Αμφιλεγόμενες οι πρώτες κριτικές από Κάννες για το “Cafe Society” του Γούντι Άλεν

Ποικίλες και άκρως αντίθετες μεταξύ τους, είναι οι απόψεις των κριτικών  για το “Cafe Society”,  τη νέα ταινία του Γούντι Άλεν, που άνοιξε την αυλαία του Φεστιβάλ Καννών σήμερα Τετάρτη 11/5, στη μεγάλη αίθουσα Λουμιέρ κατά την πρωινή δημοσιογραφική προβολή.

Είναι μια ιστορία αγάπης στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’30.Αφορά την αναβίωση μιας παλιάς αγάπης. Τελικά αυτή παντρεύτηκε το αφεντικό του. Αλλά το πάθος τους αναζωπυρώθηκε… Αυτή η ταινία είναι για μια Εβραϊκή οικογένεια που ζει στη Νέα Υόρκη. Ένα μέλος της οικογένειας πηγαίνει στο Λος Άντζελες για να γίνει κινηματογραφικός ατζέντης, και η ιστορία κάνει γεωγραφικά άλματα από το ένα μέρος στο άλλο μεταξύ του Μπρονξ του 35 και του Χόλιγουντ του 35-40. Παίζουν οι Τζέσι Άιζενμπεργκ, Κρίστεν Στιούαρτ, Στιβ καρέλ, Πάρκερ Πόουζι, Μπλέικ Λάιβλι, Κόρει Στολ, Πολ Σνάιντερ και Τζούντι Ντέιβις.

Variety: ”Το “Cafe Society” έχει την ενέργεια, την κομψότητα, τον αέρα και τη γοητεία που χαρακτηρίζουν τις ταινίες διαμάντια του σκηνοθέτη. Αλλά, παρά το γεγονός ότι η ταινία βλέπεται ευχάριστα, δεν ξεπερνά την αίσθηση ότι πρόκειται περισσότερο για ένα υποσχόμενο σχέδιο που δεν καταφέρνει να μετατραπεί σε ολοκληρωμένη ταινία. Με τη ρομαντική σπίθα να διατηρείται ζωντανή μεταξύ του πρωταγωνιστικού δίδυμου, του Άιζενμπεργκ και της συγκροτημένης και λαμπερής Κιρστεν Στιούαρτ, το “Cafe Society” θα προσελκύσει ενα ευρύτερο κοινό που ενδιαφέρεται για το σινεμά του Γούντυ Άλεν σε σχέση με τις δύο τελευταίες του ταινίες. Αυτό μας δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ένα επιτυχημένο εγχείρημα, καθώς η ταινία ανήκει στην κατηγορία ταινιών του σκηνοθέτη, που περισσότερο μιλάει για το πάθος, παρά προκαλεί το κοινό να το νιώσει. “

Τhe Guardian: “Γλυκόπικρη, ανάλαφρη, έξυπνη, ευχάριστη, όμορφα φωτογραφημένη από τον Βιτόριο Στοράρο, το “Café Society” ξεχωρίζει για τη νοσταλγία για τη χρυσή εποχή των 30s στο Χόλυγουντ και τη Νέα Υόρκη, νοσταλγία που αντικατοπτρίζεται και στον τίτλο της ταινίας. Στα ατού της ειναι οι ελκυστικές και έξυπνες ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών, της Κρίστεν Στιούαρτ και του Τζεσι Άιζενμπεργκ- ένας ρόλος ορόσημο για την καριέρα του ηθοποιού (…) Η ταινία επαναλαμβάνει με διάφορους τρόπους τις θεματικές που συναντάμε στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη: την ύπαρξη, την τύχη, τη μοίρα, την αγάπη, την ενοχή. (…) Ο Γούντυ Άλεν δεν κάνει την κάθε ταινία του σαν να είναι η τελευταία του, αλλά σαν να είναι η πρώτη του: έξυπνη, ζωηρή, αξιαγάπητη, λίγο θολή και χωρίς τη φιλοδοξία και τη συνεχή ατάκα, που χαρακτηρίζει τον σκηνοθέτη. “

Το The Hollywood Reporter γράφει:  Ο Άλεν για μια ακόμα φορά επαναλαμβάνεται, δεν υπάρχει τίποτα καυστικό, όσον αφορά την προσέγγιση του, όπως πάντα οι χαρακτήρες του είναι περικυκλωμένοι από τις νευρώσεις τους, τις στιγμιαίες τους επιθυμίες, την αναποφασιστικότητα τους και εκφράζονται μέσα από την ακατάπαυστη λογοδιάρροια τους. Παρά τη σκιά που καλύπτει το έργο από  τα (προηγούμενα) αναρίθμητα γλυκόπικρα ειδύλλια, ο Γούντι Άλεν δημιουργεί στο τέλος μια ήπια θλίψη για το τι οι κεντρικοί του χαρακτήρες έχουν και τι δεν έχουν. Υπάρχει μια ορατή φόρμα,  με τον Άλεν να γνωρίζει τον τρόπο, πως να τη διαχειρίζεται.

Programme TV Η ατμόσφαιρα στο «Café Society», είναι αριστοκρατική, συγκλονίζει η χαρακτηριστική τζαζ μουσική του σκηνοθέτη. Ο Άλεν βρίσκεται μακριά από τις πρόσφατες ευρωπαϊκές του αποδράσεις και προσδίδει στο έργο μια νοσταλγική και καυστική ματιά στη χρυσή εποχή μιας άλλης περιόδου( του ’30). Φαίνεται να διαθέτει, μόνο αυτός το μυστικό για τους τόσο ευφάνταστους διαλόγους και τις ατάκες όπως αυτή « Ζήσε την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία».

Επιμέλεια Δέσποινα Ηλέκτρα Βούλγαρη- Ιάκωβος Γωγάκης

Η δική μας κριτική εδώ