Βαβυλώνα

Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης

Στον κόσμο του Ντάμιεν Σαζέλ( Whiplash, La la land), δηλαδή της πανδαισίας των γήινων χρωμάτων, της δυναμικής χορογραφίας και  στον κόσμο των σαξοφώνων, των κοντραμπάσων, των τρομπονιών και των τυμπάνων, ο Σαζέλ επιμένει και στην νέα του υπέρ-παραγωγή… νοσταλγικά.

Η « Βαβυλώνα» ξεκινάει εντυπωσιακά, μέσα σε ένα πολύχρωμο χολιγουντιανό καμπαρέ της δεκαετίας του ’20.
Ενώ διάφορα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας, παρελαύνουν από τον εντυπωσιακά διαμορφωμένο χώρο και πάλλονται από τους καταιγιστικούς μουσικούς ρυθμούς, ο Σαζέλ αφήνει το καμπαρέ για να μετακινηθεί στα γυρίσματα μιας ταινίας, στο μεταίχμιο της αλλαγής, από τον βωβό κινηματογράφο  στις ομιλούσες ταινίες. Το άστρο των ηθοποιών του βωβού σινεμά δύει και για κάποιους άλλους ανατέλλει.
Ανάμεσα σε αυτούς που δύει, είναι του Τζακ Κόνραντ( Μπραντ Πιτ) και από τύχη ανατέλλει της ΝέλιΛαΡόι ( Μάργκοτ Ρόπιτ), η οποία γρήγορα θα μυηθεί, στο τι εστί Χόλιγουντ. Διασκέδαση, χλιδή, αλλά και κακοποιητικές συμπεριφορές. Ο πρώτος άνθρωπος που θα γνωρίσει, είναι ο περίπου συνομήλικός της Μάνι( Ντιέγκο Κάλβα), που εργάζεται ως βοηθός ενός γνωστού παραγωγού της 7ης τέχνης.
Ο Σαζέλ είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει τη συνέχεια του “La la land”- κι ως ένα βαθμό αυτό επιδιώκει- όπου διαπλέκωνται τα όνειρα, οι φιλοδοξίες, το σύστημα, οι διάφορες μεταβάσεις των ηρώων του, με την εποχή εκείνη, που ήταν πρόδρομος μεγάλων αλλαγών.
Όμως, δεν επικεντρώνεται σε ένα χώρο, ή σε μια δραματουργική εξέλιξη αλλά μεταπηδάει συχνά από το ένα στο άλλο, αλλάζει με φρενήρη ρυθμό τα πλάνα, θυμίζοντας βίντεοκλιπ και για να πει κάτι απλό, όπως επί παραδείγματι το πόσο ασήμαντη ήταν η ανθρώπινη ύπαρξη στα γυρίσματα των ταινιών, χρησιμοποιεί μέχρι κι ένα τέταρτο, του κινηματογραφικού χρόνου. Ο Σαζέλ φλυαρεί με το παιχνίδι με την κάμερα, υπάρχει μια οπτική υπερβολή, αλλά είναι και μία από τις λίγες ταινίες της σύγχρονης εποχής, που αποτύπωσε τόσο εύστοχα τη μετάβαση στον κινηματογράφο με ήχο και φωνή, κι ένα Χόλιγουντ αδυσώπητο, που μπορεί να ανεβάσει στα ύψη αλλά και να καταρρακώσει καριέρες.
Για τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη, ο Μάνι και η Νέλι ζουν το όνειρό τους τις δεκαετίες  του ’20 και ‘30, σε μια βιομηχανία που δεν άλλαξε μέσα στα χρόνια, όπως κάποιοι ισχυρίζονται. Στην νέα ταινία του Ντάμιεν Σαζέλ, απουσιάζει ο μεγάλος έρωτας, βασικό κομμάτι του “La la land” και σε εκείνη την ταινία, αναπτύχθηκε προτού οι νεαροί καλλιτέχνες εμπλακούν σε βάθος με την τέχνη. Αντιθέτως, η γνωριμία της Νέλι και του Μάνι, έγινε την στιγμή που η Νέλι από τη μια μέρα στην άλλη ξεκινούσε μια μεγάλη σταδιοδρομία. Για τον Σαζέλ το Χόλιγουντ καταστρέφει τον έρωτα.