Τόνι Έρντμαν

Mε τους Σάντρα Χίλερ, Πέτερ Σιμόνισεκ, Ίνγκριντ Μπισού

Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης

Στο έπακρον απολαυστική, ασυνήθιστα αστεία για γερμανική ταινία, με το γάντι περνάει ποικίλα μηνύματα, χωρίς να δημιουργεί σφίξιμο στο λαιμό, από  τον αποστειρωμένο και βάναυσο φιλελεύθερο  κόσμο της εργασίας( θα μας κάνει να μισήσουμε τους γραφειοκράτες της Ε.Ε),  στο πως αυτός ο κόσμος διαπλέκεται με το οικογενειακό παρελθόν, εξερευνώντας τη σχέση ενός γερμανού πατέρα, που αφήνει για μερικές μέρες τη γυναίκα και τη δουλειά του, ταξιδεύοντας μέχρι το Βουκουρέστι, για να συναντήσει την αγχωτική, εθισμένη στην εργασιομανία, ωραία, αλλά ασέξουαλ κόρη του. Αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, αποδεικνύεται μεγάλο και καθοριστικό  για τις δύο τραγικές φιγούρες,  μία συνάντηση που κρύβει εκπλήξεις, για τον πατέρα, για  την κόρη αλλά και για μας τους θεατές. Η κόρη αποκαθηλώνεται μπροστά στο μύθο που πλασματικά έπλασε, της ανεξάρτητης, επιτυχημένης και ευτυχισμένης γυναίκας, ενώ ο πατέρας, θέλοντας να διεισδύσει στην καλά προστατευμένη από εξωτερικά ερεθίσματα καθημερινότητα της κόρης του, υποκρίνεται (στους τρίτους), πως είναι ο επιχειρηματίας Τόνι Έρντμαν, σαν να λέμε, γίνεται ο Ρόμπιν Ουίλιαμς στην « κα Ντάουτφαϊρ».

Η Μάρεν Αντε σε κάθε ένα σοβαρό ή τραγελαφικό επεισόδιο αυτής της ιστορίας, προσπαθεί να απαντήσει στο αιώνιο ερώτημα, αν υπάρχει ευτυχία, που θα την βρεις και πόσο διαρκεί. Το γεγονός, πως επιλέγει να οριοθετήσει τα πρόσωπα και τις καταστάσεις εντός της πόλης, δείχνει πως μάλλον κλείνει προς τον Νίτσε,  που έλεγε πως «μέσα  στην πόλη οφείλουμε να υποδυόμαστε ρόλους…το στρες το δημιουργεί η  ερμηνεία που δίνουμε στις εξωτερικές καταστάσεις,  ας αφεθούμε και σε στιγμές χαλάρωσης».

Πράγματι, η κόρη αντιπροσωπεύει τη μία όψη και ο πατέρας την άλλη. Μα και οι δύο πονάνε. Το  κατ΄ ευφημισμό πάρτι της Σάντρα, καταλήγει σίγουρα σε γέλια μέχρι δακρύων, αλλά η επόμενη συναισθηματική σκηνή, αποδεικνύει πως η γερμανίδα σκηνοθέτις, δεν μένει ποτέ και σε κανένα σημείο, στην επιφάνεια των πραγμάτων. Το τραβάει το εργάκι… σε έργο ατελείωτο, κοντά τρεις ώρες. Κάποια μέρη του, δηλαδή 20 λεπτά περίπου, θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αλλά δεν μειώνει πολύ, αυτό το γεγονός, το ασυνήθιστο κινηματογραφικό δημιούργημά της. Πρωτοκλασάτες επιδόσεις, από τον Πέτερ Σιμόνισεκ και την Σάντρα Χίλερ.

“Τόνι Έρντμαν” από 27 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους, σε διανομή Seven