Πρεμιέρες… από 14 Μαΐου

Η πρώτη μεγάλου μήκους μιας κατεξοχήν ντοκιμενταρίστριας, (της αυστριακής με ιρανικές ρίζες) Σουμπαντέ Μόρτεζάι, δίνει τον τίτλο της ταινίας της «Macondo», παραπομπή στην φανταστική τοποθεσία από το μυθιστόρημα «100 Χρόνια Μοναξιάς», του Μάρκες , αλλά εδώ πρόκειται για ένα υπαρκτό αυστριακό χωριό στα περίχωρα της Βιέννης, φιλοξενώντας πρόσφυγες απ’ άκρη σε άκρη του πλανήτη. Έτσι λοιπόν, η Μόρτεζάι καταπιάνεται με ένα 11χρόνο αγόρι από τη Τσετσενία, που ζει με τη μητέρα και τα αδέρφια του, στον συγκεκριμένο καταυλισμό, περιμένοντας το άσυλο.

Χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς εφέ, με τη κάμερα στο χέρι, να βρίσκεται στο ύψος των ματιών του νεαρού –ερασιτέχνη- πρωταγωνιστή, του Ραμαζάν( εξερευνώντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια του), το έργο φανερώνει τις μικρές φωτεινές στιγμές από τη καθημερινότητα των προσφύγων, -σε μια κοινωνία -όπως η αυστριακή- με διαφορετικά πολιτιστικά ερείσματα από αυτά των εξαθλιωμένων μεταναστών-, εδώ παίζουν στην παιδική χαρά ή σε γήπεδο ποδοσφαίρου αλλά βλέπουμε και τις οδυνηρές τους στιγμές, που ξύνουν πληγές, όπως η συνάντηση του Ραμαζάν με τον φίλο του νεκρού πατέρα του.

Παρά το γεγονός ότι έχουν ασχοληθεί με το ακανθώδες ζήτημα της μετανάστευσης μεγάλης εμβέλειας σκηνοθέτες, του κοινωνικού ρεαλισμού, όπως ο Κεν Λόουτς ( Ένας Ελεύθερος Κόσμος), οι Νταρντέν( Η Υπόσχεση) και ο Άκι Καουρίσμακι( Το Λιμάνι της Χάβρης), το θέμα εξακολουθεί –κινηματογραφικά- να αποτελεί ταμπού.
Το έργο της Σουμπαντέ Μόρτεζάι δεν είναι αριστούργημα, είναι τίμιο ως προς τις -χαμηλών τόνων- προθέσεις του, κινείται στη σφαίρα του ντοκιμαντέρ και της καταγραφής, δεν διαθέτει στιβαρό σενάριο, ως εκ τούτου υπάρχουν στιγμές όπου η εξέλιξη της ιστορίας γίνεται αργόσυρτη και σκαλώνει, από την άλλη, στα θετικά του, δεν επενδύει η σκηνοθέτις στον διδακτισμό και στην προπαγάνδα, μια τακτική που την βλέπουμε σε ανάλογου είδους ταινίες, να συμβαίνει κατά κόρον.

3.  Τα Μάτια του Κλέφτη 

Δράμα, 98′, Παλαιστίνη 2014

Πρωτότυπος Τίτλος: Eyes of a Thief/Ouyoun el Haramiya

Γλώσσα: Αραβικά

Της  Νάζουα Ναζάρ

Με τους Κάλεντ Άμπολ Νάγκα, Σουάντ Μασί, Μάλακ Ερμίλι, Σουχέιλ Χαντάντ, Αμίρ Κορτ, Μαΐσα Αμπντ Ελχαντί

ΠΛΟΚΗ- ΚΡΙΤΙΚΗ 

Από τα πιο ελπιδοφόρα πρόσωπα του κινηματογράφου της Μέσης Ανατολής, η Παλαιστίνια σκηνοθέτις Νάζουα Ναζάρ, με αυτήν εδώ την ταινία,  πέτυχε να αναδείξει πτυχές της  δύσκολης καθημερινότητας στα παλαιστινιακά εδάφη, φτάνοντας το έργο αυτό μέχρι τα φεστιβάλ του Ρίο Ντε Τζανέιρο, του Λονδίνου και του Καΐρου, όπου από το τελευταίο, εξασφάλισε το δεύτερο μεγάλο βραβείο της διοργάνωσης.

