Το πνεύμα, το σώμα και η ψυχή είναι η “καρδιά” του 58ου ΦΚΘ

Ανταπόκριση-κριτική από Θεσσαλονίκη  Ιάκωβος Γωγάκης

Όπως αρμόζει στις περιστάσεις ενός ποιοτικού-εναλλακτικού φεστιβάλ, δηλαδή σεμνό και κρατώντας χαμηλό προφίλ , ακριβώς πάνω σε αυτό το μοτίβο, πραγματοποιήθηκε η τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης( το 58ο) , το βράδυ της Πέμπτης 2 Νοεμβρίου , στον κινηματογράφο Ολύμπιον, με την Υπουργό Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, να κηρύσσει την έναρξη της δεκαήμερης γιορτής. Ο αριθμός των προβαλλόμενων ταινιών, ξεπερνά τις 200, όπως μας ενημέρωσε-στην νοηματική- η παρουσιάστρια της βραδιάς, η ηθοποιός Μαρία Χριστοφορίδου. H πρωτότυπη αυτή επιλογή των διοργανωτών, ευαισθητοποιεί, αναδεικνύει και συμβαδίζει με την πρόσφατη αναγνώριση της ελληνικής νοηματικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους. Μαζί στη “σκηνή”, βρέθηκαν η Γενική Διευθύντρια της διοργάνωσης και ο Καλλιτεχνικός της Διευθυντής, Ελίζ Ζαλαντό-Ορέστης Ανδρεαδάκης, αναφερόμενοι στις νέες τάσεις του θεσμού, στην αναβαθμισμένη Αγορά, και σε μια καινούρια φιλοσοφία, αναδεικνύοντας θεματικές μέσα από τις ταινίες( όπως είναι το “Ρίζωμα”), το οποίο αναδεικνύεται στις ταινίες του Διαγωνιστικού αλλά και στις προβολές Virtual Reality. Σημαντικά αφιερώματα θα προβληθούν στο εορταστικό κινηματογραφικό δεκαήμερο. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο  “Φεστιβάλ μέσα στο Φεστιβάλ” ( Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου…προβολή 28 ταινιών) και το αφιέρωμα για την κρίση και την ανεργία, το αποκαλούμενο “ Τα Αόρατα Χέρια”(5 ταινίες). Σημαντική στιγμή της διοργάνωσης θα είναι το masterclass του ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν και η προβολή της νέας του ταινίας( Downsizing), όπως επίσης και η ρετροσπεκτίβα στον προσφάτως βραβευμένο στις Κάννες με Χρυσό Φοίνικα( για την ταινία το Τετράγωνο), Σουηδό σκηνοθέτη Ρούμπεν Έστλουντ.

Η αυλαία άνοιξε , με το κοινωνικό δράμα “ Η Ψυχή και το Σώμα” της Ιλντικό Ενιέντι από την Ουγγαρία, με τους  διοργανωτές-παράλληλα- να  παρουσιάζουν στο κοινό της πόλης, ολόκληρη της τη φιλμογραφία. Το έργο αυτό, τιμήθηκε με τη Χρυσή Αρκούδα του Βερολίνου, η μεγάλη έκπληξη, εκπαραθυρώνοντας το φαβορί, την “ Άλλη Όψη της Ελπίδας” του Άκι Καουρισμάκι. Η σκηνοθέτις ήταν παρούσα στην προβολή στο Ολύμπιον.

Πρόκειται για έργο ποιητικού ρεαλισμού, προσεγμένο εικαστικά μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια,γεμάτο συμβολισμούς, με μια λιτή, αποστασιοποιημένη- καυστική γλώσσα. Μέσα από την καθημερινότητα δύο εργαζόμενων σε ένα σφαγείο, ενός άντρα και μιας γυναίκας, του Εντρά και της Μαρία, η Ίλντικο Ενιέντι προσπαθεί να ξεδιαλύνει αιώνια ερωτήματα, για την ψυχή που υποφέρει και για το σώμα που πονά, στην αναζήτηση παράλληλα της συντροφικότητας και της αγάπης. Θα τα βρούμε μόνο στα όνειρα ή υπάρχουν και στην πραγματικότητα;
Δύο πρόσωπα που δουλεύουν σε ένα σφαγείο, ένας χωρισμένος άντρας και μια ανέγγιχτη ερωτικά γυναίκα… βλέπουν όνειρα. Τίποτα το περίεργο μέχρι εδώ. Έλα όμως που τα όνειρα τους, συμβαδίζουν, ταυτίζονται και αλληλοκαλύπτονται.

Μια δυναμική ψυχολόγος, που προσπαθεί να ξεδιαλύνει ένα μυστήριο, ανακαλύπτει τυχαία την αλλόκοτη- και για καιρό- άγνωστη “σχέση” των δύο συναδέλφων. Μια ταινία αναστοχασμού για την ανθρώπινη φύση και για τις απόκρυφες σκέψεις, επαναπροσδιορίζοντας το λακανικό ασυνείδητο μέσα από τον πλούσιο ανθρώπινο φαντασιακό κόσμο,  μέχρι-αυτός ο κόσμος- να γίνει πραγματικότητα ή να παραμείνει όνειρο. Το ψυχολογικό υπόβαθρο της συγκεκριμένης ταινίας, είναι σεμιναριακού επιπέδου, όπως και η σκηνοθετική ματιά, κοντά στον Τρίερ και στον Βερχόφεν.