φόρο τιμής, φτιάχνοντας μια ταινία αφιερωμένη σε αυτά. Η αληθινή ιστορία της ζωγράφου Μάργκαρετ Κιν, της οποίας οι πίνακες με τις παιδικές φιγούρες και τα τεράστια μάτια θεωρήθηκαν ως τα πρώτα έργα «της τέχνης της μάζας» (Mass art),  υπήρξε η βάση και η αφορμή, θα λέγαμε, για να εκθειάσει ο καλλιτέχνης και να εξυψώσει ακόμη περισσότερο ένα βασικό συστατικό του φαντασιακού του. Εξάλλου, ο ίδιος είναι συλλέκτης των έργων της, έχοντας εμπνευστεί από αυτά για τις δημιουργίες του.

big-eyes-amy-adams

Είκοσι χρόνια μετά το «Ed Wood», επιστρέφει στο είδος biopic, στη βιογραφία, και μας εξιστορεί με λεπτομέρειες τις σχέσεις του ζευγαριού Κιν, από την αρχή μέχρι την τελευταία τους αναμέτρηση στο δικαστήριο. Οι διαφωνίες όπως και οι διαδοχικές ρήξεις μεταξύ της Μάργκαρετ και του συζύγου της Γουόλτερ Κιν, ο οποίος ιδιοποιήθηκε τα έργα της εκφοβίζοντάς την, εκτίθενται στην ταινία με μια αφήγηση γραμμική, χωρίς πολλές μεταπτώσεις και μια φροντισμένη φωτογραφία καρτ-ποστάλ, κάποιες φορές θα λέγαμε, της δεκαετίας του ’50.  Τα κοστούμια και το ντεκόρ συνθέτουν σχολαστικά το περιβάλλον εκείνης της εποχής, ένα περιβάλλον που φέρει την κομψή σοφιστικέ ματιά του δημιουργού του.

Το ύφος κινηματογράφησης όπως και η αισθητική αυτού του φιλμ, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με την μπαρόκ παράξενη ατμόσφαιρα άλλων δημιουργιών του σκηνοθέτη ή με το υπέρμετρα φαντασιακό μπαρτονικό σύμπαν για το οποίο έχει ξεχωρίσει. Όμορφες ζωηρόχρωμες εικόνες παρατίθενται με έναν τρόπο απλό, ευθύ, άμεσα προσλήψιμο από ένα ευρύ κοινό, μπαίνοντας αυτόματα στην κατηγορία ταινιών «γυαλιστερών και φανταιζί», θυμίζοντας αυτές που προτείνονται συχνά για Όσκαρ. Η απλότητα του φιλμικού κειμένου βρίσκεται σε μία αναλογία με τα έργα της «τέχνης της μάζας», των οποίων οι επιλογές κατασκευής και δόμησης γίνονται με το κριτήριο της μεγαλύτερης δυνατής προσβασιμότητας, απαλλάσσοντας τον παραλήπτη από οποιαδήποτε προσπάθεια σύλληψης του έργου.

Big-Eyes_2014-12

Η ταινία «Μεγάλα Μάτια» θα πληροφορήσει αρχικά τους θεατές επάνω στα «hip»  έργα και την τέχνη αυτής της ζωγράφου, προσθέτοντας ένα ακόμη πετραδάκι στην αισθητική και καλλιτεχνική τους καλλιέργεια. Πέρα από τη –μπανάλ θα έλεγα- ιστορία, ο θεατής θα έχει την ευκαιρία να «θαυμάσει» ή να παρατηρήσει απλώς τα διάφορα πορτραίτα, τα οποία παρατίθενται μέσα στο φιλμ, όπως σε μια έκθεση, της οποίας το θέμα είναι ένα αλλά δίνεται σε διάφορες versions.

Τα νεαρά πρόσωπα με τα θλιμμένα μάτια, συχνά εισβάλλουν στην αφήγηση αντανακλώντας τα συναισθήματα των προσώπων της, κάνοντας ένα σιωπηρό σχολιασμό ή και αντανακλώντας το βλέμμα αυτού που κοιτάζει, τοποθετημένα ακριβώς δίπλα του. Προεκτείνοντας, θα λέγαμε, ότι, εγγεγραμμένα καθώς είναι μέσα στο φιλμικό κείμενο, αναπαριστούν το δικό μας βλέμμα, το βλέμμα του «θεατή» (ή μάλλον του σινεφίλ) που, μαγεμένος από τις κινούμενες εικόνες, θέλει όλες να τις καταβροχθίσει, συνεπαρμένος από την ισχυρή δύναμη της περιέργειας ή και στοχαστικός επάνω στην εξύψωση του πραγματικού μέσα από την τέχνη. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο, θα αναγνωρίζαμε, ίσως, κάποια ψήγματα τέχνης μέσα σε αυτό το φιλμ, στο οποίο, όπως και στα περισσότερα μέτρια φιλμ, διακρίνονται μέσα στο τετριμμένο και κοινότοπο (ή χιλιο-ιδωμένο) κάποια ίχνη του καλλιτεχνικού, του εξαιρετικού.

big eyes1

Τα Μεγάλα Μάτια συνοψίζουν τις διάφορες φιγούρες της κινηματογραφίας του Τιμ Μπάρτον, μέσα από τα οποία ο μεγάλος μετρ του Κιτς αναγνωρίζεται βάζοντας την προσωπική του σφραγίδα.

Οι ερμηνείες είναι αξιοπρόσεχτες, με έναν Κριστόφ Γουόλτς («Django Unchained» «Ιnglourious Basterds») να αποδίδει με δεξιοτεχνία όλο τον αμοραλισμό και κυνισμό του Γουόλτερ Κιν, ενώ η Έιμι Άνταμς («American Hustle», «The Master») ενσαρκώνει τη ζωγράφο, μεταδίδοντας μια πλούσια γκάμα συναισθημάτων.

Τα «Μεγάλα Μάτια» δεν διαθέτουν την τρέλα ή τις φανταστικές υπερβολές άλλων φιλμ του ίδιου σκηνοθέτη, ωστόσο, αναπαριστούν μια αληθινή ιστορία που προκαλεί το ενδιαφέρον.

About the author:
Has 3 Articles

Η Δήμητρα σπούδασε Θεωρία Κινηματογράφου στο Παρίσι.To 2006 ολοκλήρωσε μια ερευνητική εργασία με θέμα την προσαρμογή της Aρχαίας Eλληνικής Tραγωδίας στον Κινηματογράφο, έχοντας ως κεντρικό σημείο αναφοράς τις ταινίες "Ηλέκτρα" και "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη.Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με περιοδικά ποικίλης ύλης, γράφοντας κριτικές και άρθρα για το σινεμά ή για θέματα πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Από το 2013 διδάσκει «Θεωρία του Μοντάζ» στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου. Είναι επίσης πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

RELATED ARTICLES

Επικοινωνία
Γενικό e-mail επικοινωνίας screeneyefilm@gmail.com Για αποστολή δελτίων τύπου κινηματογραφικών εκδηλώσεων cine-events@screeneye.net
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας για να μαθένετε πρώτοι τα τελευταία νέα μας!

Back to Top