Η ταινία είναι εμπνευσμένη μέσα από πραγματικά γεγονότα, που διαδραματίστηκαν το 2002 κατά τη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα και  αφηγείται την περιπέτεια του Παλαιστίνιου  Τάρεκ, ο οποίος τότε, σκότωσε αρκετούς Ισραηλινούς στρατιώτες και  τώρα,  μετά από εφτά χρόνια,  αποφυλακίζεται.  Μαθαίνει ότι η γυναίκα του έχει πεθάνει και την επιμέλεια της κόρης του,  την έχει αναλάβει ένα ζευγάρι , που διαμένει στην Ναμπλούς. Ο Τάρεκ, στην αγωνιώδη προσπάθεια του να την βρει, μετακομίζει εκεί και βρίσκει δουλειά  ως υδραυλικός. Θα ερωτευτεί την Λίλα, μια μοδίστρα, χήρα με δύο παιδιά, αλλά οι συμπτώσεις και οι συγκυρίες, θα επαναφέρουν μπροστά στα μάτια του, τα μυστικά του και το οδυνηρό του παρελθόν, επηρεάζοντας το νέο του περιβάλλον και τους ανθρώπους που τον περιστοιχίζουν.

Η Νάζουα Ναζάρ δημιουργεί μια πραγματικά ρεαλιστική και πέρα για πέρα συμβολική ταινία, που αποτυπώνεται και στην εικόνα των εξωτερικών γυρισμάτων.  Ο κεντρικός ήρωας , ακόμα και οι δευτερεύοντες ρόλοι αποκαλύπτουν τις κακουχίες και τα δεινά, το αίσθημα ανελευθερίας  τους, την τόλμη στο να αντισταθούν, ευρισκόμενοι πάντα υπό την καταπιεστική πολιτική των Ισραηλινών.   Το σάουντρακ είναι ορθά συναισθηματικά φορτισμένο, από την άλλη, η σκηνοθέτις –ίσως λανθασμένα-προβαίνει από πολύ νωρίς στις σημαντικές αποκαλύψεις, με αποτέλεσμα το τελευταίο 20λέπτο να επικεντρώνεται, όχι στην ουσία,  αλλά σε άνευ σημασίας  λεπτομέρειες.

4. Παζολίνι

Βιογραφικό δράμα, 86′, Γαλλία/Ιταλία 2014

Πρωτότυπος Τίτλος: Pasolini

Γλώσσα: Αγγλικά/Ιταλικά/Γαλλικά

Του  Έιμπελ Φεράρα

Με τους  Γουίλεμ Νταφόε, Βαλέριο Μαστρανδρέα, Ρικάρντο Σκαμάρτσιο

ΠΛΟΚΗ

Στη νέα ταινία του Έιμπελ Φεράρα, ο σκηνοθέτης κινηματογραφεί τη μυστηριώδη και τελευταία τραγική μέρα του Πιέρ Πάολο Παζολίνι, του Ιταλού σκηνοθέτη που δολοφονήθηκε την περίοδο που τελείωνε το «Σαλό ή 120 Μέρες στα Σόδομα»

ΚΡΙΤΙΚΗ

Ο θάνατος του Ιταλού σκηνοθέτη του νεορεαλισμού , ποιητή και  δημοσιογράφου Πιέρ Πάολο Παζολίνι σε ηλικία μόλις 53 ετών, καλύφθηκε τότε από ένα πέπλο μυστηρίου, ανεξερεύνητο για περίπου 40 χρόνια.

Ο Αμερικανός αμφιλεγόμενος κινηματογραφιστής Έιμπελ Φεράρα, γνωστός για τα έργα του με έντονη βία στις μεγαλουπόλεις, που θέτουν παράλληλα θρησκευτικά ηθικά διλήμματα, γύρω από ζητήματα αμαρτίας και λύτρωσης( «Διαφθορά», «Πολλοί Νεκροί για μια Κηδεία» ) αλλάζει ύφος και κατεύθυνση, επιζητώντας να εξερευνήσει τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν τη μέρα του θανάτου, του ινδάλματος και πνευματικού του μέντορά, στις 2 Νοεμβρίου του 1975, λέγοντας σε διάφορες συνεντεύξεις του « Ξέρω ποιος είναι ο δολοφόνος», αρνούμενος να πει το όνομα, δίνοντας ραντεβού στους κινηματογράφους.

Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι η ιταλική αστυνομία είχε αρχικά συλλάβει έναν νεαρό ομοφυλόφιλο άντρα, που επιδιδόταν σε ερωτικές περιπτύξεις, επί πληρωμή, όμως οι υποψίες, δεν μπόρεσαν να μετατραπούν σε κατηγορίες. Αργότερα, οδηγήθηκαν για ανάκριση τρεις θρησκόληπτοι, ακροδεξιοί άντρες, ύποπτοι για τον φόνο του Παζολίνι, αντίθετοι με τις αριστερές του πεποιθήσεις και τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, αλλά αφέθηκαν και αυτοί ελεύθεροι. Πριν από δέκα χρόνια, το 2005, η υπόθεση άνοιξε ξανά, όταν βγήκε στο φως ένα σχέδιο εκβιασμού του σκηνοθέτη, κι αυτό όμως παρέμεινε στο σκοτάδι.

Ο Φεράρα επιλέγει για πρωταγωνιστή τον “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν” του Παζολίνι, Γουίλεμ Νταφόε, σε μια ταινία που προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Βενετίας 2014 και προκάλεσε έντονες συζητήσεις, επιδοκιμασίες και αποδοκιμασίες, με την δικιά μας εντύπωση, να την καλύπτει η φράση «πολύ κακό για το τίποτα», δημιουργώντας στο τέλος, περισσότερους γρίφους για το τι πραγματικά συνέβη, αφήνοντας τους και αξεδιάλυτους.

Η δομή του σεναρίου είναι κάπως προβληματική και το αφηγηματικό στιλ « κάτι σαν ντοκιμαντέρ, κάτι σαν μυθοπλασία», υπό τις περιστάσεις, δεν μπόρεσε να πείσει. Στα θετικά, η ποιητική φόρμα ακόμα και των προκλητικών σκηνών του κύκνειου του άσματος δημιουργού, του ” Σαλό” και οι εσωτερικοί μονόλογοι του εξαίρετου Νταφόε.  Περνούν από μπροστά μας ιστορικά γεγονότα, αποσπασματικές εικόνες από τις τελευταίες ώρες της ζωής του με την αγαπημένη του μητέρα, οι  φιλοσοφικοί προβληματισμοί του για τη ζωή, και οι βραδινές περιπέτειες του, όλα αυτά δείχνουν από τη μια πως ο Φεράρα γνωρίζει τα πάντα για τον ήρωα του, αλλά  δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ένα φιλμ  με αρχή, μέση και τέλος, βασικό πρόβλημα αυτής της  φοβερά υποσχόμενης -ακόμα και από το τρέιλερ- αλλά εν τέλει θολής  βιογραφίας.

5. Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής

Δράση/ Περιπέτεια, 120′. Η.Π.Α 2015

 

Πρωτότυπος Τίτλος: Mad Max: Fury Road

Γλώσσα: Αγγλικά

Του Τζορτζ Μίλερ

Με τους  Τομ Χάρντι, Σαρλίζ Θερόν, Νίκολας Χουλτ, Χιου-Κέις-Μπάιρν, Ρόζι, Χάντινγκτον-Γουίτλι, Ρίλεϊ Κίουφ, Ζόι Κράβιτζ, Άμπι Λι, Κόρτνι Ίτον

ΠΛΟΚΗ

30 σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη μας γνωριμία με τον κινηματογραφικό θρύλο που ακούει στο όνομα Mad Max, ο ιδιοφυής σκηνοθέτης Τζορτζ Μίλερ ετοιμάζεται να μας διηγηθεί το νέο κεφάλαιο της μετά-αποκαλυπτικής ιστορίας που ενέπνευσε κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο. Η πολυαναμενόμενη νέα ταινία Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής του Τζορτζ Μίλερ, με τον Τομ Χάρντι στον ομώνυμο ρόλο και την Σαρλίζ Θερόν, θα ξεκινήσει να προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες στις 14 Μαΐου, σε 2D και 3D, από την Tanweer.

Η ταινία μας μεταφέρει σε έναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο, όπου συμμορίες μάχονται για τον έλεγχο των περιορισμένων υδάτινων πόρων και των καυσίμων. Ο Μαξ Ροκατάνσκι (Τομ Χάρντι) θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με την Αυτοκράτειρα Φιουριόσα (Σαρλίζ Θερόν), που δραπετεύει με την συμμορία της, με προορισμό την Άγονη Γη. Η ταινία σηματοδοτεί την πολυαναμενόμενη επιστροφή του σκηνοθέτη Τζορτζ Μίλερ σε ταινίες δράσης και επιστημονικής φαντασίας.